Ik ken iemand met erge anorexia. Haar ouders weten het maar ik heb het idee dat ze niet veel er aan doen. Wat to do?

Sorry hoor maar er klopt niet veel van wat je hier zegt.
Ik ben zelf gedwongen opgenomen toen mijn ondergewicht levensbedreigend was geworden.
Ik kreeg tegen mijn wil sondevoeding en als ik protesteerde kreeg ik te horen dat ik niks te vertellen had.
In je eentje kom je hier echt niet zomaar uit daar heb je veel hulp en therapie voor nodig.
Ouders kunnen echt wel hulp inschakelen en misschien zijn deze ouders wel mee bezig en dat niemand het weet.
Mijn moeder had veel overleg en contact met onze huisarts omdat ze zich zorgen maakte,wist ik zelf niet eens.
Je kan dus echt wel gedwongen worden ook als je geen hulp wil, zeker als je ook nog minderjarig bent.

Laurena, ik wilde alleen maar zeggen, dat je als buitenstaander je hier niet mee kan bemoeien. Ik schrijf toch dat haar ouders haar zeker niet laten vallen en de te nemen route kennen.
De toon van 'zielig' van de vraagstelster is niet juist, begrijpelijk maar niet juist.
Ik weet dat dwangvoeding mogelijk is, maar daar gaat een hele lijdensweg aan vooraf. Niet in te schatten voor een buitenstaander, dus niet mee bemoeien.
Ook ik weet waarover ik spreek.

Ik kan me niet voorstellen dat die ouders niks doen vooral als ze zelf arts zijn.
Het zal best wel goed bedoelt zijn dat ze wil helpen maar als buitenstaander kan je er niet veel aan doen daar heb je wel gelijk in.
Maar ik ken zelf wel een voorbeeld van een meisje dat hulp kreeg doordat 2 vriendinnen doorhadden dat ze anorexia had en die hebben toen zelf gezegd 'we denken dat je anorexia hebt en dat je hulp nodig hebt'
Die is toen opgenomen in een kliniek voor eetstoornissen.