Wie heeft weleens een hersenschudding gehad?

ja...ik heb wel eens een hersenschudding gehad... zo'n 35 jaar geleden...
de klap die ik kreeg resulteerde in hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid... toendertijd werd het advies gegeven om stil te liggen in het donker... of dat donker enig effect had, kan ik me niet meer herinneren, maar het stil liggen bleek erg belangrijk... als ik in de eerste dagen overeind kwam werd ik draaierig, misselijk, hoofdpijnerig... en was blij als ik daarna weer plat en stil lag... ik geloof dat ik een dag of tien heb gelegen... daarna weer rustig aan opgestaan... maar heb nog wel een aantal weken last gehad met snel overeind komen, dat ik dan draaierig werd... dat liet ik dus wel uit m'n hoofd...

Toen ik acht jaar was heb ik twee weken in het ziekenhuis gelegen met een zware hersenschudding. Ik ben zelfs twee dagen blind geweest daardoor. Ik ben met mijn fiets gevallen en met mijn hoofd op de straat terecht gekomen. Ik kan me niet meer herinneren of ik nog lang misselijk ben geweest.

Ik heb een hersenschudding gehad toen ik als kind van de trap viel en op mijn hoofd op een tegelvloer terecht kwam. De huisarts adviseerde mijn ouders om me veel te laten slapen en dan ook zonder hoofdkussen. Ook moest ik ieder uur gewekt worden. Het beste is om goed te rusten, minimaal een week in ieder geval en ik denk dat de klachten dan minimaal blijven, succes!

Ik wil bijna vragen wie er nu nog nooit een hersenschudding gehad heeft...

Maar om even op de ergste terug te komen. Bij die bewuste klap was ik niet alleen een paar uur bewusteloos, maar hield het ziekenhuis mij ook nog een 2 á 3 weken kunstmatig in slaap. Met als resultaat dat er een lange revalidatie volgde. De spieren verslappen na verloop van tijd. De stembanden worden ruw beschadigd door de inturbatie. En zo zal ik je nog wel een aantal nadelen kunnen opnoemen...

Maar ik heb heel erg lang last gehad van bijna migraine achtige hoofdpijn. Verrassend genoeg verdween die hoofdpijn acuut na een verhuizing na een andere plaats en onder die hoogspanningsmast vandaan...

Dat is lang geleden! Ik was denk ik een jaar of zes, toen ik (naar later bleek door bloedarmoede) flauwviel en zo met mijn hoofd op de harde stenen vloer van de berging kletterde.

Nou zijn kinderen van die leeftijd natuurlijk best sterk, en herstellen ze snel. Ik kan me ongeveer een week van donker en veel slapen herinneren, en natuurlijk staalpillen voor de bloedarmoede, maar toen het over was, was het ook echt over. Geen last gehad van naweeën.

Ha, die Xyzzie;

Ik heb ooit een lichte hersenschudding gehad met een leemte in mijn geheugen van een half uur als gevolg. Meteen erna was ik gedesoriënteerd en nogal emotioneel. Ik ben die nacht om de paar uur gewekt en de volgende dag gecheckt in het ziekenhuis. Wel een paar dagen erg moe geweest en wat neerslachtig, maar verder geen fysieke gevolgen ervaren.

tjee met mijn beroep en scooter van vroeger heb ik wel 100 hersenschuddingen gehad haha.
maar even serieus.
ik lag met mijn zonnebril op in bed, elk geluid dreunde door mijn hoofd, e van spuugen kreeg ik meer hoofdpijn, dus het werd stil liggen niet bewegen anders misselijk en spuugen. de zonnebril is nog steeds mijn vriend, ik heb 5 dagen in de week zware hoofdpijn dus dan zit ik weer of geen weer met mijn zonnebril op.