Krijgen steeds meer mensen ADHD of lijkt dat maar zo ?

Het werdt denk ik vroeger niet gezien als een kwaal, nu wel.
Ik heb een hele drukke vriendin die een zoon heeft met ADHD en daardoor kwam zij er achter, toen ze al de 50jr. voorbij was, dat ze zelf ADHD heeft.

Volgens mij komt het gewoon door de doktoren die de laatste tijd alles ADHD noemen. Zoals je het al zei vroeger waren er kinder gewoon een beetje drukker dan de rest. Tegenwoordig heet dit standaard ADHD.

Toegevoegd na 7 minuten:
En nee ik probeer niet grappig te zijn.

HIGH POINT - Indien er zoiets is als een “ADHD kamp” dan staat Dr. Bose Ravenel standvastig in het ‘anti-kamp’.

En die badge - hij refereert aan hemzelf als een “rebel voor het goede doel” - is er een waar de 70 jarige kinderarts uit High Point, Amerika trots op is.

“Ik profiteer er niet van” zegt hij, “maar het doet me niets want ik ben overtuigd van hetgeen we doen”.

Ravenel, wie een eigen praktijk heeft in High Point sinds 1988, is mede auteur van een nieuw boek - met geronommeerd psycholoog John Rosemond - die hem waarschijnlijk tot bliksemafleider voor kritiek vanuit het ADHD kamp zal maken.

In het boek “Het ziekmaken van Amerikaanse Kinderen: Het ontmaskeren van het ADHD Fiasco en het helpen van ouders om de controle terug te pakken” (Thomas Nelson), houden de auteurs niet alleen de voeten van het ADHD kamp aan het vuur - ze gooien het ADHD kamp in het vuur met gekozen texten als “een travestie van de wetenschap” “ondeugdelijk bewijsmateriaal” “een schandaal dat op het punt staat uit te barsten” en “een poging dat heeft geleid tot het ontwikkelen van stoornissen die niet bestaan”.

Specifiek betogen de auteurs dat de “ziektes die niet bestaan” - namelijk ADD (attention-deficit-disorder), ADHD (attention-deficit hyperactivity disorder) en ODD (oppositional defiant disorder) - gebaseerd zijn op slechte wetenschap, zeer waarschijnlijk niet afkomstig van genetische hersenafwijkingen, en welke daarom geen noodzaak hebben voor de potentieel schadelijke medicijnen als behandeling.

Ze betogen verder dat de klassieke ADHD symptomen zoals inattention, vergeetachtigheid, moeite hebben met concentreren, hyperactiviteit en impulsief gedrag kan worden ondervangen met een gedrags behandelings model in plaats van medicijnen.

“We geloven dat professionele literatuur scheef staat in de richting van het overdrijven van het effect van medicaties op deze kinderen, en de potentiële schadelijke effecten bagatelliseren.” legt Ravenel uit.

Ironisch, geeft Ravenel toe, is hij een formalig lid van het ADHD kamp.

“Dat is de reden dat ik ze niets kwalijk neem, want ik was een van hen.” zegt hij. “Ik wist nooit anders. Als een drukke arts probeer je de journals te lezen die gepubliceerd worden door auteurs met nauwe banden met farmaceutische bedrijven, dus je bent je niet bewust van dit gehele alternatieve perspectief.”

(vervolg in reactie)

Ik weet niet wat de procedure voor het vaststellen van een aandoening zoals ADHD, maar ik vind zelf ook dat er tegenwoordig wel heel snel een etiket wordt geplakt op drukke kinderen. Ik weet dus ook niet of de juiste persoon die diagnose stelt.
Het is ook wel erg makkelijk om mensen in het algemeen in hokjes te plaatsen, dan kunnen we het een naam geven en wordt het meer geaccepteerd.
Volgens de cijfers op de website (zie hieronder) vind ik het nog wel meevallen.
Misschien hoor en zie je er gewoon meer over, juist omdat het etiket ADHD sneller wordt opgeplakt.

Een etiketje erop plakken is makkelijk. Los daarvan is er natuurlijk wel veel veranderd sinds 20 jaar geleden, dus er is dan niet alleen meer adhd, maar ook meer van een heleboel andere, destijds onbekende, kwalen.

In het algemeen is het wel zo dat er veel meer gebeurt in de wereld, en dat iedereen veel meer indrukken en informatie krijgt. Wellicht dat dat ook bijdraagt aan steeds meer 'drukke' kinderen.

Er is volgens mij wel een soort 'mode' voor diagnoses. Wat dat betreft loopt jouw dorp trouwens wel wat achter, de ADHD-hype is alweer op zijn retour. Ik geloof dat ADD, PDD-NOS en Asperger nu meer 'in' zijn.

(En voordat mensen heel verontwaardigd reageren: ja, ik ken het diagnosecircuit van dichtbij. Alleen al voor één persoon heb ik in de loop der jaren de diagnoses/vermoedens MBD, aan autisme verwante stoornis, ADHD, 'wellicht' PDD-NOS en Asperger voorbij zien komen. Compleet met het voorschrijven van Ritalin. Alleen ADD ontbreekt nog voor compleet Rummy.)

Dat lijkt alleen maar zo. Mensen zijn qua karakter, aard, eigenschappen en mogelijkheden geen spat veranderd.
De samenleving wil echter alles ordenen en beheersen.
En wie alles tot in de puntjes wil indelen, regelen en beheersen ( ook al omdat dit nodig is om subsidies bij de overheid los te peuteren) plakt etiketten.
Vroeger was een kind druk. Nu worden drukke kinderen weer onderverdeeld in type a t/m z..
Vroeger had je een ' dorpsgek' . Nu worden mensen met afwijkend gedrag door psychiaters ingedeeld in de categorie a t/m z.
Maar nog steeds slapen er mensen onder bruggen, worden kinderen van het kastje naar de muur gestuurd en gaat er van alles mis en voelen mensen zich doodongelukkig, of slikken zich suf aan verslavende tabletten.
Nee, ik zeg niet dat alles aan professionalisering mis is (want daar gaat het hier om) maar het heeft wel 2 kanten ( stigmatisering is bv heus niet zo positief) . En ik denk dat als je iedereen onderzoekt op kleine of grote afwijkingen, het gezegde " Ooit een normaal mens ontmoet?" meer betekenis krijgt dan ooit.

Lastige stelling. De eisen die we aan kinderen stellen, worden ook steeds groter. Ze moeten kunnen samenwerken, stil zitten, sociaal zijn, luisteren enzovoorts. Hierdoor komt afwijkend gedrag veel sneller naar voren. En er zijn ook steeds meer ouders die bij het minste of geringste gedrag dat niet aan het plaatje voldoet, bang zijn dat hun kind iets mankeert.

Anderzijds:

Ik weet heel zeker dat ik een aantal neefjes en nichtjes heb, die als ze nu klein waren, de diagnose ADHD gekregen zouden hebben en daar misschien wel erg mee geholpen waren. Vroeger kregen die kinderen gewoon te horen dat ze niet spoorden en kregen ze bakken strafwerk (en een minderwaardigheidscomplex) over zich uitgestort. Een paar van mijn toenmalige klasgenoten die extreem lastig waren, zijn heel fout terecht gekomen omdat het 'rotjong' waren, in plaats van dat iemand zich in hun gedrag verdiepte en er wat mee deed.

Alle maar enigszins afwijkende gedragingen worden tegenwoordig gemedicaliseerd, dat is goed voor de portemonnaie van de medische wereld, vooral de farmacie.
Ik kan niet anders dan er zo cynisch naar kijken, omdat ik in de periferie van het wereldje heb meegelopen.

Dat neemt niet weg, dat de toenemende gecompliceerdheid van deze maatschappij, maakt, dat er ook veel meer ""uitval"" is.

Ik verklaar het zo:

Kinderen/mensen met ADHD zijn gewoon wat gevoeligere mensen. Zij reageren over het algemeen heftiger op prikkels dan 'gewone' mensen.

Vroeger was er veel meer Rust Reinheid en Regelmaat. Ook op scholen was er orde en toch meer dicipline.
De kinderen gingen naar school en weer naar huis. Ze speelden buiten en een enkeling had misschien 1x per weer een buitenschoolse activiteit. De meeste moeders waren thuis als de kinderen uit school kwamen. Deze kinderen hadden totaal geen reden om heftig te reageren. Er was immers duidelijkheid.

Tegenwoordig bestaan de drie R's al bijna niet meer. Vooral regelmaat en rust ontbreekt, zowel thuis als op school.

Scholen hangen vol met tekeningen. Overal ligt speelgoed en in iedere hoek is wel een computer te vinden. Ze mogen door de klas lopen en er wordt veel meer van ze verwacht dan vroeger. Daarnaast heeft het gemiddelde kind minstens 3 buitenschoolse activiteiten of ze gaan naar de BSO. Een baby van 8 weken wordt al wakker geschud omdat het naar de opvang moet. Daar gaat de ritme en rust al. Thuis gekomen kruipen ze of voor de buis of achter de pc. Er is altijd te veel afleiding en te veel prikkels. Na inspanning is er nauwelijks nog ontspanning. Hun hersentjes werken maar door.

Logisch dat je dan of heel druk wordt (ADHD) of je gaat jezelf 'terugtrekken' (Autisme)

Er zijn altijd uitzonderingen op de regel, maar ik wil alleen maar aangeven waarom er tegenwoordig zoveel kinderen zijn met een etiket. Onze maatschappij is niet meer zoals het was en onze kinderen zijn niet meer de kinderen van vroeger.

Is echt zo, kijk maar naar de verkoopcijfers van ADHD medicatie (aantal pakjes)

De afbeelding is van vorig jaar. De bron van dit jaar, dus de stijging gaat maar door.