Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

waarom vergeet je sommige herinneringen terwijl ze toch ooit heel dierbaar waren?

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
1.7K
Cryofiel
13 jaar geleden
Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit een herinnering ben vergeten... ;-)

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Je hersenen zijn geen computer die klakkeloos alle informatie opslaan. Sommige gebeurtenissen worden niet onthouden, andere juist weer heel levendig. Je herinnert je soms zelfs dingen die niet eens gebeurd zijn.

Je geheugen is meer dan een kaartenbak met informatie. Je slaat niet alleen feiten op, maar al je zintuigen leggen herinneringen vast. Hoe iets ruikt, smaakt, voelt, klinkt. Al die indrukken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Vandaar dat er een heleboel herinneringen in je opkomen als je plots weer de zeep ruikt die je oma altijd gebruikte.

Een herinnering zit op veel verschillende plaatsen in de hersenen. Je onthoudt dingen doordat je hersenen nieuwe verbindingen leggen tussen neuronen. Als je je iets probeert te herinneren moet je dus ook een heel netwerk van neuronen aanspreken en niet een enkele cel.

En dat maakt het zo ingewikkeld.
Douwe Draaisma is een Nederlands psycholoog die gespecialiseerd is in de aard en mechanismen van het menselijk geheugen. Hij is bijzonder hoogleraar in de geschiedenis van de psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Hij heeft een heel goed leesbaar boek geschreven over de werking van geheugen en dus herinneringen.
"Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt."

http://www.douwedraaisma.nl
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (1)

Iedere herinnering die we hebben , hebben een functie in ons leven.
Maar herinneringen kunnen langzaam wegslijten , terwijl er nieuwe voor terug kunnen komen.
Herinneringen zijn een onderdeel van je levensles.
Te lang vast houden aan oude dierbare herinneringen, belemmeren onze innerlijke groei.
Het is goed dat ze slijten, ze los te laten, ze te vergeten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik begrijp de minnen niet, maar het loslaten zoals je zegt, kan soms ongelooflijk moeilijk zijn! +
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik ben het grondig oneens met je Ed. Het is heel jammer om DIERBARE herinneringen kwijt te raken! -1 dus.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Zondag, als je eigen vader 15 jaar geleden overleden is, hoef je na 15 jaar toch nog steeds niet in de put te zitten, dat mag toch wel slijten?
En dat doet het ook, het zou niet goed zijn als deze zaken iedere dag maar evenveel verdriet zouden opleveren!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Mooi antwoord Ed +
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het 15 jaar geleden in de put zitten over het overlijden van je vader is GEEN dierbare herinnering Ed. Dat rotgevoel mag je rustig vergeten en dat zou ook beter zijn. De gedachten aan de fijne dingen die je met je vader deed, dát zijn dierbare herinneringen en die mag / moet je koesteren.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Met dierbare herinneringen gaat het net zo, ik ging veel vissen met mijn vader, we stonden vroeg op ( 4 uur), maar inmiddels weet ik echt inmiddels echt niet meer waar we dan gingen vissen.
het overlijden van je vader is ook een dierbare herinnering.
Een diebare herinnering zegt alleen dat de herinnering dierbaar is, maar ik begrijp je goed als je bedoelt dat het positief moet zijn.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding