Ik ben al ruim een jaar constant moe. Wat kan ik doen?

Actief worden.
Serieus: ga eens een uurtje sporten, nadien voel je je een heel stuk fitter.

Heb je al visolie-pillen geprobeerd?

Met het risico dat onderstaand betuttelend is en dat je het allemaal al doet:
Zorgen dat je een reden hebt om moe te zijn. Dus veel bewegen, zingen, springen, lachen (zelfs als je helemaal niet lollig bent, helpt dit enorm), dingen doen die je energie geven en zorgen dat je genoeg daglicht krijgt. Een vast ritme zoeken: vaste slaaptijden afspreken met jezelf, niet midden overdag een dutje gaan doen maar gewoon tussen 11 en 7 slapen. Op gezette tijden eten.

Hoe is het met je suikerconsumptie? gebruik je veel suiker en koolhydraten?

Suiker zit overal in, in de kant en klaar maaltijden, in de gedroogde mixen voor kip, vleesgerechten je weet wel die van knorr etc.
Eet volkoren brood, volkoren spaghetti, zilvervliesrijst daar zitten minder koolhydraten in (zijn ook suikers) weinig aardappelen.

Heb je vaak een dip na de maaltijd? let dan op je bloedsuiker spiegel, eet kleine maaltijden over de dag, een keer of 6. Ontbijt, om 10.00 uur, lunch, om 15.00 uur en diner en om 20.00 uur.
Dit was bij mij de oorzaak van het moe zijn en caffeïne de deur uit!

Misschien heb je hier iets aan?

Hoe sta je in het leven, ben je gestresst, zijn er dingen waar je je druk om maakt of waardoor je niet goed in je vel zit?
Als dat zo is, dan ligt daar met name de oorzaak van je vermoeidheid en moet je je aandacht richten op
oplossingen daarvoor, dan komt je energie vanzelf terug.

Je zult het waarschijnlijk niet graag horen, maar langdurige moeheid is in veruit de meeste gevallen een psychisch gebeuren. Het treedt vaak voor het eerst op bij (meestal) meisjes in de tienerleeftijd.

Er is een relatie met passiviteit, piekeren en depressie.

Mocht je psychisch niet lekker in je vel zitten, dan is dat de plek waar je eerst naar moet kijken. Geen geneeskundige trucjes doen - in plaats daarvan zorgen dat alles wat je doet je weer bevalt, dat je graag actief wordt, dat je enthousiast bent. Dan komt de energie vanzelf, en is de moeheid weg - de enige moeheid die overblijft is de voldane moeheid aan het einde van de dag, die ervoor zorgt dat je weer eens een hele nacht heerlijk kunt doorslapen.

Lukt het niet om zelf je leven anders in te richten, en blijf je piekeren: overweeg dan eens cognitieve gedragstherapie. Gehaat door de meeste alterneuten, in de praktijk de meest succesvolle behandelmethode.

Die natuurgeneeskundig kinesiologe baart me zorgen. Je zoekt het bij voorbaat in de verkeerde hoek. Niet alleen zoek je de oplossing buiten jezelf, terwijl je juist in jezelf moet kijken; daarnaast richt je je tot de kinesiologie, een methode die nog nooit ook maar iemand heeft kunnen genezen; binnen die onwerkzame methode richt je je ook nog eens op de natuurgeneeskundige variant, wat betekent dat je je beperkt tot slechts een deel van alle middelen die jou zouden kunnen helpen.

De hoofdreden dat dit niet werkt blijft, dat je binnen jouzelf moet kijken. Maak jezelf niet afhankelijk van wat dan ook buiten jou. Juist die persoonlijke onmacht, het laten leven in plaats van zelf leven, heeft gezorgd dat je je al zo lang zo moe voelt.

Toegevoegd na 14 seconden:
Overigens ga ik ervan uit dat je al bij de reguliere arts bent geweest met je klachten, en dat die niets heeft gevonden. Mijn verhaal is gebaseerd op dat uitgangspunt. Mocht je toch nog niet bij een arts zijn geweest, ga dan alsnog - in dat geval is het altijd mogelijk dat je bijvoorbeeld Pfeiffer hebt, of een andere sluimerende infectie.

Dat kan echt heel veel verschillende oorzaken hebben. Ik denk dat je een probeer periode zult moeten inlassen waarin je iets probeert en dan bijhoud wat de resultaten zijn.

Kijk wat je aantrekt, wat een gevoel van 'hé' bij je oproept en probeer dat uit. Of het nou een dieet is, vitaminetabletten, sporten, meditatie het maakt niet uit.

Vraag ondertussen of de arts een onderzoek kan doen naar eventuele tekorten (altijd handig om uit te kunnen sluiten). Neem ruim de tijd voor jezelf om het uit te zoeken, ondermijn jezelf zo min mogelijk, neem de rust die je nodig hebt dan krijg je uiteindelijk meer gedaan.

Probeer negatieve gedachten en gevoelens een beetje buiten de deur te houden, die slurpen energie.

Drink eens een keer lekker 5 cola's daar knap je van op!!!!

De symptomen die je beschrijft in combinatie met de gebeurtenissen die je mee hebt gemaakt (zoals je beschreef in commentaar op antwoorden) kunnen duiden op een klassiek geval van oververmoeidheid (burn-out).

Oververmoeidheid is het gevolg van een langdurige periode onder stress staan. Zo lang, dat de spanningsboog op een gegeven moment knapt en je uitgeblust bent.

Stress is regelmatig een spanningsboog tussen dat wat je daadwerkelijk wil en voelt en dat wat je denkt dat de omgeving van je verwacht.

Ik kan Cryofiels suggestie voor cognitieve gedragstherapie dan ook van harte aanbevelen. Zelf heb ik ook cognitieve gedragtherapie gevolgd, nadat vastgesteld was dat ik een burn-out had.

Cognitieve gedragstherapie leert jou om je te laten kijken naar jouw gedrag op basis van jouw denkbeelden (cognities).

De kans is groot dat jij in je leven nog niet goed hebt geleerd om je eigen grenzen aan te geven of kritisch te luisteren naar je eigen gevoel en te veel handelt naar een verwachtingspatroon die je denkt dat je omgeving heeft. Veel jongeren (ook ik in die tijd) denken dat ze alles maar aan moeten kunnen, zonder echt stil te staan bij wat bepaalde situaties nou écht met hun gevoel doet of wat ze nou écht over bepaalde situaties denken. Ze zijn regelmatig niet goed in het herkennen van hun eigen grenzen.

Tijdens cognitieve gedragtherapie leer je kritisch je eigen gedachten en gevoel te analyseren. (Wat doet situatie X of situatie Y nou écht met mij?) Door dit te doen leer je uiteindelijk jezelf beter te begrijpen en leer je ook beter je eigen grenzen aan te geven en gehoor te geven aan je gevoel en dus beter voor jezelf op te komen.

Kans is groot dat in de situatie die jij met jouw ouders hebt meegemaakt niet genoeg gehoor is gegeven aan wat de situatie met jou heeft gedaan, of hoe vervelend jij het hebt gevonden. Dat kan zijn omdat je ouders er misschien niet op gelet hebben, of omdat jij niet genoeg hebt kunnen aangeven hoe vervelend het voor jou is geweest.

Dus mijn advies is: als jij en je arts vermoeden dat je last van oververmoeidheid hebt, leg dan ook eens aan je arts voor of hij je wil doorverwijzen naar cognitieve gedragstherapie.

Absoluut de meest effectieve vorm van psycholigische therapie op het ogenblik voor dit soort problematiek.

Er valt nog meer te onderzoeken dan je bloed, ga eens naar een psycholoog.

Chronische vermoeidheid kan op een aantal ziektemogelijkheden duiden.

Een deel daarvan is al uitgesloten door het bloedonderzoek.
Ik neem aan dat men daarbij ook aandacht heeft geschonken aan het glucosegehalte van je lichaam. Dit i.v.m. mogelijke diabetes.

Verder acht ik het niet geheel uitgesloten dat één van de twee nog te noemen mogelijkheden de ware oorzaak van je vermoeidheid is.

Het betreft hier: Slaapapneu, dat als kenmerk heeft..grote vermoeidheid.

En Myalgische Encefalomyelitis, dat bekend staat onder de naam ME. Dit is het z.g. chronischevermoeidheidssyndroom.


Zie maar of je hier iets mee kunt..succes!


Gr. Ton

Ik had hetzelfde, en bij mij bleek het suiker te zijn. Klachten verdwenen als sneeuw voor de zon met de juiste medicijnen. Ik neem aan dat zulke basale dingen al wel gewoon onderzocht zijn ? Want met bloedonderzoeken wordt er maar zelden iets aangetoond bij vage moeheidsklachten eigenlijk.

Vaak komen moeheidsklachten echter ook gewoon doordat je - hoe paradoxaal het ook klinkt - te WEINIG doet. Zeker als je eenmaal moe bent, heb je ook geen zin meer om dingen te ondernemen, en verval je eigenlijk in een soort vicieuze cirkel.

Probeer jezelf toch te dwingen weer een beetje actiever te worden door de hele dag heen. Ga op een sport die je leuk vind, of gewoon een eindje fietsen, en geef ook vooral niet toe aan je moeheid. Als je de hele dag door steeds even gaat slapen, wordt het eerder erger dan beter. Ontspanning door inspanning, dat is heel erg belangrijk. Eet goed, slaap regelmatig, en doe geen dingen die nog minder energie kosten dan stilzitten, zoals televisie kijken. Dikke kans dat je je een heel stuk fitter gaat voelen.

Ik was jarenlang moe en had het gevoel alsof er een zware deken op mijn hoofd lag. Er is gecontateerd (binnen de alternative geneeskunde) dat het ligt aan suiker, en wel sacharose. Dit tast mijn energie aan. Ik ben gestopt met alles waar sacharose is zit (niet zo'n makkeljke opgave, ik smokkel wel eens een beetje) en ben daar helemaal van opgeknapt. Onlangs ging ik naar een homeopaat voor een ander probleem, en hij heeft dit bevestigd; er is sprake van een voedselallergie. Mijn (reguliere) huisarts heeft een glucosetolerantietest gedaan, waar niets uitkwam. Een voedselallergie voor suiker is binnen de reguliere geneeskunde niet te pinpointen.

Dulce

Een gezond mens gebruikt iedere dag energie en maakt ook weer voldoende energie aan.
Voeding is hierop van grote invloed.
Maar ook je levensomstandigheden.
Je ergens aan ergeren, boos worden, ruzie maken, kost een mens ongelooflijk veel energie.
Het kost meer energie dan je zelf op een dag kan maken.
Hierdoor ontstaat er een tekort, wat op zich zelf niet eens zo erg is, want ons lichaam heeft ook een soort reserve energie, maar als deze op raakt, moet het lichaam aanspraak maken op de levensenergie en dan gaat het mis! Hier wordt je ziek van!
Als eerst krijg je last van je meest zwakke plekken in je lichaam, dat kan zich uiten in hoofdpijn, maag en/ of darmproblemen, rugpijn, concentratie verlies, slecht slapen, geen eetlust , moe opstaan in de ochtend enz.
Allemaal signalen van je lichaam dat het niet goed gaat met je, gezien jouw voorgeschiedenis van vervelende omstandigheden, lijkt het ook dat je een burn-out hebt.
Gek genoeg komt deze reactie van je lichaam heel vaak na een vervelende perioden en niet tijdens, je denkt dus, alles is nu beter en dan slaat de burn-out toe.
Ik kan je niet goed genoeg om nu te gaan zeggen wat je moet gaan doen, in ieder geval naar buiten ook bij slecht weer en gaan lopen, liefst uren lang!
Als je daarmoe van wordt, is dat een gezonde moeheid.