Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Is de aandoening anosmie van geboorte af te genezen?

Het niet kunnen ruiken dus.

Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
2.7K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Nee, dat is dan niet te genezen.
Anosmie wil niets anders zeggen dan het afwezig zijn van geur-beleving. Bij hyposmie is de geurbeleving verminderd, maar wel nog aanwezig.

Er kunnen verschillende redenen zijn waardoor anosmie optreedt; veel mensen kennen het wel van bijvoorbeeld een verkoudheid (al gaat het dan meestal eerder om hyposmie.) Anosmie kan echter ook al bestaan bij de geboorte. Ik ken eigenlijk maar twee syndromen waarbij dat optreedt, de familiaire anosmie en het Syndroom van Kallmann.
Familiaire anosmie is een familiair voorkomend probleem waarvan de precieze oorzaak nog onduidelijk is. Bij het syndroom van Kallmann wordt bij de ontwikkeling in de baarmoeder een deel van de hersenen (waaronder het deel dat de reukzin verzorgt) niet aangelegd.
Er bestaan nog geen mogelijkheden om na de geboorte de hersengebieden alsnog te laten vormen en dus bestaat er geen behandeling hiervoor.

Maar zelfs al zouden alle structuren die nodig zijn om te ruiken goed aangelegd zijn, maar er een andere reden is waardoor er niet geroken wordt en dat probleem op latere leeftijd verholpen wordt, dan nog zal dat kind nooit iets ruiken omdat de benodigde hersengebieden dan niet ontwikkeld worden.
Stel bijvoorbeeld dat een kind geboren wordt met neuspoliepen en daardoor nooit door zijn neus ademt. Als de poliepen dan verwijderd worden als het kind een paar jaar oud is, dan zijn alle structuren (het slijmvlies met reukreceptoren, de reukzenuw) volledig intact en werkzaam; het gebied in de hersenen om de prikkels van de reukzenuw te verwerken en interpreteren zijn dan echter zo onderontwikkeld dat die verwerking niet meer plaatsvindt en het kind niets zal ruiken. Na een bepaalde leeftijd is het onmogelijk de hersenen dit ooit nog te leren.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Vanaf de laatste alinea, heb je daar een bron/link van?
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Nee, ik heb hier geen links van. In mijn praktijk heb ik een familie met familiaire anosmie, vandaar dat ik me in die materie een paar jaar geleden al verder verdiept heb. Waar ik die informatie toen precies vandaan heb gehaald weet ik niet meer precies, maar in ieder geval deels via overleggen met kinderartsen en neurologen. Van de laatste alinea heb ik dus ook geen specifieke link. Het is in de geneeskunde (en meer specifiek de neurologie) een geaccepteerd feit dat hersengebieden, net als alle andere organen, in de eerste paar maanden van de zwangerschap aangelegd worden. Bij de geboorte zijn de hersengebieden dan op zich aanwezig, maar moeten hun prikkels krijgen om goed te ontwikkelen. Zonder die prikkels zal die ontwikkeling niet optreden; de hersenen leren als het ware niet wat ze met die specifieke prikkels aan moeten. Voor veel hersengebieden geldt zelfs dat ze zonder de prikkels weer devolueren. Dit principe is nog het beste gedocumenteerd voor het zicht, maar bij experimenten is gebleken dat ditzelfde opgaat voor elk ander zintuig, inclusief de reuk.

Andere antwoorden (2)

Congenitale anosmie is moeilijk te diagnosticeren omdat het niet te zien is op medische testen. Mensen met deze aandoening moeten ermee leren leven omdat er tot op heden nog geen behandeling mogelijk is.
(Lees meer...)
Bronnen:
fremar
8 jaar geleden
Nee.

Aangeboren anosmie kan samenhangen met het zeldzame syndroom van Kallmann. Daarnaast komt ook familiaire anosmie voor, zonder overige afwijkingen.

Er bestaat tot op heden geen effectieve behandeling. Het reukverlies moet worden geaccepteerd als handicap. Om hier zo goed mogelijk mee om te gaan is het van belang om het voedingspatroon aan te passen. Want reukverlies heeft een groot effect op de smaakbeleving. Maar er moet wel worden opgepast voor overmatig gebruik van zout en suikers.

- Door pittiger, kruidig eten met meer aandacht voor zoet, zuur, zout en bitter kan het eten aantrekkelijker worden gemaakt.
- De smaak en het gevoel in de mond worden extra belangrijk. Gebakken en gefrituurde gerechten van goede temperatuur smaken beter dan gekookte groenten en stamppot.
- Bitter lemon is een frisdrank die over het algemeen gewaardeerd wordt door mensen met reukverlies.

Voor de veiligheid is het aan te bevelen rook- en gasmelders in huis te installeren.
(Lees meer...)
Bronnen:
Amadea
8 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
"Want reukverlies heeft een groot effect op de smaakbeleving...."
In mijn geval niet.
Ik heb nooit kunnen ruiken, maar ik proef wel alles. Zout, zoet, heet(peper), bitter, geen probleem.
Gek genoeg heb ik moeite met knoflook. Dat kan ik moeilijk onderscheiden.
Anosmie is naar mijn idee een ziekte in verschillende vormen.
Sommige mensen ruiken en proeven niks.
"Als iemand verkouden is kan hij moeilijk smaken onderscheiden" zegt men.
"Dan zal iemand die niet kan ruiken ook wel niet kunnen proeven."
Dat is dus niet zo.
Er is naar mijn idee te weinig bekend over deze aandoening.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
...en bitter lemon vind ik dus niet te zuipen omdat het goor bitter is..
:)
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Het klopt, dat de reuk een grote invloed heeft op de smaakbeleving. Dat geldt natuurlijk alleen voor mensen die ook echt kunnen ruiken. Als jij niet kunt ruiken dan zal je dus nooit kunnen zeggen welke invloed reuk op je smaakbeleving heeft.
Maar dat reuk een grote invloed op je smaakbeleving heeft betekent niet dat mensen zonder reuk niet zouden kunnen proeven. De smaakzin en reukzin zijn immers twee afzonderlijke zintuigen, die los van elkaar bestaan. De smaakzin kan maar vijf verschillende smaken onderscheiden: zoet, zuur, zout, bitter en umami. Iemand met anosmie kan dat dus prima (misschien wel beter dan iemand met reukzin) onderscheiden. Daarnaast geven bijvoorbeeld pepers of menthol prikkels via nocireceptoren en thermoreceptoren (dit zijn dus geen smaken!), iemand met anosmie kan dat ook prima onderscheiden.
De reuk kan de smaakbeleving echter zeker beinvloeden. Zo kan het ene zure gerecht bijvoorbeeld echt verschillen van een ander zuur gerecht, puur op basis van de reuk. Deze verschillen zal iemand met anosmie wel missen. Topkoks hoor je daarom nog wel eens beweren dat je meer proeft met je neus dan met je tong. "Er is naar mijn idee te weinig bekend over deze aandoening."
Je hebt gelijk dat er nog weinig over bekend is. Anosmie is niet een dodelijke (of anderszins voor onderzoekers aantrekkelijke aandoening) waardoor er weinig onderzoek naar gedaan wordt.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+