Hoe kun je het beste de dood van een dierbare verwerken?

door er over te praten met anderen
praten is vaak het beste om het verdriet te verwerken

Ga er vanuit dat de tijd alle wonden heelt. Alleen hebben we niet allemaal even veel tijd nodig.
Het verwerken van het verlies van een dierbare zal niet iedereen hetzelfde doen. De een zal iets tastbaars nodig hebben zoals een graf of een urn, de ander zal aan zijn gedachte genoeg hebben. Kortom, verdriet verwerken is zeer persoons gebonden.

Als hij/zij een horloge ofzo achter heeft gelaten. Neem dat horloge zelf. En telkens als kijkt hoelaat het is. Dan kan even aan hem'haar denken...
Misschien een optie!

probeer of je er met mensen over kunt praten.
en anders alles opschrijven wat je maar boven komt. van je afschrijven wil vaak al wat helpen.
en geef het veel tijd.

weet ook dat die ander nu geen pijn meer heeft en dat hij rust heeft nu.
hou je vast aan de leuke dingen je je samen hebt beleefd.

Tijdens je leven zul je meerdere keren meemaken dat je voorgoed afscheid moet nemen van een dierbare persoon. Dat is moeilijk en brengt veel verdriet en pijn met zich mee. Misschien denk je zelfs dat je leven nooit meer zo goed zal worden als het was toen hij of zij nog leefde. Maar er komt een tijd dat je je weer beter zult voelen. En er komt zelfs een tijd dat je leven weer goed zal zijn, hoewel je die persoon altijd zult blijven missen. Dat heeft alles te maken met het leren omgaan met en het verwerken van je verlies. Hoe je dat doet is heel persoonlijk, maar we kunnen je wel een paar tips geven die je door de rouwperiode heen kunnen helpen. In de concrete invulling van de stappen ben je natuurlijk helemaal vrij: doe wat voor jou op dat moment het best voelt.

Lees de stappen verder op deze site:
http://www.hoedoe.nl/familie-relaties/rouw/hoe-leer-ik-omgaan-met-verlies

Gewoon je eigen natuur en gevoel volgen. Dit soort dingen hoef je niet te leren lijkt me.

Dat is heel verschillend per persoon.
De een zal heel veel willen praten over de overledenen de ander trekt zich een beetje terug en verwerkt het op die manier.
Als je zo jong bent als jij is het vaak moeilijk om met de gevoelens om te gaan , praten met iemand kan dan echt helpen.
Huilen mag en verdrietig zijn ook.
Je kan ook eens op onderstaande website kijken deze is speciaal voor jonge mensen die iemand verliezen

Iedereen zal dit op zijn eigen manier doen, maar heel belangrijk is er over praten. Elke keer opnieuw..dat helpt echt heel erg goed.
Daarnaast kun je wat foto's van diegene neerzetten, zoiets kan je verdrietiger maken, maar mij hielp het, ik zette er een kaarsje voor, wat ik elke morgen aanstak, gaf een goed gevoel, zo zorgde ik nog een beetje voor die ander.
Wat ook goed hielp was een brief schrijven naar die dierbare, ik schreef waarom ik hem zo miste en schreef daarbij ook allerlei fijne herinneringen aan hem.
Die brief legde ik bij de foto, soms kwam er een brief of een kaartje bij.
Je kunt ook een voorwerp van die ander bij de foto's leggen, mijn man hield heel erg veel een bepaald beeldje, dat zette ik er ook bij.
Mij hielp het ook vaak goed de muziek van de uitvaart of crematie te draaien, heel zwaar in het begin dat wel en ik moest er ontzettend veel door huilen,maar op den duur ging dat ook beter.
Al deze dingen bij elkaar kunnen je lang helpen, totdat je merkt het verdriet langzaam dragelijk wordt en beter te hanteren.
Wat je ook doet, doe er wel wat mee, want je kunt je verdriet misschien inslikken, maar het verlaat nooit je lichaam of je geest.
Dus probeer er een goed plekje voor te vinden.
Heel veel sterkte en er komt echt een moment dat je je beter gaat voelen, ook kun je je het nu niet voorstellen.

Men kan het beste de dood van een dierbare verwerken:

wanneer men 'de tijd neemt om te rouwen';

wanneer men 'het verlies bespreekbaar maakt';

wanneer men 'de macht van de dood accepteert';

wanneer men 'de ongenade van de dood vergeeft';

wanneer men 'de onvermijdelijkheid van de dood begrijpt';

en wanneer men, de levende ziel, bovenal inziet,
dat 'de dood' slechts 'het mechanische lichaam' doodt,
en dat 'de levende ziel van een dierbare' in 'de rust' leeft,
en 'de onrust van het leven' niet meer hoeft te beleven...

Hangt van pers. tot pers. af ...
sommige willen er over praten andere niet maar aan de leuke herinneringen denken doet al wonderen...

Ik geef mijn dierbaren een plekje. Of 'n bepaald voorwerp. Mijn oma stierf en vlak daarna was er een regenboog te zien. Als er een regenboog is (waar dan ook, al is het op tv) denk ik aan haar. Maar ik heb haar ook een ster gegeven. Dus als ik naar de 'hemel' kijk zie ik mijn oma ook héél vaak.
Een dierbare kat heb ik gevraagd om mij een teken te geven als hij was aangekomen. Dit heeft hij gedaan. Voor mijn verwerking was dit heel goed.
Iedereen doet het op z'n eigen manier. Moet jij ook doen. Doe wat prettig voelt!
Sterkte