Iedereen zal dit op zijn eigen manier doen, maar heel belangrijk is er over praten. Elke keer opnieuw..dat helpt echt heel erg goed.
Daarnaast kun je wat foto's van diegene neerzetten, zoiets kan je verdrietiger maken, maar mij hielp het, ik zette er een kaarsje voor, wat ik elke morgen aanstak, gaf een goed gevoel, zo zorgde ik nog een beetje voor die ander.
Wat ook goed hielp was een brief schrijven naar die dierbare, ik schreef waarom ik hem zo miste en schreef daarbij ook allerlei fijne herinneringen aan hem.
Die brief legde ik bij de foto, soms kwam er een brief of een kaartje bij.
Je kunt ook een voorwerp van die ander bij de foto's leggen, mijn man hield heel erg veel een bepaald beeldje, dat zette ik er ook bij.
Mij hielp het ook vaak goed de muziek van de uitvaart of crematie te draaien, heel zwaar in het begin dat wel en ik moest er ontzettend veel door huilen,maar op den duur ging dat ook beter.
Al deze dingen bij elkaar kunnen je lang helpen, totdat je merkt het verdriet langzaam dragelijk wordt en beter te hanteren.
Wat je ook doet, doe er wel wat mee, want je kunt je verdriet misschien inslikken, maar het verlaat nooit je lichaam of je geest.
Dus probeer er een goed plekje voor te vinden.
Heel veel sterkte en er komt echt een moment dat je je beter gaat voelen, ook kun je je het nu niet voorstellen.