Hoe genees je van anorexia?

Er is dan nog de oorzaak van de anorexia. En de conditionnering waarin je je bevindt, de verslaving aan het niet-eten. Je hebt ondersteuning van een psycholoog nodig. Je zou via je huisarts een verwijzing naar een psycholoog kunnen vragen, of een intake aanvragen bij de ggd. Heel veel sterkte!!

Wat ik er van alle tvprogramma's, die ik erover gezien heb, van begrepen heb, is, dat het een hele lange moeizame weg is, die je alleen met hulp kunt gaan. Het niet meer controleren van wat je eet geeft een heel eng, groot, leeg gevoel in het begin, en zéker als er, ook na langere tijd, dingen in het leven gebeuren die je onzeker maken, en je het gevoel hebt tijdelijk de teugels van je leven niet meer stevig in je handen te hebben, dan blijft de verleiding om weer een tijd te kunnen controleren, dat je níét eet, omdat je tenminste zéker weet, dat je daar wél de controle over hebt. Vaak zijn mensen, die anorexisch zijn, heel erg perfectionistisch, en dat is altijd (voor iedere perfectionist!) niet makkelijk in dit leven. Om wat relaxter en wat 'liever' voor jezelf te leren zijn, daar gaat veel tijd overheen. Ik wens iedere ex-anorexia-lijder/ster een hele lieve partner toe, die geduldig en begripvol is en blijft, want volgens mij helpt het heel erg, als je heel duidelijk voelt dat je gewaardeerd wordt om wie je bent en wat je doet, ook al is het misschien niet zo perfekt als je zelf gewild had. Maar zoals bij elke verslaving waar je uitgroeit : je krijgt er een móói en rijk leven voor terug. En dat is de hobbelweg om naar dat besef te komen dubbel en dwars waard!!

door je zelfbeeld op te krikken en jezelf te accepteren.

Vroeger had ik een vriendin die anorexia had. De vriendschap verwaterde uiteindelijk omdat we nooit eens gezellig samen iets konden doen, letterlijk. Ze wilde natuurlijk nooit bij mij komen eten en nodigde mij ook niet uit bij haar; ze wilde ook niet uit eten, of 'n kop koffie of 'n patatje in de stad. We gingen wel 'ns naar het strand (met zelfgemaakte broodjes), om te zonnen. Maar ik vond haar dermate lelijk in haar bikini dat ik liever niet naar dat concentratiekampskelet wilde kijken. Ik stelde haar aan iemand voor en ze werden een stel, maar dat ging na hun eerste vakantie samen dus ook uit om dezelfde redenen. Ik denk dat het alleen maar te genezen is onder zeer deskundige leiding Toegevoegd na 1 minuut: Zij besefte totaal niet hoe lelijk ze eruit zag.

je hebt hulp nodig van een psycholoog, niet van een dietist. Alle angsten waar mensen last van hebben moet opgelost worden m.b.v. een hulpverlener.

denk dat het belangrijk is dat je dik niet als een bedreiging ziet, dik was in andere tijden de modenorm (Bourgondische tijd) en werd toen als gezond gezien, nu zijn het de graatmagere modellen met grote borsten die als ideaal worden gezien.....wie weet wat het over honderd jaar weer is een andere psychologische opstelling, tenzij er lichamelijk natuurlijk iets niet in orde is dat kan ook altijd, dat kan een arts beoordelen

Door hulp te zoeken bij een psycholoog. Verder heb ik wel eens gehoord dat het eerste wat een anorexia-patient behoort te doen als hij/zij ervan af wilt komen is de weegschaal uit huis te mieteren.