Onze opvoeding, ook vaak ons geloof , hebben ons geleerd ,dat je de dag zinvol moet invullen.
Je tijd verlummelen is ,als een zonde begaan.
Het mooie spreekwoord* ledigheid is des duivels oor kussen* wijst al in die richting.
Als ons leven door omstandigheden een ander invulling krijgt, ontstaan er ineens gaten, momenten, uren, soms dagen die we niet meer zinvol kunnen invullen.
Eigenlijk zijn wij als mens zeer ondankbaar, we beseffen niet of nauwelijks dat we helemaal niet zo slecht af zijn.
Als we ziek zijn en we moeten geopereerd worden, dan hopen we dat het maar zo snel mogelijk gaat gebeuren.
Zijn we geopereerd, dan maar zo snel mogelijk naar de zaal, mogen we dan eindelijk naar huis, dan kan ons geluk niet op, heerlijk om weer thuis te zijn.
Dan komt de aandacht van de omgeving, ook heerlijk.
Daarna kunnen we weer gaan en staan waar we willen, wat moet je nog meer, heerlijk.
Als dat allemaal voorbij is en iedereen weer zijn eigen ding doet, komt het grote donkere gat, hierna komen er steeds meer van die gaten.
We moeten nu eens alles bij elkaar gaan harken en eens kijken hoe nu verder.
Lekker niets doen is voor mensen die erg hard gewerkt hebben, heb je dat niet, dan knaagt onze opvoeding aan ons geweten dat je iets zinnigs moet gaan doen.
En dat knagen gaat maar door, totdat er iets is stukgeknaagd, laat het niet zo ver komen!