Wanneer ben je volwassen?

Als je dood gaat.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ter verheldering: Wassen is groeien, volwassen is (geestelijk en/of lichamelijk) volgroeid. Je kunt je hele leven lang doorgroeien.

Als je voor 100% voor je zelf kan zorgen en voor andere.

Volwassen, als zijnde uitgegroeid, lichamelijk en geestelijk... Ik hoop nooit, vooral dat geestelijk dan, maar goed eerlijk is eerlijk ook lichamelijk zijn er zaken die blijven groeien.

Volwassen in de zin van de verantwoordelijkheid van de eigen acties kunnen/moeten dragen, ach eigenlijk verschilt dat per mens, maar men houdt ergens tussen de 18 en de 20 aan, geloof ik (behalve de speciale situaties dan).

Ik denk op het moment dat je geheel zelfstandig bent.
Je hebt je eigen huis en baan, en bent dus niet meer afhankelijk van je ouders.

Maar het zit natuurlijk ook voor een groot deel in je gedrag. In een apepakkie stomdronken over straat zwalken vind ik niet erg volwassen.

Conclusie: Je bent volwassen op het moment dat je dat zelf vind, en je daar ook naar gedraagt.

Ik denk als je voor je zelf kunt zorgen en voor anderen.
En heel belangrijk, GEEN schulden maakt.

Wettelijk bij je achttiende levensjaar, maar sommige mensen worden het nooit.

Meerderjarig ben je als je achttien jaar wordt, maar volwassen zijn is een heel ander verhaal. In de ontwikkelingspsychologie wordt de volwassenperiode gekenmerkt door balans. De keuzes op gebied van partner en loopbaan zijn gemaakt. Deze periode is rond je vijfendertigste levensjaar. Het is dus geen kwestie van leeftijd maar een kwestie van ontwikkeling en gedrag.

Voor de wet met je 21 jaar, als je dan werkt, krijg je ook je volle salaris.

Als je in staat bent de verantwoordelijkheid voor je daden te dragen.
Dat is volgens de wet op je 18de, maar in de praktijk als je tegen de 30 loopt (of zelfs erna).

"Wanneer ben je volwassen?"

Men mag zichzelf ‘volwassen’ noemen,
wanneer men, zonder de hulp van anderen,
zelfstandig (en verstandig) kan handelen
en de verantwoording neemt
over zijn/ haar eigen kinderlijkheid…

als je als een perfect puzzelstukje past in de puzzel die de maatschappij heet.

Artikel 1:233 BW luidt:
Minderjarigen zijn zij, die ouderdom van achttien jaren niet hebben bereikt en niet gehuwd of geregistreerd zijn dan wel gehuwd of geregistreerd zijn geweest of met toepassing van art. 253ha meerderjarig zijn verklaard.

Artikel 253ha 1. De minderjarige vrouw die als degene die het gezag heeft, haar kind wenst te verzorgen en op te voeden kan, indien zij de leeftijd van zestien jaren heeft bereikt, de kinderrechter verzoeken haar meerderjarig te verklaren. 2. Het verzoek kan ten behoeve van de vrouw ook worden gedaan door de raad voor de kinderbescherming. Deze behoeft hiertoe haar schriftelijke toestemming. Het verzoek vervalt, indien de vrouw haar toestemming intrekt. 3. Het verzoek kan ook voor de bevalling door of ten behoeve van de vrouw worden gedaan, alsmede indien de vrouw eerst omstreeks het tijdstip van haar bevalling de leeftijd van zestien jaren zal hebben bereikt. In dat geval wordt op het verzoek niet eerder dan na de bevalling of, indien de vrouw op dat tijdstip nog geen zestien jaar is, nadat zij die leeftijd heeft bereikt, beslist. 4. De kinderrechter willigt het verzoek slechts in, indien hij dit in het belang van de moeder en haar kind wenselijk oordeelt. Indien een ander met het gezag is belast, wordt de moeder daarmee belast. 5. De minderjarige vrouw is bekwaam in rechte op te treden en tegen een uitspraak beroep in te stellen.

De meeste mensen belanden rond hun 35e levensjaar in de 'volwassen fase'. Ze zijn dan psychisch volgroeid.

Volgens mij als je jezelf dat zo voelt, de buitenwereld kan er wel weer anders over denken. Als je je connectie kwijt bent met je innerlijke kind, in die zin streef ikzelf niet naar volwassenheid.

Johan Cruijf zei het al: ieder voordeel heb zijn nadeel. Alles wat er in je zit aan kwaliteit, kan je ook tegenwerken. Creativelingen kunnen chaotisch zijn en ordelijke mensen dogmatisch om maar iets te noemen. ‘Echte volwassenen’ hebben daar een balans in gevonden en kunnen toegeven dat een deel nooit geleerd kan worden, beter aan anderen overgelaten kan worden en dat ook gunnen. Aan de andere kant durven staan voor je eigen kwaliteiten en dat durven toe te voegen.

Sommigen hebben het idee de volwassenheid te hebben bereikt door in alle situaties hetzelfde ‘trucje’ toe te voegen. Terwijl daar soms niemand op zit te wachten. Anderen hebben het idee dat volwassen is dat er wordt afgewacht en berust wordt geen aandeel te hebben in het geheel, dit is ook jammer en doet geen eer aan de persoon zelf en ook niet aan zijn/haar omstanders.

Volwassen is, met andere woorden, er durven zijn en er ‘niet zijn’, als het zo moet zijn.

Volwassen is, met andere woorden, een symbiose aan durven te gaan tussen berusting en besturing.

Wanneer je:

a) meerderjarig bent;
b) geheel de verantwoordelijkheid hebt en accepteert voor je eigen leven.

A - volgens de wet 18 jaar, en daarmee verantwoordelijk voor je eigen daden.

B - vanaf 21 jaar ook verantwoordelijk voor je eigen inkomen

C - vanaf 23 jaar heb je recht op minimaal een volledig minimumloon