Na traumatische ervaring kan je na weken pas soms de heftige reactie krijgen van iemand, daarvoor lijkt er weinig aan de hand. Hoe kan dat?

Bij traumatische gebeurtenissen wordt een deel van je hersenen automatisch min of meer uitgeschakeld. Ze komen in de 'overlevingsmodus', waarbij je niet meer normaal kunt denken of voelen. In dat soort situaties nemen we snellere, bijna instinctieve, beslissingen. Alles is gericht op het overleven van zo'n afschuwelijke gebeurtenis, inclusief je lichaam: al je spieren worden gespannen, zodat je klaar bent om 'te vechten of te vluchten'.

Na verloop van tijd (en dat dagen, maanden of zelfs tientallen jaren duren) komen de herinneringen en bijbehorende emoties alsnog aan de oppervlakte. Dat kan tot heftige reacties leiden zoals angst en paniek, slapeloosheid, nachtmerries, fobieën enzovoort. Er is dan sprake van een zogenaamd Posttraumatisch Stress Syndroom (PTSS).

Die opgekropte herinneringen en emoties kunnen dus op een onverwacht moment aan de oppervlakte komen. Zoals je in de bron over het proefschrift kunt lezen, wordt PTSS vaak aangewakkerd ('getriggerd') door andere stressvolle gebeurtenissen.