Kan een mens volkomen gelukkig zijn zonder angst dit geluk weer te verliezen?

Er zijn van die geluksmomenten waarop je voelt, dit pakt niemand me af, het hoeft maar even te duren en je weet dat dit moment over zal gaan. Bijv. als je op een mooie plek bent, waar de warmte aangenaam is, waar het heel rustig is en je je een voelt met de natuur. Je weet dat dat moment er straks niet meer is. Als het gaat regenen of als je weer weg moet. Je hebt geen angst dit geluksgevoel te verliezen. Je kunt dus wel degelijk gelukkig zijn zonder angst te hebben dit geluk weer te verliezen, want je weet dat het niet blijvend is.
Als je hoopt op blijvend geluk zul je altijd angst hebben het te verliezen, want je weet hoe broos het is. Je hebt er ook geen invloed op, je kunt geluk niet dwingen en als je het op gegeven moment gevonden lijkt te hebben, wil je dit heerlijke gevoel zo lang mogelijk beleven en je hoopt dat het nooit overgaat, maar je verstand zegt dat dit niet mogelijk is en je bent er daarom bang voor.
Daarom, heb je het gevonden, geniet ervan. Het zal niet echt helemaal voorbij zijn, want de herinneringen zullen je toch weer dat gelukszalige gevoel weer even teruggeven.