Hoe komt het dat de een meer pijn kan ervaren dan een ander?

Er kan toch ook verschil zitten in de wond, de manier van snijden, de plek, een afwijking in het lichaam, de manier van hechten en genezen en nog talloze andere factoren.

Je mag nooit twee wonden zomaar vergelijken en daar conclusies uit trekken en dan heb ik het nog niet eens over de door jou al genoemde pijngrens maar ook andere dingen spelen mee: de een heeft vrede met de keizersnee en de ander heeft het er psychisch heel moeilijk mee.

Ik hoorde tot de eerste groep, kind kon er niet uit en na bijna de hele bevalling werd het een keizersnee onder totale verdoving. Prima, ben blij dat het bestaat en als je er zo in gaat heb je ook minder last van het psychische deel van de pijn. Ik zeg niet dat iedereen er zo maar in moet gaan maar dat jij dat ook mee moet nemen in je gedachten hierover.

Het licht meestal aan je opvoeding.Stoeit je Vader met je?Want daar begint het eigenlijk.Mijn Vader kneep me onder het stoeien flink aan mijn boven benen,en sloeg me op mijn boven armen.En ik deed het bij hem terug.Des te ouder ik werd stoeide mijn Vader zo hard met me tot huilens toe,maar het bleef altijd een spelletje.En mijn lichaam wende er aan!Wat ook van invloed is hoe je ouders met hun pijn omgingen.Mijn Vader werkte in de mijn en werkte met zijn handen,tot hij op een gegeven moment een steen was los het kappen en sloeg zich vol op de duim,het bloed spatte er uit!Ik in paniek en me Vader vroeg dood leuk,geef me die doek eens even,wikkelde het om zijn duim en ging gewoon verder.Kort gezecht,stel me Vader was in paniek geraakt met zijn duim,war was er dan gebeurt met mijn pijn grens,snap je waar ik naar toe wil??

Er bestaan meerdere manieren van keizersnede, minstens drie varianten die ook elk hun eigen nadelen hebben - van één weet ik in ieder geval dat patiënten er in driekwart gevallen wel erg ontevreden over zijn.
Mogenlijk dat Pubmed je verder kan helpen, maar ook engelstalige Wikipedia heeft er informatie over want engels = de medische voertaal.

Pijn is een relatief begrip. Ik heb een chefkok wel eens een keer vis uit een frituurpan zien vissen.

Pijn kan slechts op een persoonlijke schaal worden ingedeeld: meestal van 1 tot 10. Wat de een een 8 vindt, vindt de ander een 4.

Je laat pijn toe. Het is een signaal van de zenuwen naar de hersenen. Die moeten reageren op de prikkel. Dat is voortkomend uit het instinct van de mens.

We kunnen aanleren dat bepaalde prikkels niet nodig zijn om op te reageren. Daarom kunnen fakirs op een spijkerbed liggen.

Het is je eigen opvoeding hoe je met pijnprikkels omgaat. Dat heb je jezelf aangeleerd. Je kunt dus leren om bepaalde prikkels te beoordelen als niet bedreigend en dus niet de moeite waard om op te reageren.