Wanneer noem je iets aanstellen?

Zoals je zelf zegt noem je iets aanstellen als jij het gedrag van de ander overdreven vindt. Het is dus een zeer rekbaar begrip want vermits iedereen een andere fysieke, psychische én emotionele pijngrens heeft valt het niet altijd even makkelijk te bepalen of die ander nu werkelijk zoveel pijn ervaart dan wel extra aandacht wenst te trekken.

Het kan dus zijn dat iemand zich ogenschijnlijk aanstelt omdat die vanwege een eenvoudige duw begint te huilen of te kermen doch het is niet altijd vanwege de fysieke pijn dat iemand huilt, het kan evengoed zijn dat iemand psychisch of emotioneel aan diens limiet zat en dat merk je niet altijd op. Zelfs de zogenaamde aansteller in kwestie is zich daar niet altijd van bewust dat er andere factoren meespelen voor het verdragen van eender welk fysiek ongemak. Indien jij dan een minder gevoelig iemand bent dan kan jij dat absoluut niet begrijpen omdat jij die ervaring van emotionele overgevoeligheid niet hebt, begrijp je?

Ik heb ooit een partner gehad die er van uit ging dat ik me aanstelde zolang mijn koorts en pijn mij niet in het ziekenhuis deed belanden. Zelfs toen de dokter hem vertelde dat ik duidelijk verging van de pijn toen zei die tegen de dokter dat ik een komediante was. De dokter legde hem uit dat ik wel degelijk verzorging via extra medicatie nodig had. 'Jaja' zei hij maar toen de dokter weg was weigerde hij naar de apotheker te gaan, ik moest maar zelf gaan. Vermits ik de pijn met tussenpozen bijna niet meer kon verdragen ben ik zelf de deur uitgegaan en pas toen ik honderd meter verder op de stoep in elkaar zakte en lijkbleek bleef liggen zag hij in dat ik werkelijk aan mijn limiet was.

Het is dus niet altijd even makkelijk om in te schatten waar de grens tussen aanstellen en 'ernst' ligt. Wat ik wel heb gemerkt dat ik steeds minder ziek werd naargelang ik mezelf mentaal heb versterkt. Toen werd mijn emotionele weerwaarheid vanzelf sterker en toen trok ik ook minder ongewenste kwaaltjes aan.

Er is dus wel degelijk een verband tussen jezelf (bewust of onbewust) 'flauw' opstellen en het overkomen als aansteller.

Dus zelfs als je het gevoel hebt dat iemand zich aanstelt dan nog zou ik aanraden om er begripvol mee om te gaan omdat je dan te maken hebt met iemand die met bepaalde emoties of andere prikkels (interne of externe) geen blijf weet.

Groetjes en fijne avond nog!