Elke dag ups en downs.. Normaal of niet?

ik ben geen expert, maar het klinkt als manisch-depresief, of bipolariteit. ik raad je aan om naar de huisarts te gaan en het eens grondig te bespreken.

Die stemmingswisselingen kunnen inderdaad duiden op een bipolaire stoornis.
Ik zeg bewust zou kunnen, want dat is wel erg snel geconcludeerd, omdat een bipolaire stoornis een ernstige levensbepalende ziekte is.
Het is in ieder geval goed om je door te laten verwijzen naar een psycholoog. Er zijn ook andere oorzaken voor stemmingswisselingen, die makkelijker te behandelen zijn.

Ik zou hier zeker mee naar de huisarts gaan. Hij kent jou immers het beste en wij kunnen daar niet goed over oordelen. Als jouw huisarts het raadzaam vindt, dan zal hij je zeker doorverwijzen naar een maatschappelijk werker of naar een psycholoog. Je huisarts weet de weg naar deze mensen toe en hij weet ook wie het meest geschikt voor jou is. Vaak houdt de huisarts ook contact over jou met de professionele hulpverlener, zodat hij ook van jouw eventuele behandeling en gedrag op de hoogte kan blijven.

Wat is 'normaal'?

Er zijn wel meer mensen die dit ervaren, maar niet iedereen heeft er last van. Als je er last van hebt, en dat idee krijg ik wel als ik jouw verhaal zo lees, zou je eens met een psychotherapeut in zee kunnen gaan. Zo iemand kan in een aantal gesprekken de boel met jou op een rijtje krijgen en kijken waar de schoen wringt.

Het is niet gezegd dat je een bipolaire stoornis of borderline hebt of wat dan ook. Ik vind dat een beetje een voorbarige conclusie.

Gezien je leeftijd lijkt het me waarschijnlijker dat je gewoon behoefte hebt aan wat helderheid en rust in je leven en hoofd. Rond je 23e heb je nogal veel te verstouwen: studie, eventueel werk naast je studie, of misschien wel gewoon een drukke baan, de toekomst die je de hele tijd maar aan zit te gapen, de hoge verwachtingen die mensen (ouders, vrienden) van je hebben, je sociale verplichtingen, relaties die al dan niet lekker lopen...Het is gewoon een drukke periode in je leven, rond je 23e, in allerlei opzichten.

Ga even langs de huisarts en leg je verhaal aan hem/haar voor. Vraag om een doorverwijzing naar een psycholoog. Niks ernstigs, gewoon om even de boel door te lichten en te kijken hoe je weer verder kan. Een paar gesprekken met een wildvreemd professioneel persoon die verder geen enkele band met je heeft, kan wonderen doen. Lucht op!

Niet hiermee blijven rondlopen en in je eentje blijven tobben over wat jou eventueel mankeert. Ga maar eens een paar keer kletsen met een therapeut: tien tegen één dat je er weer lekker opgehelderd uit tevoorschijn komt.

Bij een bipolaire stoornis spreekt men van periodes van weken of maanden ,dan weer depressief ,en daarna weer manisch ,
maar volgens mij niet wanneer je per dag verschillende keren ,dan opgewekt en dan weer down bent .
Ik zou eerder denken dat je gewoon een labiele persoon bent ;en daar zal ook wel iets voor bestaan om je humeur op een gelijkmatiger peil te krijgen zeker ?
Eeerst en vooral eerlijk met de dokter bespreken !

het kan van alles zijn, maar dat je er last van hebt is iets dat zeker is.

daarbij kunnen we enkel gokken hier afgaande op zeer beperkte informatie. het kan bipolair zijn (hier valt heel veel onder, en zijn er meerdere gradaties dus het klinkt wellicht negatief) het kan ook ADD zijn waardoor je eerst door de bomen het bos niet ziet, denkt dat je niets waard bent en vervolgens voel je heel impulsief dat je het wel aankan en het ook op dát moment gaat laten zien waardoor je vervolgens op je snotter gaat als blijkt dat het toch teveel van het goed was.

kortom het kan van alles zijn, en omdat je er last van hebt kan je het beste je huisarts dit voorleggen en vragen naar een verwijzing naar een specialist om dit nader te bekijken.

en schrale troost: je bent zowel normaal als menselijk en gek ben je nog lang niet (aangezien je prima weet te verwoorden hoe je voelt en wat hier de tegenstrijdigheden in zijn waarvan jij je goed bewust bent) ;-)

Het zou misschien aan je voeding kunnen liggen,je bent wat je eet zegt men wel eens,en daar zit zeker een waarheid in..... zo natuurlijk mogelijk eten zonder allerlei toevoegingen is het beste.... sterkte met je zoektocht!