Waarom word ik nu zenuwachtig over het feit dat ik echt ga stoppen met roken?

Waarom woensdag pas?
Bespaar jezelf de zenuwen en begin gewoon nu op dit moment,je kan dat echt!
Veel sterkte hoor

Omdat je het echt meent, daarom...

Ik wens je succes...

En neem even een andere gewoonte aan, een overbruggingsgewoonte en laat dan ook die overbruggingsgewoonte vallen als die werkt...

Je wordt zenuwachtig omdat je vooruit weet, dat je een moeilijke tijd gaat krijgen. Je leeft er naartoe en denkt nergens anders aan. Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed.
Maar dat kun je beter zonder dan met sigaret.

Nu heb ik zelf nooit gerookt en ben ik er dus ook nooit mee gestopt, maar ik denk dat ik me er wel iets bij kan voorstellen.

Wellicht heb je allerlei verhalen gehoord van andere mensen die gestopt zijn of bezig zijn te stoppen.
Misschien ben je bang voor de ontwenningsverschijnselen, die eventuele schommelingen van emoties die je kan krijgen, de stress die het zal veroorzaken.
Je weet, zoals eerder gezegd, dat het niet makkelijk zal worden, maar als je nooit eerder gestopt ben weet je ook niet hoe het dan precies zal zijn. Misschien is het daarom ook enige angst of zenuwen voor het onbekende.

Wat ook eventueel de oorzaak kan zijn is de angst dat het niet zal lukken; om te falen voor jezelf.

Zoals eerder gezegd; verzin iets om te doen in plaats van een sigaret, maar probeer dit iets geen negatieve gewoonte te laten zijn zoals bijvoorbeeld snoepen.

Je kan jezelf ook helpen door niet een methode aan te schaffen om te stoppen, zoals die nicotine pleisters, speciale kaugompjes of tabletjes.
Ik denk, uit ervaringen van mijn omgeving, dat dit het sowieso wel iets makkelijker kan maken.
Dat geeft je misschien ook nog het gevoel dat je echt een hulpmiddel hebt, alsof je het niet helemaal zelf zal hoeven doen.

Vergeet er ook niet over te praten met je vrienden; ook dit kan helpen je het zeker vol te laten houden.

Succes ermee!

Je wilt helemaal niet stoppen.

Je maakt je zorgen om al die vervelende dingen die gaan gebeuren waar je geen invloed op denkt te hebben.

Waarom wil je stoppen?
Waarom heb je dat een tijd geleden besloten op de komende woensdag?

Je wordt er onrustig en zenuwachtig van, omdat je er tegenop ziet.
Je vraagt je nu al af of je sterk genoeg zult zijn om de eindeloze hoeveelheid momenten van verlangen naar een peuk te kunnen overwinnen.
Ik vind het geweldig dat je hebt besloten om te stoppen.
En misschien is deze manier voor jou ook de beste.

Mijn persoonlijk is het (na 30 jaar roken) na vele mislukte pogingen pas ECHT gelukt om te stoppen op een volkomen onvoorzien moment:
Ik stond te roken, en moest opeens denken aan diverse mensen om mij heen die aan (keel)kanker lijden of aan kanker zijn gestorven. Ik keek naar die peuk, inhaleerde een keer heel diep en vroeg me heel bewust af of dat inhaleren nou zo lekker is dat ik er het risico van kanker en een afschuwelijke dood voor over heb....
En toen ging, zomaar opeens, de knop om.
Ik heb toen die halve sigaret weggegooid, en heb er NOOIT meer een aangeraakt.

Dat is nu ruim een jaar geleden.
Soms verlang ik enorm naar een sigaret! Ik weet dat dit waarschijnlijk levenslang is. Maar ik voel me veel gezonder, heb meer plezier in sporten, mijn huid is niet meer grauw, ik voel me frisser, en leef nu met meer vertrouwen op een gezonde oude dag...


Kortom: Je maakt je de zenuwen omdat je twijfelt aan je kunnen. Je kunt het! Maar misschien moet ook bij jou eerst de knop om, voordat je er ECHT klaar voor bent.
En misschien gaat het jou gewoon helemaal lukken! Wees daar dan trots op!
En lukt het dit keer niet: Wacht op die knop, want die komt echt wel!

Succes.

Je maakt je nu al druk over het feit of je wel kan wat je wil.
Persoonlijk vind ik een bepaald moment kiezen om te stoppen (behalve als het dan direct is) een verkeerde uitgangspositie. Als je wil stoppen sta je daar ook voor 100% achter, maar nu proef ik er uit dat je tot woensdag nog te slap bent om nee te zeggen tegen sigaretten.
Zorg éérst voor de juiste motivatie en bepaal dan dan je stopt, jouw methode is bij voorbaat gedoemd te mislukken.
Overigens als je écht wil stoppen, contacteer dan eens een hypnotherapeut. Ik ken legio mensen die daar baat bij hebben gehad.
Zelf rook ik maar één keer en dat moment mag nog héél ver weg liggen.

Ten eerste heel verstandig dat je wilt stoppen!

Als je ECHT wilt stoppen, stop je direct! Als je plant om te stoppen met roken lukt het in 99% van de gevallen niet.
Als je het namelijk echt wilt, heb je geen angst, maar opluchting dat je gestopt bent!
De angst die je hebt is faalangst, je hebt terechte angst dat het niet gaat lukken!

Toegevoegd na 1 minuut:
Mijn antwoord klinkt negatiever als dat het bedoeld is hoor, maar ik spreek wel uit ervaring.

Ik wens je echt veel succes, en hoop dat jij wel bij de 1% hoort.

Goed dat je gaat stoppen, complimenten daarvoor maar het is een lastige stap om te maken.
Alles wat je leuk, lekker vind of wat je op enigerwijze verlichting geeft kan verslavend werken. Zo ook roken natuurlijk. Als je stopt met roken ontneem je jezelf een uitweg op bepaalde momenten. Want even een sigaretje opsteken heeft vaak te maken met stress en even ontspannen door het roken.
Dus dat voelt terecht angstig dat je jezelf dat gaat ontzeggen, volkomen logisch, daarbij heb je besloten dat het nu vanaf woensdag echt moeten lukken. Je kunt wat jezelf betreft niet terug nu, ook een reden om je angstig ge gaan voelen, je moet een prestatie gaan leveren die niet makkelijk is.
Probeer in kleine stapjes te denken. Zo van als ik de woensdagmorgen nu maar door kom, en daarna evenzo voor de middag en de avond. En opeens is het woensdagavond en heb je een dag niet gerookt. Pak de volgend dag hetzelfde aan en je zult zien, langzaam wordt het makkelijker.
Zoek een alternatief voor de sigaret.
Eet iets, liefst iets magers, drink wat water, ga even lopen, los een puzzel op, buig je over een vraag op GV.
Kook iets heel lekkers, wat heel veel aandacht vraagt.
Je zult jezelf moeten entertainen, want je moet afleiding zoeken voor het gemis van de sigaret.
Je kunt ook stug doorgaan en net doen of het niet uitmaakt dat je bent gestopt, maar daarmee neem jezelf en het feit dat je roken lekker vindt niet serieus. Dus besteed er aandacht aan en neem er de tijd voor.
Heel, heel veel succes ermee!!!

Tsja, iedere roker wil eigenlijk wel stoppen, maar toch doen ze het niet (als je hieraan tijfelt, moet je ze maar eens vragen wat ze zouden doen als ze terug konden gaan naar de tijd dat ze niet rookten).

En jij wilt dat natuurlijk ook. Probleem is alleen dat je er nog niet klaar voor bent. Je bent zenuwachtig, omdat je bang bent dat je wat opgeeft, en dat het leven minder prettig zal zijn wanneer je niet meer mag roken.

De waarheid is gelukkig dat het leven veel leuker is als je niet meer rookt (ik kan het, als jarenlang pakje-per-dag ex-roker weten).

Het enige waar je je waarschijnlijk zorgen over maakt, zijn de eerste dagen, wanneer je nog wat ontwenningsverschijnselen hebt. Deze zijn redelijk licht van aard (goed verkouden zijn voelt slechter), maar kunnen een behoorlijke impact op je onderbewuste hebben.

Om dit laatste enigszins te vermijden, raad ik je aan om een het boek van Allen Carr 'Stoppen met roken' te lezen. Je kunt stevig doorpaffen tot je het boek uithebt, en het bereidt je geestelijk voor op het moment dat je stopt.

Voor mij werkte het in ieder geval (nadat ik daarvoor al enkele keren een mislukte stoppoging had ondernomen).

Je verslaving aan roken is als een duiveltje, die nu nerveus gaat worden, er ontstaat nu een tweestrijd tussen je verstand en het duiveltje en die strijd is zo maar niet gestreden.
Roken kalmeert je zenuwen en geeft je rust, het vooruitzicht dat je dat straks moet missen maakt je juist nerveus, je loopt dus op de feiten vooruit.
Het zijn de gebruikelijke spanningen voor een gevecht.
Een gevecht met je zelf.
Je gaat dus je vakantie in zonder te roken!
Een goed gekozen moment.

En blijf op het goede pad!

kijk het is een verslaving die grotendeels in je hoofd afspeeld,nu weet je zelf dat je gaat stoppen en dus maakt je lichaam zich daar nu al druk over omdat stoppen met een verslaving toch heel zwaar is met de nodige afkickverschijnselen bij de meeste,en je zit daar nu al tegenop om dat te ondergaan.......

Omdat het stoppen voor jou een belangrijke beslissing is,ben je er zenuwachtig over! Heel normale zaak hoor. Ik hoop voor je dat het gaat lukken,want uit gezondsheidsoogpunt is dat zonder meer beter dan doorgaan
met roken. De zenuwachtigheid is misschien ook wel te verklaren,omdat je bang bent het misschien niet vol te houden! Hoe het ook zij,Blessie ik wens je veel succes!

Doe niet zo slap! Ik ben een maandagmorgen gestopt (30 jaar geleden) omdat ik die maandag zoveel last van mijn keel had. Ik rookte 3 pakjes per dag. Ik dacht dat het mioeilijk zou zijn, nadat ik al een kleine 30 jaar gerookt had. Niet is minder waar. Het is helemaal geen inspanning: je moet alleen willen enn je moet doen wat je wil.