Hoe leef je verder zonder strottehoofd?

Bij mijn vader is in maart van dit jaar zijn strottehoofd verwijderd.De kanker was eerst d.m.v.bestraling weg maar is helaas teruggekomen.
Het was een zware operatie.Mijn vader had in het begin veel pijn ,zijn onderkaak was erg opgezet en pijnlijk.Dit komt door het vocht.Er komt vooral in het begin veel slijm uit de stoma en dit moet opgehoest en schoongemaakt worden wat vooral in het begin pijnlijk is.In principe kun je na een paar dagen sondevoeding weer voorzichtig beginnen met vloeibaar eten.Dit word langzaam opgebouwd,normaal gesproken kun je na de operatie weer gewoon alles eten en drinken.De smaak zal idd.anders zijn maar dat komt omdat je niet meer kunt ruiken.Mijn vader proeft best nog veel.
Bij mijn vader ging dit heel moeilijk,hij is kortgeleden weer geholpen aan een vernauwing van de slokdarm.Het littekenweefsel verhard en dat kan zorgen voor een vernauwing.(het gaat inmiddels veel beter)
Het leren spreken gebeurd al tijdens de ziekenhuisopname door een logopedist(te).Er zal waarschijnlijk een button geplaatst worden.Met je duim moet je de stoma dichtdrukken en d.m.v.ademhaling leer je dan geluid maken.Het klinkt een beetje robotachtig.
Bij mijn vader is de stoma te groot geworden,hij kan hem dus niet dichtdrukken met zijn duim en hij leert het nu d.m.v. "opboeren".Bij mijn vader gaat het allemaal nogal moeizaam door allerlei complicaties en onvoorziene dingen maar dat is wel iets om rekening mee te houden.Hij was trouwens al vrij snel te "verstaan " zonder dat hij echt kon praten.Door een combinatie van liplezen onze kant en lucht geven tijdens de te vormen woorden van zijn kant begrepen we al na 2 weken wat hij bedoelde.
Wat het leven oppakken betreft,mijn vader is zichzelf weer geworden,hij was altijd ziek en moe.Nu is de kanker echt weg (ja,echt weg) en hij is weer gezond.Hij heeft zijn stem moeten inleveren maar heeft zijn leven teruggekregen.
Maar hoe je vriend ermee om zal gaan is natuurlijk niet te voorspellen.Vooral de sociale contacten en het meedoen in gesprekken zal moeilijk zijn.Ook al leert hij goed praten,het is toch anders.Mensen zullen de tijd moeten nemen om te luisteren naar wat hij te zeggen heeft.

Een heel lang verhaal,ik hoop dat je er wat aan hebt.Heel veel sterkte voor je vriend.