Wat kan ik doen aan mijn opgesloten gevoel?

Question

Omdat ik thuis problemen heb en dit niet graag vertel wat er allemaal gebeurt, vertelde ik dit altijd aan mijn vertrouwens persoon(nou niet echt, maar mijn ex mentor die ik goed vertrouwde,zij is de persoon waar ik het al eens eerder over heb gehad, zij was ook de gene die ik mee wou op mijn gesprek)Ik mail-de haar mijn problemen en af en toe hadden we het hier eens over.Dit verlos de me van dat zware gevoel, ik vertrouwde haar als enige en ik zij hielp me dingen uit mijn hoofd te praten.Totdat het roer omsloeg en ze zei dat ze het niet meer wou aanhoren en ze gaf geen reacties meer op mijn verhalen.Elke keer als ik erover wil beginnen zegt ze dat ze zich aan de afspraak(praten mag niet meer)wil houden.Waardoor ik me nu echt opgesloten voel,ik durf niet echt mensen te vertrouwen,ook vertel ik het niet mijn vriendinnen.Slechte ervaring,dat betekend nu dat ik al twee weken alles zit op te kroppen.Gister ben ik echt geknapt en had ik me opgesloten op de wc.IK was kapot omdat ik het maar voor me moest houden.Nu blijf ik dat gevoel houden, van opgesloten en krijg af en toe aanvallen alleen van dat gevoel, zo erg.Ik moet steeds erom huilen.Als ik haar mijn verhaal mail krijg ik afsnauwers dat ik haar niet meer mijn probleem mag mailen.Waardoor ik een soort van door haar wordt opgesloten.

Hoe kan ik het haar dan toch aan het verstand krijgen wat ze me heeft bezorgt?
Ik wil zo graag een goed jaar hebben en toch mijn verhaal nog kwijt kunnen aan haar.
Wat kan ik nou doen?

 · Accepted Answer

Je kan het beste een ander persoon zoeken die wel naar je wil luisteren, je kunt naar je huisarts en deze kan je doorverwijzen naar een specialist op dit gebied, iemand dwingen om naar je te luisteren werkt niet.

 · Answer

Soms kan het best zwaar zijn de problemen van een ander aan te horen, misschien heeft ze op dit moment zelf wel van alles aan haar hoofd en wordt het haar allemaal even te veel.
Respecteer haar verzoek en zoek een andere oplossing, maak een afspraak met je huisarts, die kan je verder helpen. Die kan je doorverwijzen naar iemand om meer te praten

 · Answer

Dat is vervelend, ik had veel problemen thuis, ik ben nu in mijn achtste pleeggezin de mensen voor dit gezin konden niet voor me zorgen, in dit gezin gelukkig wel, dat is wel wennen. Maar er was pas geleden wat gebeurt tussen mijn ex en ik, ik wat er héél erg mee maar vertelde het aan niemand. Ik heb de ervaring in een schrift op geschreven en in een doos gestopt, ik dacht, in deze doos gaan alle vervelende gebeurtenissen in, sinds dien voel ik me een stukje beter. Mijn ex viel me regelmatig lastig en gelukkig hadden mijn lieve pleegouders waar ik nu woon, door dat er wat was. Ik ging naar een huisarts en ik werd door verwezen naar een therapeut. Dat was erg fijn ik kom mijn ei daar kwijt en langzamer hand vertelde ik over mijn trauma's. Zij  luisterde goed en zij hielp mij, we gingen ook andere dingen doen zoals een terasje pakken enz. Misschien is het in deze situatie handig voor jou om naar de huisarts te gaan, hij heeft zwijg pligt en verteld niks door. Hij zal je advies geven en helpen, waarschijnlijk wijst hij je ook door maar een therapeut.  In die tussen tijd moet je je realiseren dat al die gebeurtenissen je persoon creeren, jij zelf. die nare ervaringen kunnen niet weg gegooit worden als of er niks gebeurt want daar kan je best wel last van hebben, het is nogmaals handig om naar de huisarts te gaan...

 · Answer

Als ik zo kijk naar de vragen die je al eerder hebt gesteld, krijg ik de indruk dat je nogal veel naar anderen kijkt en een beetje wantrouwend bent. Verder schreef je ook ergens in een vraag dat je slecht tegen kritiek kunt. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik geen psychiater of zo ben. Maar wel iemand die om mensen geeft. Ik denk dat je de oorzaak van dat opgesloten gevoel bij jezelf moet zoeken. Je schrijft niet waarom het roer met je mentor ineens omsloeg. Weet je echt niet waar dat door komt, of leg je de schuld (weer) bij anderen. Ik denk dat ik je best kan begrijpen, kritiek is niet makkelijk te accepteren, dat moet je leren. En dan zeg je ook nog problemen thuis te hebben, dat maakt het er niet makkelijker op. Eerlijk gezegd denk ik dat je niets aan een mentor hebt. Die kan je alleen maar aanhoren en hier en daar misschien een advies geven, maar een mentor kan je nooit écht helpen. Daarvoor moet je écht naar een professionele hulpverlener.  Ik begrijp dat dit antwoord niet het antwoord is waar je op wacht, maar misschien wel het antwoord dat je nodig hebt. Doe er iets mee, want je bent véél te waardevol om zo te blijven rondlopen. Je kunt nog zoveel van je leven maken.

 · Answer

Het beste is toch om dit probleem met je huisarts te overleggen. Het lijkt me verstandig dat je met een psycholoog gaat praten. Hij wordt er immers ook voor betaald om je probleem aan te horen.

Je kunt niet alleen maar over je problemen praten om er vanaf te zijn. Want jij bent er dan misschien wel mooi vanaf, maar je geeft het als het ware aan een ander die er dan op zijn beurt mee zit.
Beter is het om je problemen ook te gaan verwerken, zodat ze ook in hoedanigheid minder worden. Een ander zou je daar mee kunnen helpen (zoals een psycholoog).

Misschien zit jij wel vast in het mechanisme dat je van veel zaken problemen wilt maken. En sta je ook niet goed open om het ander te gaan doen en problemen zich niet blijven herhalen. Dat je als het ware in een visieuze cirkel zit.

Wat kan ik doen aan mijn opgesloten gevoel?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?