Waar komt de naam lillieputter toch vandaan?

Lilliputter is afgeleid van het fictieve eiland Lilliput uit Gullivers reizen van Jonathan Swift, waar zeer kleine mensen wonen.

Uit het boek Gullivers travels.
Daar wordt een reis beschreven naar een land met kleine mensen.

Lilliput. Van den bekenden Engelschen schrijver Jonathan Swift (1667–1745) verscheen in 1726 een boek, getiteld: “Travels of Lemuel Gulliver”, dat een buitengewonen opgang maakte en in alle beschaafde talen vertolkt werd: “Gullivers reizen naar Lilliput.” De hoofdpersoon Gulliver verhaalt daarin zelf, hoe hij als scheepsdokter in de nabijheid van Tasmanië schipbreuk lijdt, doch, zij ’t ook met groote moeite, al zwemmende de kust wist te bereiken. Het bleek hem, dat hij aangekomen was in een land met menschjes niet grooter dan een duim, die hem, den monsterachtigen reus, met verbazing en ontzag ontvingen. Alles was in dit land, Lilliput geheeten, even klein: Gulliver stapte met het grootste gemak over de hoogste paleizen heen. Toch hadden de Lilliputters een samenleving, welke niet ongelijk was aan die van Europa. Deze samenleving nu schildert Swift, om daardoor tevens op zeer geestige, hoewel niet altijd nette manier, de gebreken der Engelsche maatschappij van die dagen te hekelen. De omstandigheid, dat de schrijver zijn verhaal voordraagt in eenvoudige, onopgesmukte taal en daarbij steeds den grootst mogelijken ernst bewaart, verhoogt niet weinig het vermakelijke van deze satyre.
Naar deze gewaande Lilliputters nu worden vaak kleine menschen nog steeds met dien naam aangeduid....

Lilliputter: afgeleid van Lilliput, in de roman Gulliver's Travels uit 1726 van de Ier Jonathan Swift (1667-1745), de naam van een land dat bevolkt wordt door mensjes van 15 cm hoog. De eerste Nederlandse vertaling verscheen in 1727.
Deze roman was eeuwenlang zeer populair en net als in het Engels en in andere talen werd de naam van de inwoners van Lilliput synoniem voor ‘zeer kleine mensen’ in het algemeen.

Dwerg is een verouderde term voor een mens met dwerggroei. Doorgaans wordt daarmee iedereen bedoeld die als volwassene een hoogte van minder dan 1,45 meter heeft.[1]

Hoewel de term "dwerggroei" een neutrale medische term is, wordt het woord "dwerg" doorgaans als beledigend beschouwd, evenals het meer gangbare "lilliputter". De laatste is afgeleid van het fictieve eiland Lilliput uit Gullivers reizen van Jonathan Swift, waar zeer kleine mensen wonen. Een neutrale term om personen met dwerggroei te omschrijven is "kleine mensen".

De meest voorkomende vorm van dwerggroei is achondroplasie. Dit is de oorzaak van dwerggroei bij ca. 70% van kleine mensen. Naast achondroplasie zijn er nog andere vormen van dwerggroei. Eén hiervan is primordiale dwerggroei, die zich onderscheidt van achondroplasie door de relatief correcte verhoudingen van ledematen in vergelijking met de rest van het lichaam.

In het verleden hadden veel edellieden een dwerg als nar of gezelschap. Zo had koningin Maria-Theresia van Spanje een zestal dwergen als gezelschap.

Bij sommige evenementen wordt er een wedstrijd dwergwerpen georganiseerd waarbij er met een klein mens gegooid wordt. Het is een omstreden fenomeen, waarbij het voor de één een vorm van hilarische humor is en voor de ander een mensonterend schouwspel. In september 2002 bepaalde de commissie mensenrechten van de Verenigde Naties inzake de kwestie van de Franse stuntman Manuel Wackenheim dat dwergwerpen indruist tegen de menselijke waardigheid.

dus van het eiland

De naam is afgeleid van het fictieve eiland Lilliput uit Gullivers reizen van Jonathan Swift, waar zeer kleine mensen wonen.