Hoe komt het dat iemand verzamelzucht heeft?

Mijn moeder had het ook en ik heb er heel wat jaartjes tussen geleefd. Bij haar kwam het voort uit eenzaamheid en een gebrek aan liefde. Dat zocht ze in de spullen. Spullen kopen of verzamelen. Vaak ook afval. Ze had vaak het idee dat ze het nog wel "kon gebruiken".
Ze was eenzaam en teleurgesteld in mensen en de spullen gaven haar troost en gezelschap. Als je weinig eigenwaarde hebt kan het uit de hand lopen. Het huis is uiteindelijk ook geruimd en ze woont nu begeleid. Ze word behandeld voor haar neiging tot verzamelen. Het is verbeterd maar ze moet goed in de gaten worden gehouden want het kan altijd weer de kop opsteken. Als ik haar bezoek en ik heb bv. een flesje water bij me, wil ze het vaak voor mij weggooien maar ik weet dat ze het dan stiekem bewaard... Dus gooi ik het zelf weg als ik thuis ben. Het is een dwangmatig iets geworden maar ze heeft het nu veel beter in de hand.

Vaak (niet altijd) heeft die persoon dan een psychische stoornis.De achterliggende reden is niet altijd duidelijk.

Aanvulling:
Extreme verzamelzucht kan een vorm van verslaving zijn (koopzucht bijvoorbeeld).
Vaak (zeker in extreme gevallen) liggen er ingewikkelde psychische processen aan ten grondslag, zoals dit (ook) bij verslaving is. Die processen kunnen bij iedereen anders zijn, je kan dus niet zeggen, het ligt hieraan of daaraan.
Vaak is het wel een soort van troost voor een gemis (eenzaamheid, weinig sociale contacten bijvoorbeeld).