Het heeft inderdaad met wilskracht te maken.
Je moet het echt zelf willen en er voor de volle 100% achter staan. Als dat niet zo is is je poging gedoemd te mislukken. Daar is het gewoon te moeilijk voor. Op het moment dat je stopt voel je je mischien wel sterk en heb je goede argumenten, maar na een poosje verdwijnen deze argumenten als sneeuw voor de zon en heb je ineens allerlei redenen waarom je er toch weer eentje op zou mogen steken van jezelf. De sigaret wint dan weer.
Ikzelf ben ook ooit gestopt met roken en heb me mijn sigaret voorgesteld als mijn vijand. Ik zei dan tegen mezelf: "Ja, hij doet wel net alsof hij mijn vriend is (de sigaret dus), maar ondertussen wil hij me kapotmaken. Hij is mijn vriend helemaal niet. En ik zal wel eens even laten zien wie hier sterker is. Wie denkt hij wel dat hij is?
Hij wil me inpalmen, maar ik trap er mooi niet in" Dit heeft mij persoonlijk sterk gemaakt. Ook op het moment dat ik b.v. (ik noem maar wat) vier weken gestopt was, dacht ik bij mezelf: "het zou heel zonde zijn als ik nu weer zou beginnen, want dan zijn die afgelopen vier weken voor niets geweest". Het kan ook helpen om voor jezelf de argumenten op te schrijven waarom je stopt. Wanneer je éénmaal gestopt bent en de sigaret het weer dreigt te gaan winnen en er ineens allerlei argumenten in je hoofd zitten om er toch weer één aan te steken, kan dit je helpen. Je pakt dan je blaadje met de argumenten waarom je gestopt bent erbij en kunt jezelf dan weer sterk maken. Want het is net alsof de drang naar een sigaret je hersenspoelt, echt waar.
Maar bedenk dus vooral dat die sigaret, die zo graag jou weer in wil palmen, helemaal jouw vriend niet is. Hij is je vijand, hij maakt je kapot.
Ik ben ondertussen nooit meer begonnen met roken. Sinds mijn moeder jaren geleden overleden is aan longkanker (ja, ze rookte ook), zal ik het ook niet meer in mijn hoofd halen om ooit nog te beginnen. Ik heb de sigaret verslagen en ik ben blij. Blij niet meer afhankelijk te hoeven zijn van de sigaret, van de drang naar een sigaret.