als ik boos ben, hyperventileer ik en sla ik de deur, en dan gaat het kapot, en dat allemaal gebeurt door mijn broertje en zusje. wat kan ik doen.

ik dacht dat jij de deur insloeg, en niet je broertje of zusje?

gewoon negeren, wat kunnen kinderen doen om je zo boos te maken. tuurlijk zijn ze irritant, vind ik zelf ook, maar ze zijn het niet waard om boos om te worden

Negeer ze. De lol is er voor hun dan ook wel af, werkt meestal wel bij mijn broertje. Verder; doen alsof je je niks van ze aantrekt, rustig blijven.
Voordeel van rustig blijven is dat er nog wel eens keiharde opmerkingen te binnen schieten. :)

Ik heb zelf 4 zussen en ik heb geleerd om keiharde botte opmerkingen te maken, waar we later nog om kunnen lachen.
Na een groot foutje besefte ik dat je beter geen geweld kan gebruiken (nee ik heb mijn zus niet in elkaar geslagen, maar op haar mobiel gaan staan: kapot) maar gewoon botte opmerkingen kan maken.
Of negeren werkt ook goed, maar ik begrijp heel goed hoe moeilijk dat soms kan zijn ;)
succes in elk geval en ik hoop dat je er wat aan hebt.

Klaarblijkelijk ben je ergens vreselijk boos om, meestal niet hetgeen waar je op dat moment op reageert.

Eerstens, leer je innerlijke boosheid op andere manieren te ventileren, bijvoorbeeld door op bokssport te gaan. Je zult zien, dat 'lucht' op!

Tweedens, probeer te beseffen dat het niet aan je broertje of zusje ligt, het ligt naar alle waarschijnlijkheid bij jezelf. Zoek een weg. Zoek een weg, zoek een manier om jouw eigen persoon meer ruimte te geven, meer lucht te geven. Dat heb je kennelijk nodig.

Vertrouw op jouw eigen vindingrijkheid, kracht, creativiteit, maar bovenal durf te gaan naar wat jou IK je ingeeft. In alle eerlijkheid!

Daarbij, blijf communiceren met je geliefde familie.

Je hersens leren te gebruiken.

Je moet namelijk bedenken wat je ermee bereikt als je dit doet, of kijk naar andere mensen hoe ze doen om iets te bereiken.

Mensen die agressief doen bereiken uiteindelijk heel weinig in hun leven. En zolang ze dat niet beseffen leven ze in een cirkel van mislukking.

Iets lukt niet, of je krijgt je zin niet, je wordt agressief, mensen nemen afstand en gunnen je weinig, luisteren en begrijpen je niet. Willen je dan ook niet helpen.
je voelt je verdrietig en je doet agressief. Mensen worden bang van je en willen niks met je te maken hebben. Jij bent weer teleurgesteld enz.

Als je eenmaal agressie als een middel ziet om je doel te bereiken, dan zal je dus in zo'n cirkel vervallen. Achteraf heb je altijd spijt en voel je je hulpeloos, en niemand die je kan helpen.

Met agressie en koppigheid maak je alleen dingen kapot.

(tenzij het de bedoeling is een bepaalde relatie te verbreken met iemand die slecht voor je is). maar vergeet niet, je familie heb je voor het leven. proberen di band te verbreken is eigenlijk breken met jezelf. Daar zal je uiteindelijk altijd spijt van krijgen.

Agressie is ook een heel puur instinctief gedrag van een machteloos kind.

Oftewel als je slim bent, gebruik je je hersens ten alle tijde om een positief alternatief te bedenken die er alsnog voor zorgt dat je op lange termijn je doel bereikt. Als je dat goed doet en ziet dat dat wel werkt ten opzichte van domme agressie, dan kan je dus uit die agressie cirkel komen.

Lukt dat niet, dan wens ik je verder veel succes!

ik denk dat je moeite hebt om met je woede om te gaan maar dat het met je empathie wel goed zit.
de japanse sport geeft het ook al aan dat je snel kan ontploffen. echter gaat het niet om het uiten van woede (hiervoor kan sport wel zeker goed zijn) maar neem je triggers (opmerkingen van anderen) hiermee niet weg, dus resultaat heeft het niet voldoende.

als je ouders weten hoe het werkt zouden ze ervoor kunnen zorgen dat je niet of zo min mogelijk met je broertjes en zusjes alleen bent.
overigens reageren veel ouders niet blij als er dingen gesloopt zijn bij hun terugkomst, waardoor ze jou de schuld #kunnen# geven ipv even verder te kijken naar het hoe en waarom. (oorzaak van je woede dus)
vooral als het vaker voorkomt is de kans groot dat je een reactie krijgt als 'was het weer eens zover' waarbij je bij voorbaat al fout zit.

overigens ben je zelf hier wel de persoon die met de deur slaat, dus hier kan je een ander niet de schuld van geven, ook al is de reden hiervoor wel te begrijpen.

dat je niet slaat wil niet zeggen dat het op anderen agressief overkomt, dit geeft je dus geen credits, en hierdoor kan je ook niet zeggen dat het wel meevalt.
aangezien er momenten zijn dat je jezelf niet in de hand hebt geeft het dus ook geen garantie dat er een keer komt dat je wél een duw of mep uit zal delen.

je zal jezelf dus moeten leren beheersen, maar als thuis alles blijft hoe het is dan is dit heel moeilijk tot niet haalbaar.
praat er dus over met je ouders, en vertel dat je hun hulp nodig hebt hierbij. leg uit dat je het zelf ook niet zo boos wil zijn.

je ouders kunnen naar de huisarts om een verwijsbrief te vragen zodat je ergens terecht kan waar je kan leren om met je woede om te gaan. kant en klare tips zijn er niet.
verder denk ik dat het verstandig is om te kijken waaróm je zoveel moeite hebt om jezelf in de hand te hebben.

ik vind het wel klasse dat je aangeeft dat het niet lekker loopt en hier verandering in wil brengen.
misschien helpen de tips via de link een klein stukje verder bij je inzicht?

succes!

Ik zou beginnen met een boksbal/zak iets veiliger dan tegen een deur stampen.

hoogstwaarschijnlijk ben je niet boos op je broertje en zusje maar op iets anders en je weet niet wat. Doordat jij zo door het lint gaat en hiervoor op je kop krijgt is het voor je broertje en zusje natuurlijk helemaal te gek om jou uit te dagen want jij trapt er elke keer weer in.

Zoek de werkelijke reden waarom en waarop ji zo boos bent en bedenk hoe je die woede het beste kwijt kunt....via je sport bijvoorbeeld? Neem een boxbal en fantaseer dat die boksbal hetgeen is waar jij zo boos op bent.

Nou zusjes en broers kunnen idd vreselijk iritant zijn.

Het beste is gewoon negeren. Ik was de jongste van 8 kinderen. Dan heb je er 7 boven je. Overal zaten ze zich mee te bemoeien. Als ik met een vriendje over de kermis liep meteen aan mn vader door ouwehoeren. De hele buurt wist dat dan weer. Echt je moet ze negeren hoor. Want als je toevallig de jongste bent dan blijf je dat je hele leven.

Echt bijna niet meer leuk en ook vreselijk rampzalig.

Ben er toch doorheen gekomen en leef nog steeds;-))) Ben zelfs 57 jaar

nb Humor helpt je er wel doorheen!!

Ik denk dat je geen beheersing (controle hebt over je woedeaanvallen...mag ik veronderstellen...
Ze kunnen zo heftig zijn, dat er hyperventilatie ontstaat.
Ik vind dit wel een belangrijke vraag!
Probeer erachter te komen, wat exact je kwaad maakt, eigenlijk razend maakt...
Probeer al je symptomen te noteren die je dan ervaart.
Als dit mogelijk is natuurlijk.
Het heeft sowieso een reden.
Neem dat hetgeen je geschreven hebt, naar iemand die daar voor gespecialiseerd is.
Je voelt je waarschijnlijk schuldig, maar je kan er niet aan doen, ik zou zeggen, neem contact op!
Proficiat voor zo'n oprechte vraag te stellen!!!
Veel sterkte!

Toegevoegd na 1 minuut:
Je probleem ligt dieper.....let niet op de oppervlakkige antwoorden.