Hoe kan ik hier het best op reageren?

Allereerst is het helemaal niet gek dat je geen zin meer hebt in de bbq. Het is moeilijk dat je kinderen worden aangevallen op iets waar ze zelf niets aan kunnen doen. Een bbq zonder kinderen kan natuurlijk, maar dan zou er nog steeds 'iets' tussen jullie inhangen. Misschien dat je het haar nog eens kunt uitleggen hoe het zit en kunt aanbieden om tips te geven om met je kinderen om te gaan. (dat een kind subtiel aankondigt bepaald speelgoed te pakken bv) haar kinderen kunnen er ook van leren dat om met wat extra aandacht te kunnen spelen. Wellicht voelen de kinderen met autisme zich meer op hun gemak en gaat het spelen zelf ook beter. Succes in ieder geval

Ik denk misschien heel erg als een man, maar je vriendin met haar 'normale' kinderen zou voor mij niet meer hoeven te komen. Als je geen rekening wil houden met anderen hoeven anderen ook geen rekening te houden met jou.

Ze zet je voor het blok, en als iemand dat doet is bij mij meteen de kous af! Dat is uiteraard wel persoonlijk.

Ik snap je wel, dit is natuurlijk vervelend, maar ik vind niet dat je vriendin iets fout heeft gedaan.

Ik begrijp dat ze niet het aanbod heeft ingetrokken om de BBQ bij haar te houden, toch? Als haar kinderen de kinderen met autisme vervelend vinden, moeten *zij* dus van hun moeder kiezen of delen, gewoon gezellig aan de BBQ meedoen of plaatsmaken voor anderen in hun eigen huis.

Moeder staat dus op haar strepen. Ze dwingt haar kinderen niet om leuk om te gaan met de auti-kinderen, maar geeft ook niet toe aan dergelijk kinderachtig gedrag door geen BBQ te geven. Ik denk niet dat je meer kunt verwachten.

Trouwens over zin hebben in die BBQ gesproken: als die minder tolerante kinderen wegblijven en verder je vriendinnen plus mannen en kinderen gewoon komen, zou het dan niet heel leuk kunnen worden?

Het is aan die vriendin om haar kinderen al dan niet te "verplichten" er bij te zijn.
Het ligt wel een beetje aan de leeftijd van die kinderen maar soms is het gezelliger als als kinderen er niet bij zijn dan tegen hun zin in verplicht thuis moeten blijven omdat er kinderen komen waar zei niets mee hebben.

Ze had het misschien anders kunnen verwoorden waarom haar kinderen er niet bij zijn.

Als die vriendin er zelf geen problemen mee heeft en jij met je (al dan niet) autistische kinderen welkom bent hoef jij je niet bezwaard te voelen om gewoon te gaan.

Wij hebben ook een vriendin met een autistisch kind wij hebben er geen bezwaar tegen dat die mee komt maar als onze zoon (14) andere plannen heeft hoeft die niet voor daarvoor thuis te blijven.

Moeilijke kwestie. Aan de ene kant begrijp ik dat een moeder naar haar kinderen luistert als die aangeven ergens moeite mee te hebben en ze dan wil helpen door bv zoals in dit geval te zorgen dat ze dan ergens anders heen kunnen als ze er niet bij willen zijn. Iedere ouder wil namelijk dat hun kinderen zich lekker voelen. Aan de andere kant vind ik het ook een taak van de ouders om kinderen te leren ook respect te hebben voor mensen die "anders"zijn en ipv ze het "probleem"te laten ontvluchten, ze juist leren er op een manier mee om te leren gaan door begrip en respect bij te brengen voor in dit geval kinderen met autisme. Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn want ook dat kan mee spelen. Ik weet bv dat ik als kind mensen met een verstandelijke beperking ook een beetje eng kon vinden en nu is het mijn beroep om met ze te werken en zou niets anders meer willen.
Ik zou er in jouw plaats nu niet te zwaar aan tillen,maar het wel bespreekbaar maken en samen kijken of dit "probleem" misschien valt op te lossen door bv de andere kinderen meer voorlichting te geven over wat autisme inhoudt waardoor het voor hun misschien door meer begrip te krijgen het minder snel als moeilijk wordt ervaren als ze samen met jouw kinderen en andere kinderen met autisme of andere "beperkingen" de dag door gaan brengen, zonder daarbij nog irritaties te voelen of ze in ieder geval te beperken tot een normaal irritatie level die kinderen sowieso wat sneller hebben onderling.
Probeer niet te boos te zijn maar bedenk dat wat voor jou al heel gewoon is door je ervaring, door deze mensen anders ervaren wordt. Dus zet je telleurgesteldheid om in begrip en gebruik het als motivatie om deze mensen te helpen er op een andere manier mee om te leren gaan.
Daarmee help je tevens je eigen kinderen omdat als je dat lukt bij mensen, zij je kinderen minder vaak als "anders " zullen zien en behandelen.
Geniet van de BBQ! :-)

Nou,ik antwoord misschien wel een beetje als een tiener (dat ben ik ook), maar als je het nu eens uit het punt van die 'normale' kinderen bekijkt. Misschien weten ze gewoon niet goed hoe ze met de situatie om moeten gaan en proberen ze daarom dat soort bijeenkomsten te vermijden. Ik heb dat zelf ook. Ik moet met mijn mama altijd mee naar haar vrienden die ook kinderen hebben, maar ik heb totaal geen klik met die kinderen. Ze zijn niet autistisch ofzo, maar we hebben gewoon totaal niets gemeenschappelijk. Op dat soort 'gedwongen' bijeenskomsten sturen de ouders ons altijd samen weg en zitten we uiteindelijk gewoon uren in stilte omdat we geen van allen iets te zeggen hebben. Waarop mijn mama dan weer kwaad wordt omdat ik zo 'asociaal' ben en zo loopt de hele avond dan in het honderd. Met sommige mensen heb je nu eenmaal echt geen klik. Ik begrijp de 'normale' kinderen heel goed. Gedwongen met leeftijdsgenoten, of nog erger, jongere of oudere kinderen omgaan is heel moeilijk. Als die andere kinderen dan ook nog autistisch zijn, begrijp ik dat de situatie dan misschien nog wel moeilijker wordt. Zijn alle kinderen even oud? Kunnen ze een beetje met elkaar opschieten. Zeggen ze eigenlijk uberhaupt ooit iets tegen elkaar?

Hoewel jouw vriendin het nogal fout heeft geformuleerd door te zeggen dat haar kinderen zich 'irriteren', probeerde ze misschien gewoon te voorkomen dat de avond niet meer gezellig zou zijn.

En het is heel begrijpelijk dat je je aangevallen voelt. Ook al kunnen jij, je man of je kinderen niets aan het autisme doen, het is gewoon een deel van je leven geworden en het is begrijpelijk dat je je aangevallen voelt als een persoon die dicht bij je staat dan het woord 'irriteren' gebruikt.

Ik hoop dat ik misschien wat kon helpen.