Wat doe jij als iets je tot waanzin drijft?
wat doe jij als je het even echt niet meer weet?of hoe voorkom je dat dit gebeurt of hoe ontloop je iemand die het doet.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
even terugtrekken en vooral niks doen, want dat gaat meestal fout. Gevoel en ratio zijn een ijzersterk duo. Als je in 'waanzin' bent wordt je alleen door gevoel geleid. Dus dan voor de balans heel even je ratio aan het woord laten: heel erg goed nadenken wat je eigenlijk zou WILLEN, wat je doelen zijn. En heel erg goed nadenken bij ALLES wat je doet of zegt of dat wel werkelijk bijdraagt aan je te bereiken doel. Of dat het misschien zelfs tegenwerkt. Dan niet doen dus. Klinkt nuchter, maar als je dat zo een paar keer gedaan hebt ben je in staat ratio en gevoel hun mooie dans te laten uitvoeren:) Teveel ratio en te weinig gevoel, en je wordt een robot Teveel gevoel en te weinig ratio, en je wordt 'waanzinnig' en je werkt jezelf absoluut tegen
Afstand nemen, blokje om, frisse lucht, gedachten ordenen, mediteren. En er dan nog eens over nadenken. Gelukkig heb ik met echte waanzin niet veel ervaring.
Ik denk dat die persoon er bij mij niet goed vanaf komt... Maar ik zou inderdaad proberen z.s.m. die gene die mij tot waanzin drijft volledig te negeren en even een andere activiteit gaan zoeken... 'Command&Conquer' doet het bij mij nog altijd goed om mijn gedachte even volledig los te laten...
Uhm.. Meestal pak ik een blaadje en een pen en ga schrijven.. verhaaltjes, gedichten, liedjes, gewoon loze teksten.. Daarna kan ik weer rustig en helder nadenken..
Ik uit mijn gevoelens door teksten te schrijven. Je uit je gevoelens die niemand anders snapt. Je kan even alles kwijt als je iets schrijft. En als ik niet schrijf en iemand drijft me tot waanzin dan zeg ik wat ik van diegene vind of ik zoek even een rustig plekje op en doe mijn mp3 aan.
Tsja, wanneer drijft iets je tot waanzin - dat zijn toch in de regel eigenlijk altijd mensen. Of mensen met wie volstrekt niet te argumenteren is, of mensen die op een vreselijk irritante manier hun werk denken te doen. Je daarover (blijven) opwinden schaadt uiteindelijk alleen je zelf, dus ik haal meestal maar gewoon nog één keer uit en druip af. Briesen doe ik dan wel even als ik uit zicht / gehoor ben ; ik laat me niet kennen.
Ik ga vooral met spullen gooien, in m'n eigen huis. Wel dingen, waarvan ik weet, dat ze niet zo snel iets kunnen beschadigen. En ik begin te vloeken/schelden. Of ik zet een cd van Rammstein/Sepultura/Metallica op en ga lekker meebrullen! Oeeeeaaaahhhhh!!!!
wat mij op het moment bijna tot waanzin drijft is om te beginnen de communicatie met een instantie, en als kers op de taart een falende koelkast/vriezer waar de monteurs al 4 keer voor langs zijn geweest. grrrrrrrrrrrr!! ik probeer zo aktief mogelijk te zijn, blijf bellen, blijf schrijven. dat geeft rust, je doet wat je kan. verder mag ik dagelijks een uur piekeren, de rest van de dag zet ik het zo veel mogelijk van me af. en een heet bad doet ook wonderen : )
Dan stop ik het voordat het mij tot waanzin drijft... Ik laat het niet zover komen... Ik weet altijd wat ik moet doen... Ik stop het gewoon, ik zeg nee, of ik zeg ja, maar ik stop het gewoon... Daarom hoef ik niemand te ontlopen, nooit niet...
Ik ga in een hoekje zitten en wacht tot de bui over gaat. Ik doe dat letterlijk want wat je nodig hebt is dat je terug moet naar je zelf. In je innerlijk ga je een gesprek aan met jezelf. (soort van mediteren.) Het helpt echt en het verfrist je zal zien dat waar het omging je in staat bent te relativeren en het brengt je terug in de rust van je zelf naast alle onrust. Voor de spiegel kan ook en stel jezelf de vraag hoe maak ik het probleem klein en breng het terug tot voor mij aanvaardbare proporsi`s. Keep it small, small is beautiful. Addy
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
