Weet jij wie je werkelijk bent?
wie ben jij? en dan niet je naam leeftijd enzo.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Nog niet helemaal, ik ben nog in ontwikkeling. Je kan pas echt iemand zijn als je alle ervaringen van het leven hebt gehad... ook vervelende ervaringen: Dan weet je hoe sterk je bent. Het hoeven niet perse extreme ervaringen te zijn, maar ook andere dingen beinvloeden je 'zijn', zoals dat je op jonge leeftijd vaak verhuisde, dat maakt je iemand anders. Maar over mijzelf dus ; ) Ik weet mijn karakter, doordat mensen zeggen dat ik sociaal, fanatiek ben en andere dingen. Complimenten maken je trouwens ook een ander mens: het geeft je vertrouwen. Ik heb nog niets superergs meegemaakt, dus ik weet niet hoe mijn leven nog zal veranderen, hoe ik daarop reageer. Ik ben wie ik ben, maar ik word ook nog wie ik ben. Ik ben nu ik, morgen ben ik ik, maar dan een andere ik, met nieuwe inzichten.
Deels, maar ik verander constant dus het blijft een continu proces om jezelf te leren kennen...
Nee dat kun je niet weten, en je komt er nooit achter, is onmogelijk... De ik die ik werkelijk ben, die ervaart en die kan alles beschouwen alleen niet naar zichzelf... Zie het als een spiegel... De spiegel kan alles weerkaatsen, met maar één uitzondering, hij kan zichzelf niet spiegelen met ongebroken lichtstralen... Dat is uitgesloten... En kom nou niet met hypothetische weerleggingen van wat ik zeg, omdat het scoort... Je laat alleen zien dat je er de ballen niet van snapt... Je kunt alles kennen, ervaren weten en zien, behalve jezelf... De spiegel kent zijn eigen reflectie niet...
nee, Addy, ik weet niet wie ik ben... ik ervaar dát ik ben... ik ervaar IK te zijn... maar wie of wat... dat is voor mij een mysterie...
De zoektocht naar je werkelijke ik blijft boeien zoals de gebeurtenissen in het leven, toevallig of bewust. Een ding valt me op : de opvoeding die je meegekregen hebt van je ouders speelt een enorme rol en dat besef je pas veel later en dat bepaalt grotendeels je werkelijke ik.
Ik ben van mening dat je uiteindelijk maar voor 75% weet wie je werkelijk bent. Die andere 25% is voortdurend onderhevig aan veranderingen...
Ik weet nie wie ik ben. Ik kan hoogstens een inschatting proberen te maken van wat ik niet ben. In feite ben ik dus alles totdat het tegendeel voor mezelf bewezen is.
Nee dat weet ik niet. Ik kan gebruikmaken van beperkte zintuiglijke waarnemingen van mijzelf en andere mensen. De tot nu toe bekende geschiedenis van "de mens" gaat 195.000 jaar of misschien wel langer terug. Helaas zegt deze geschiedenis niet veel over onze herkomst en kun je uitsluitend vasthouden aan wetenschap of voor andere theorieën van anderen of jijzelf. Maar met zekerheid daar een uitspraak over doen is niet empirisch. Ik vraag mij wel eens af waarom ik mijzelf ben geworden en niet de buurman...
Ja, ik ben een optelsom van al mijn ervaringen vermenigvuldigd met mijn genen. Ik ben de enige die het leven vanuit "míjn wezen" leeft. Niemand kan beter weten wie ik werkelijk ben dan ik. Men kan hoogstens uitzoeken hoe ik zo geworden ben.
Op dit moment denk ik te weten wie ik werkelijk ben, maar morgen ben ik weer een ander en weet ik het niet. Het is dus onbegonnen om dit bij te houden.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
