Wat is jouw ultieme genot?

Bij mij is dat mijn kleinzoon (duh).

Ja, daar noem je 2 dingen die eigenlijk ook mijn ultieme genot zijn.... Mijn zoon's uitspraken, gedachten en lieve opmerkingen kunnen mijn hele dag weer goedmaken. En hetzelfde gold voor zijn schopjes toen hij nog in m'n buik zat.

de tijd die ik spendeer met mijn neefje, het zoontje van mijn zus.
Hij is nu drie en een half,lult de oren van mijn kop, loopt niet meer als een eend, ongelooflijk nieuwsgierig en houdt wel van voetballen en vechten(als ik niks terug doe dan).
maar af en toe logeert hij weleens bij mij, is niet bang om achterop op de motor te zitten( op een kinderzitje uiteraard) en al die kleine aspecten geven mij een soort van gloeiende trots gevoel van binnen.
priceless gewoon.

Ik kan enorm genieten van het thuiskomen van een lange strandwandeling met mijn honden, die dan moe-gerend en met het zand nog in de snorharen, uitgevloerd liggen te trekke-poten-dromen, Delius-CD en wat kaarsen aan, en kletterende regen tegen de ramen - PURRRRRR !!!

buiten sex om??
Als je met poker met een enorm bluf een paar duizend fiches kan winnen (en dan laten zien dat je niks hebt) echt kicken (mannen en simpele dingen he!!)

Toegevoegd op 09-06-2009 02:42:15
verder toen mijn zoontje stijgbeugels aan een zadel zag zitten en deze "voetvaten"noemde dat was ook meesterlijk.

Ja buiten sex om zie mijn avatar.
Naar hem kijken (in het echt natuurlijk) is puur genot

Dan kies ik voor muziek. Het luisteren ernaar - van Mozart tot Metallica, van goa trance tot wereldmuziek, et cetera.
Maar vooral, het maken ervan in een metalband, samen met mijn man en twee lieve, dierbare vrienden! En de mensen eromheen, die ook lief en meelevend zijn en welhaast net zoveel voor de band over hebben als wij.

Het gevoel van een schoppende baby ken ik - ondanks twee gezonde dochters - nauwelijks, en alles wat ik meende te voelen was medisch zo beladen dat ik dat onmogelijk in het rijtje genot kan scharen. Dus geniet driedubbel van het feit dat je zwangerschap zogoed verloopt ; het is maar een heel korte periode in je leven.

Voor mij gaat er weinig tegen een mooie zonnige maar niet te warme ochtend in de tuin met een enorme kop koffie, een handwerkje,een goed boek en volmaakte stilte om me heen (dat lukt dus ook alleen 's ochtends; kinderen naar school, buurtbewoners naar hun werk en de niet werkende nog in bed of in huis).
Als het dan niet zo koud en donker was, zou je me er 's nachts wakker voor mogen maken.

En ik geniet altijd weer van het zien hoe mijn kinderen leuke dingen doen, hoe groot ze worden, hoe lief ze KUNNEN zijn (lang niet altijd namelijk) en hoe ze langzaamaan uitgroeien tot twee prachtige, heerlijke dametjes. Daar speelt hun moeilijke start uit de eerste zin natuurlijk ook een grote rol in ; ze zijn met 31 en 31,5 weken allebei vrij 'kansarm' begonnen.

Dat is voor mij als ik een nieuw recept uitprobeer en dat het ook in één keer perfect is, zoals afgelopen kerst toen ik bij wijze van uitzondering voor mijn moeder heb gekookt...

Als ik mee realiseer hoe klein en kwetsbaar ik ben en dat ik dit nog mat meemaken, dan ervaar ik dat als ultiem genot en dat kan meerdere keren per dag spontaan voorkomen...

Dat zijn verschillende dingen en die liggen aan de moment en de situatie.

Ik kan vooral van het gewoon even vasthouden van m'n vrouw bijna in tranen uitbarsten van genot. Gewoon omdat ze er is.

Het kan gebeuren als ik denk aan het kleine wonder dat straks ons leven verrijkt (eigenlijk nu al, want het laat al flink van zich 'voelen').

Maar daarentegen kwam ik er afgelopen zaterdag achter dat ook het lesgeven aan een groep met grote diversiteit en dat samen met een heel goede vriend van me, me tot duizelingwekkende hoogte kan brengen. We noemen dit (vooral omdat we beide dit niet hadden verwacht) de harmonie.

Soms loop ik over straat of sta ik ergens, en zie ik de wereld en zijn beweging of de chaos van de mensenmassa die toch samen daar kunnen lopen, zonder agressie, zonder die grootse problemen die ter tafel komen als ze zich weer hebben opgedeeld in kleinere groepjes en dan schiet ik helemaal vol. Dan ben ik gelukkig dat ik dat mag waarnemen, dat ik daar onderdeel van uitmaak en dat (zeker omdat het toch allemaal eindig is, hoe je er ook naar kijkt) het voor een ieder toch nog steeds de vraag is, waar het allemaal heen leidt (of je nu gelovig bent of zoals ik de zekerheid van het vervolg denkt te hebben).

Ik zit op een terrasje. Ik neem een eerste slok van mijn pilsje of wijntje, de zon schijnt en de bitterballen komen er aan. Geluk!

Andijvie met een bal gehakt (en een kuiltje jus)

Aan tafel met man en zonen; eten goed gelukt, iedereen vindt het lekker en is in een goed humeur. De grappen en bijdehante opmerkingen vliegen over tafel en we smullen en lachen hard.
En achteraf aan zo'n gelegenheid terugdenken is nog eens genieten.

ultiem genot: lachen....

en of ik zelf lach of een ander, dat maakt niet uit... het is en blijft genieten...

Voor mij zijn dat mijn 2 hondjes, ze zijn lief en heel aanhankelijk wat wil je nog meer SUPER !!

Da's moeilijk...
Hockey denk ik.
Ik vind het heerlijk om heel hard te rennen en leuke dingen te doen met een bal en een stick.
Maar misschien vind ik vakantie houden in Italië, op de camping mét zwembad en zon, nog wel veel heerlijker.
Nee, dat allemaal niet.
Mijn ultime genot is Snowboarden.
De heerlijke stilte en de kou van sneeuw met een lekker dik pak aan waarin ik totaal niet nat word, en dan nog de snelheid!
Heerlijk!