Autistische zoon huilt nu opeens wel, hoe kan dat?

Misschien heeft het toch iets te maken met zijn directe omgeving waarvan u niets weet,
En als het niet zo is dan kan het zijn dat hij zijn moeder nu opeens begint te missen omdat hij eerder met andere dingen bezig was.
Maar het kan ook dat hij gewoon even alles kwijt moest.

Ik heb zelf Autisme dus ik weet er wel veel vanaf,

Nog gecondoleerd. En veel Sterkte!

Dit kan inderdaad door het verdriet om zijn moeder zijn, dat hij opeens huilt. Een autist heeft moeite met veranderingen, dat kan chaos in zijn hoofd te weeg brengen, alles moet zoveel mogelijk van te voren gepland worden, zodat hij weet waar hij aan toe is. Het kan zijn dat hij niet goed is voorbereidt op het overlijden van zijn moeder, dat hij niet begrepen heeft dat zij nooit meer terugkomt. Een autist heeft ook regelmaat nodig, om te begrijpen wat er gebeurd. Nu het al langere tijd zo is, dat zijn moeder hem niet helpt, dat hij haar al een tijd niet ziet of hoort, kan hij ineens beseft hebben, dat zij niet meer terug komt en daardoor zeer verdrietig zijn. Het kan natuurlijk ook een totaal andere oorzaak hebben dat hij verdriet heeft, maar het missen van zijn moeder lijkt mij aannemelijk.
Neem er eens rustig de tijd voor en leg hem eens duidelijk uit, waarom mama er niet meer is, hij moet dit verwerken en heeft daar tijd, maar ook duidelijkheid bij nodig. Als je dat niet zelf kunt, vraag er dan hulp bij.

Sterkte, ik hoop voor jullie beiden dat er snel duidelijkheid komt, over de oorzaak van zijn verdriet. Zodat jullie er samen over kunnen praten.

Invullen is niet verstandig, voor uzelf niet én voor uw zoon niet, dat als eerste. Het kan zijn dat het de emoties zijn die te maken hebben met het overlijden van zijn moeder, maar hoeft niet, kan ook een heel andere reden hebben. Daarnaast is het niet altijd nodig om de oorzaak op te sporen of te weten, het IS er op dat moment en alles wat is dat is er ook en is dus echt. Hoe, wat, waarom is dan niet belangrijk. Gaat er om dat hij op dát moment zijn emoties kan laten zijn en daar ook de ruimte voor krijgt. Zodoende leert hij dat het oké is en kan hij wellicht vaker bij zijn gevoel komen wat er is.