kan je van constant onder je niveau werken een burnout of iets dergelijks krijgen?

Jazeker kan dat. Het is helemaal niet erg om een poosje werk onder je niveau te doen. Ook niet voor lange tijd trouwens, als je dat leuk vindt en als je er voldoening uit haalt. Maar als dat niet zo is, dan kun je er serieuze psychische klachten van krijgen.
Het lijkt mij zaak om te zoeken naar een nieuwe baan, of op een andere manier naar een uitdaging. Dat kan ook buiten je baan om, als het mogelijk is om een andere baan te vinden. Als je maar op de een of andere manier de voldoening voelt van iets te bereiken.

Niemand weet wat er kan gaan gebeuren.
Maar intussen ben jij daar zelf wel bij!
Het is heel goed mogelijk om overspannen te raken van werk onder je niveau.

Dus wat moet je doen:
Dit bespreken op je werk, vragen om ander werk, om meer werk, om afwisselender werk.
Bepraat het met je leidinggevende en met je collega's.
Kijk of je zelf werk ziet wat gedaan kan worden.
Komt er niet voldoende reactie of heb je daar niks aan:
Maar een afspraak met de bedrijfsarts.

Intussen solliciteren naar iets anders.
Maar niet ziek thuis gaan zitten.

Je zegt: ik ben constant bezig met werk onder mijn niveau.
Je bent niet "constant" bezig..........
Je hebt ook nog vrije tijd.
Zoek daarin een uitdaging, een doel, iets wat wel moeilijk is en wat
een afleiding kan zijn voor dat werk.

Ja, het heeft zelfs een naam: bore-out. Ofwel: eigenlijk verveel je je te pletter! Er zijn mensen die beweren dat een bore-out erger is dan een burn-out, en de bore-out schijnt behoorlijk vaak voor te komen. Veel mensen die met burn-out worstelen, hebben eigenlijk een bore-out.

Ik zou zeggen: stroop je mouwen op, en probeer verandering te brengen in de situatie!
Misschien kun je met je baas praten over een andere functie of een interne opleiding. Wees dan niet negatief over je huidige functie, maar vertel dat je meer uitdaging wilt, en dat je denkt dat je meer voor het bedrijf kunt betekenen.
Ook mogelijk: je kunt een studie of een eigen bedrijfje beginnen naast je werk. Dat is misschien in het begin moeilijk, omdat je nu natuurlijk geen energie hebt, maar als het eenmaal gaat lopen, zul je wel opfleuren. Dan is het natuurlijk wel moeilijk om je werk niet te verwaarlozen, maar dat kun je dan vast ook beter verdragen.
Intussen kun je ook naar een andere baan uitkijken.

Je kunt ook eerst eens een boek lezen over het verschijnsel. Dan kun je beter beoordelen of dat inderdaad het probleem is. In de bron vind je interessante info en ook goeie tips om jezelf weer uit het moeras te hijsen!

Zéker, ikzelf heb een Pedagogisch diploma en wanneer ik geen interims had ging ik via dienstencheques werken als poetsvrouw: in de kortste keren werd ik depressief. De ene persoon is waarschijnlijk er gevoeliger voor dan een andere, maar bij mij was dat na enkele weken al duidelijk dat ik geen werk onder mijn capaciteiten mag doen, net zoals je ook geen werk boven je capaciteiten moet doen.

In feite is het feit dat je naar eigen zeggen onder jouw niveau werkt niet de oorzaak van jouw ongewenste symptomen doch wel de wijze waarop jij er elke dag opnieuw mee omgaat.

Indien jij daar de voordelen van kan inzien dan krijg je zelfs extra power en inspiratie kado om vooralsnog een bijzondere gebeurtenis van jouw huidige job te maken.

Dus...
Zolang jij jezelf blijft inprenten dat je onder jouw niveau werkt dan activeer je via gedachte- of intentie gerelateerde brein-impulsen het soort hormonen die het ene ongewenste effect na het andere teweegbrengt.

Jij en alleen jij bent de master van jouw gedachten en dus jij en jij alleen bent in staat om voor jezelf daadwerkelijk andere keuzes te maken en daardoor ook andere handelingen te verrichten.
Jij bent degene die zichzelf gevangen zet in jouw situatie en niemand anders.
Je beweert thans onder jouw niveau te werken.
Maar blijkbaar ligt het tegelijk boven jouw niveau om toch de keuze te maken om een andere job te zoeken.

Sluit in de eerste plaats al eens vrede met jouw huidige situatie want dat geeft eindeloos meer dan tijgerkracht ;-)
Maak vervolgens rustig en bewust een keuze omtrent hetgeen jij wel zou willen uitvoeren.
Vraag een gesprek aan met jouw huidige werkgever en zeg eerlijk wat er zich in jou afspeelt, dat deed ik vroeger ook en ik kreeg kort daarna een andere uitdaging. En als ik die voldoende onder de knie kreeg dan vroeg ik weer een andere functie. En op een dag ging ik weg omdat ik klaar was voor een andere uitdaging op een andere werkvloer.

Je zal later nog wel merken dat je vandaag verdomd tevreden mag zijn dat je ook eens onder jouw niveau mag werken want de wereldbol krioelt van mensen die het uitschreeuwen dat er teveel van hen gevergd wordt.

Ook voor hen zijn dezelfde regels geldig hoor.
Ons goed in ons vel voelen is in wezen een kwestie van leren tevreden zijn met de situatie waarin we terecht komen en er op vertrouwen dat eender welke situatie zich (sneller dan we vaak kunnen/durven vermoeden) aan ons aanpast als we rustig blijven in plaats van dat wij moeite hebben om ons aan een veranderde of ongewenste situatie aan te passen.

Weet wat je écht wil en ga er dan stapsgewijs, rustig, weldoordacht en toch kordaat voor ;-)

Liefs, Succes en Mega Big Smile van me