hoe kan ik van het leven genieten?

doordat je niet actief bezig bent heb je tijd om te gaan piekeren en komen de negatieve gevoelens eerder naar buiten. Je zou meer in de frisse lucht moeten zijn en leuke dingen doen. Je zegt zelf al: Als ik bij vrienden ben voel ik me goed... We zijn niet gemaakt om alleen door het leven te gaan. Dat wil niet zeggen dat je niet single mag zijn, als jij daarmee toch een lekker leventje leidt. Je zou ook eens met een goede psycholoog kunnen gaan praten ( verwijzen door je huisarts) of een dagboek bijhouden en kijken wanneer je wat ervaart.. en zo de 'problemen' langzaam op proberen te lossen.. Het leven is niet gemakkelijk. Alleen jij bepaalt hoe moeilijk het jou kan maken ;)

Ik denk dat veel mensen van jouw leeftijd hiermee worstelen. Je hebt de puberteit gehad en bent bezig ook emotioneel en psychologisch volwassen te worden. Dat is niet makkelijk. Vaak is gaan deze gevoelens wel over als je ouder wordt. Dat er al zes jaar mee zit, lijkt lang maar het is logisch. Immers, die tijd ben je bezig om van kind naar volwassene te groeien. Je bent nu in de laatste fase van dat proces en in die fase komen de levensvragen op. Die kunnen heel intens zijn. Misschien kun je met vrienden of familie praten over deze moeilijke onderwerpen. Bedenk dat je op veel levensvragen nooit een antwoord zult krijgen, maar wel inzichten die je op weg kunnen helpen. Je zou bijvoorbeeld ook met een priester of predikant kunnen praten. Daar hoef je niet religieus voor te zijn. Juist deze mensen hebben een filosofische achtergrond en zouden je kunnen helpen met inzichten te krijgen. Zou je echt helemaal vastdraaien, dan kun je ook hulp vragen via je huisarts en zo naar een psycholoog worden verwezen. Deze laatste twee opties zijn waarschijnlijk niet zo aan de orde, maar ik wil ze als mogelijkheid gewoon even voorleggen.

Je moet proberen in het "nu"te leven, denken is alleen noodzakelijk als er daadwerkelijk iets aan de hand is wat opgelost moet worden. Hierbij kun je hulp vragen. Wanneer je veel denkt kun je ook verkeerd gaan denken, een eigen verhaal maken, waardoor je somber wordt. Het uitspreken van gedachte, lost en lucht al een deel op. Het is wel fijn om een vertrouwd persoon hiervoor te hebben, niet iedereen zit te wachten op zware gesprekken. Het leven in het nu, maakt dat je alleen bezig bent met wat nu speelt. Je bent nu bij je vrienden en hebt nu plezier, dat zou voldoende moeten zijn. Het vergt bewustzijn en jezelf toespreken. Wanneer je bewust bent van dat je weer aan het denken gaat, terwijl je gezellig met mensen bent aan het eten, zeg je tegen jezelf stop, daar ga ik weer. En gaat terug naar de maaltijd en de gesprekken die daar gevoerd worden. Het boek:DE kracht van het nu in de praktijk van Eckhart Tolle, kan je erbij helpen. Succes!

Wat goed dat je weet dat je dit vanaf je 12e jaar hebt. Want toen is er iets gebeurd in je leven, waardoor je anders bent gaan kijken naar de wereld. Iets wat je dusdanig hebt aangedaan, dat je er steeds vaster bent gaan zitten in die blik op de wereld. Dus ga een terug naar dat moment, kan je voor jezelf zien wat er toen gebeurd was? Met die 'negatieve' ervaring kan je dan aan de slag, want die belet je nu om van het leven te gaan genieten.

Hallo, Ik persoonlijk herken mij erg sterk in jouw worsteling met je gedachten. Sterker nog, mijn hoofd is bijna nooit stil met vragen stellen, en antwoorden hierop verwachten, en dat is op jouw leeftijd erg pittig en intens op emotioneel gebied. Ik ben nu al 25 en heel wat jaren oefenen verder, maar ik kan je wel een hou vast geven die mij hierin heeft geholpen. Als het een gedachten is over wat voor onderwerp dan ook, maar je ter plekke niet het antwoord heb dat jou een goed gevoel geeft, zoek dan het antwoord op? Dit is een techniek die ik zelf heb geleerd, het heet MIND MAPPING. Dit houd eigenlijk in dat je je gedachte leert begrijpen, en daarbij dus de kern van de gedachte langzaam uitpuzzelt, door simpel op te schrijven wat er in je opkomt, en dan de bijkomende gedachten eraan gelinkt, en dan kan je kijken wat je nodig denkt te hebben om die vraag te beantwoorden. Is het inderdaad een filosoof, of religieus iemand, of wetenschapper, vriend(in), ouder, leerkracht, psycholoog. Zo krijg je voor jezelf duidelijkheid wat je met die gedachte kan doen. Elke gedachte is gelinkt aan een bepaalde emotie, die je hoeweliswaar met moeite kan sturen door inzicht erin te krijgen. Ik heb deze methode geleerd uit het boek: "Gestructureerd en creatief leren denken met MIND MAPPING". Dit boek heeft heel veel inzichten over hoe een mens denkt, en omgaat met emotie en gedachten en geeft tegelijkertijd ook heleboel voorbeelden en tips om dit te verbeteren. De gedachten negeren is niet prettig, en vaak ook niet eens gewenst, daarom is het goed te begrijpen wat je denkt. Ik hoop je hiermee genoeg geholpen te hebben. Als je meer wilt weten mag je mij altijd een pm'tje sturen. Gr Gaelwyn

Toen ik die leeftijd had, dus ook 12 jaar, kreeg ik hetzelfde probleem,heb daar tot mijn 20ste mee rondgelopen werd daardoor zwaar depressief! De goed bedoelde adviezen van je vrienden zijn te begrijpen maar helaas heb je geen sleuteltje waar je de knop mee om kunt draaien! Om deze reden raad ik je aan om professionele hulp te zoeken want 6 jaar is echt veel te lang(zonde van de tijd die zo mooi had kunnen zijn) en hoe langer je hiermee wacht hoe moeilijker het zal worden om de oorzaak van je probleem te vinden en dus te verhelpen!! Ik wens je enorm veel sterkte en hoop dat je een mooie toekomst tegemoet zal gaan! Hartelijke groet,vlindertje98 ( je mag me altijd een pers. mail sturen als je wilt )

wat je m.i. vraagt is: hoe kan ik zo intens gaan genieten dat die grouwe sluier de pret niet meer (zo erg) drukt. gewoon minder denken, gewoon positief denken.... dat zijn dingen waar je niets mee kan. met denken (en ook met veel denken) is er op zich niets mis, maar wel als dit een neg. stempel gaat drukken. kortom, het is niet zo makkelijk op te lossen, omdat je de oorzaak die de grauwe sluier veroorzaakt aan zou moeten pakken zodat je het vanuit een andere (pos.) invalshoek kan benaderen. de oorzaak hoeft niet eens een enorm probleem te zijn, maar omdat je hier al zo lang mee te kampen hebt kan het neg inmiddels diep geworteld zijn. (zie je wel, ik kan al zo lang niet genieten...waarom zou het me nu wel ineens gaan lukken.. zo gaat het nu altijd... etc.) of het een naam heeft, en welke naam dit is... hier zijn er vele voor maar daar ben je niet mee geholpen omdat het nog maar de vraag is of dit het ook daadwerkelijk is. dus hoe je weer van het leven kan genieten: ik denk dat dit kan door iemand die met je mee kan kijken waarop het neg. is gestoeld en je handvaten kan geven om het over een andere boeg te gooien. sorry, maar een klinklare oplossing of gouden tip is er niet. vandaar ook een link waar je misschien uit kan pikken wat jou aanspreekt en waar je hopelijk iets aan kan hebben.

Bronnen:

http://www.google.nl/search?q=positief+den...

Ik heb hier ook regelmatig last van gehad, vooral als ik savonds in bed lag en tijd had om na te denken. Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik paniekaanvallen kreeg. Omdat ik vrij moeilijk over dingen kan praten met andere mensen en de drempel om naar een psycholoog te gaan voor mij te groot was, ben ik begonnen met het opschrijven van mijn filosofische gedachten. Dit was mij namelijk ook aangeraden toen ik op 11 jarige leeftijd depressieve gedachten begon te krijgen na het zien van een (niet voor mijn leeftijd geschikte) oorlogsfilm. Op het moment dat ik nu voel dat ik depressief wordt en in paniek ga raken, pak ik een schrijfblok of mijn laptop en schrijf ik het van me af. Ten eerste krijg je vat op wat je denkt en ten tweede focus je je op het schrijven waardoor je langzamerhand je gedachten kan verzetten. Bij mij helpt het in iedere geval, sterkte!

Je bent waarschijnlijk hoog sensitief (HSP) Kijk eens op: www.vereniginghooggevoelig.nl Ga naar gedeelte TESTS Kun je online testen of je hooggevoelig bent. En als je het bent, accepteer het en geniet er van! Ik zeg altijd: geluk bestaat niet (en ongeluk dus ook niet)! Hoef je ook niet naar geluk te zoeken of er iets van te verwachten.. wat een rust! Je moet sowieso NIKS zoeken, vandaag is het er.. en morgen is het weer anders of helemaal weg. Het universum is constant in verandering. Geen wolkendek is in al die miljarden jaren hetzelfde geweest. De enige zin van het leven is DAT je leeft.. dat uit al die energie en materie in het heelal er leven is ontstaan, het miljoenen jaren over heeft gedaan.. dat je nu kan zien, ruiken, lopen, praten, voelen, communiceren, in een auto kan rijden, in een vliegtuig kan stappen enz enz enz.. en dat je een mens bent, en geen koe in de wei of een vogeltje in een kooi, maar een mens dat over zichzelf en alles kan nadenken en het begrijpen en kan leren en evolueren en anticiperen enz. LEEF!! En leef gisteren, vandaag en morgen! Succes!