Hoe zet ik me bij het hardlopen over mijn schaamte heen?

Question

Ik wil graag lekker buiten gaan hardlopen, lijkt me heerlijk! Maar ik durf niet omdat mensen me kunnen zien. Dan voel ik me opgelaten en onzeker!!! (niet voor mijn lijf maar ik ben bang dat ik er "raar" uitzie of helemaal buiten adem raak.)

 · Accepted Answer

Ik had dat in het begin dat ik hardliep ook. Ik vroeg me ook af wat de anderen er wel niet van zouden denken. Ging dan op rustige routes rennen en als er toevallig mensen liepen wachtte ik eerst tot ze voorbij waren. Nu loop ik bijna twee jaar hard en heb ik dat gevoel helemaal niet meer. Ik heb me vanaf het begin ook aangesloten bij een heel gezellig hardloopclubje, liep dan één keer per week zelf en één keer met het clubje. En als vanzelf ben ik eigenlijk over het schaamtegevoel "heengegroeid". Het hardlopen ging steeds beter en ik kreeg steeds meer zelfvertrouwen. En nu loop ik zelfs door het centrum van de stad, eigenlijk overal. Het boeit me niet meer.  Het beginnen en in het begin het volhouden met hardlopen is sowieso al moeilijk. Maar je zult merken als het lopen lekkerder gaat, je zelfvertrouwen groeit en het schaamtegevoel dan echt minder word. Enne...je hebt nu wel als voordeel dat je nog lekker in het donker kunt beginnen. Niemand die je (goed) ziet joh! Doe gewoon lekker je ding en dan zul je al gauw merken dat dat vervelende gevoel echt minder wordt. Succés!

 · Answer

Begin niet te snel met lopen, dit voorkomt dat je snel buiten adem raakt. Bouw ook langzaam de afstand op, zo kan je lichaam eraan wennen. Neem een flesje water mee en iets om te eten, zodat je af en toe even kan pauzeren.

Als jij zo graag wil hardlopen, moet je je niet tegen laten houden door eventuele mensen die kijken. Zij letten er echt niet op hoe jij rent, of hoe hard. Ze zullen juist  denken: "Nou die is actief bezig zeg!"

Zet je over je schaamte heen door het dus langzaam op te bouwen, en vooral te geniten van de omgeving!

 · Answer

Is er bij jou een park in de buurt waar mensen hardlopen? Ga dan eens op een bankje zitten en observeer deze mensen een tijdje.
Sommigen lopen erbij alsof ze het al jaren doen, anderen zweten enorm, anderen puffen, bij anderen zie je alle vetrolletjes schudden.
Maar toch lopen ze daar allemaal, gewoon omdat ze het fijn of gezond vinden om hard te lopen.
Wanneer jij daar tussen gaat lopen, word je echt niet opeens een bezienswaardigheid. Je bent dan gewoon één van de vele mensen die aan het hardlopen is in het park.

Ik heb er een tijdje moeite mee gehad om naar het zwembad te gaan. Moeite met mijn lijf.
Totdat ik gewoon eens ging, de andere zwemmers ging bekijken en me zag dat ik helemaal niet dikker of lelijker was dan de gemiddelde mens. 
Waar had ik me dus al die tijd druk om gemaakt? Helemaal nergens! Ik was gewoon één van de mensen die lekker aan het zwemmen was!

 · Answer

Stel dat jij iemand ziet hardlopen...
wat denk je dan...
je denkt vast.....   zo, gezond bezig  !!

Inderdaad, dat denken ze dan ook gewoon van jou hoor !!
Alleen maar goed bezig dus !
lekker gaan doen he, ik denk ook als je het eenmaal gedaan hebt, dat je dan wel over de drempel heen bent !
(Zo werkte dat tenminste ook bij mij )

 · Answer

Kun je niet samen lopen met een vriend(in)?
Dan val jijzelf minder op naast iemand anders.

 · Answer

Gewoon gaan! Ik heb nog nooit gedacht, als ik iemand zie hardlopen: "Die ziet er raar uit?" of "Nou, die kan er beter mee ophouden" o.i.d.

Tip: begin met 2 minuten hardlopen, 1 minuut wandelen, 2 minuten hard, 1 minuut wandelen. "Vul" hiermee een half uur. Zo bouw je het heel snel op en hou je het binnen 2 weken met gemak een kwartier vol.  Succes!

 · Answer

daar zou ik me inderdaad maar héél snel overheen zetten!! Als luie niet-hardloper (ik ben meer een zwemmer...) denk ik altijd : ze dóén het toch maar!!
Ook als het (nog...) niet zo losjes en gemakkelijk gaat : ik bewonder iedereen, die sneller dan een kuier onderweg is - ik heb er respect voor.
Ook als iemand duidelijk net begonnen is met het regime : ik weet, dat ze in zo'n 3 weken achteloos 20 minuten volhouden : ik moet na 3 minuten waarschijnlijk al aan de zuurstof....

Dus gewoon dóén, hoor : ik heb van dichtbij meegemaakt, dat iemand bij '0' begon, en in 3 maanden hard onderweg was naar de 10 km...(jalóérs!!!, en voel me dan vreselijk zwakkeling, omdat ik het niet op kan brengen....)

anneliez · Answer

Niets van aan trekken. Van de 10 mensen die je tegenkomt zal er een denken: "goed bezig", de ander :"wat n uitslover" en de rest herinnert zich je niet eens meer als je langsgelopen bent.

 · Answer

En als alle bovenstaande uitspraken en tips je echt niet over de (schaamte)streep helpen, kun je ook beginnen met hardlopen in het donker, of liever in de vooravond als het schemert. Dan zien mensen wel een figuur dat aan het hardlopen is, maar niet goed WIE het is. 
Als je wat geoefender bent, je wat zekerder voelt en gewend bent, kun je overdag gaan lopen.
Blijf wel in de buurt van huizen, en zoek geen afgelegen plek op zoals een park.

 · Answer

Gewoon doen. 
en hardlopen, en schamen. 
en ervaren dat je het gewoon kan, hardlopen en je schamen tegelijk. 
onderweg moet je misschien wel lachen om het idee. Of juist huilen om het idee dat je schaamt. Beide maakt niet uit. 
Laat wat je lekker en heerlijk lijkt, maar gewoon belangrijker zijn dan de schaamte. Dus ervaar maar eens dat je het gewoon ook kunt met schaamte. 
Als je dat kunt zul je je echt niet lang schamen.

loop ze!

 · Answer

Gewoon wachten tot het donker is. Niemand die je herkent.

Hoe zet ik me bij het hardlopen over mijn schaamte heen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (10)

Weet jij het beter..?