Hoe kom ik van het gevoel af dat mensen steeds te hoge verwachtingen van me hebben waar ik in mijn ogen niet aan kan voldoen?
Ik heb steeds het gevoel dat mensen te hoge verwachtingen van me hebben waardoor ik onzeker word en vaak na een korte tijd afhaak. Ik hou hierdoor veel dingen niet lang vol, contacten houd ik op afstand of bloeien dood omdat ik het idee heb niet goed genoeg te zijn en steeds denk dat ik gefaald heb. Soms zie ik het te veel als een spelletje met winnaars en verliezers. Waar ik meestal de verliezer ben. Hoe kom ik van het idee af dat iedereen te hoge verwachtingen van me heeft?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Waarschijnlijk ben jijzelf degene die de lat veel te hoog voor jezelf. Met andere woorden: heb jij te hoge verwachtingen van jezelf en ben je bang daaraan niet te kunnen voldoen. Probeer wat losser in het leven te staan en wees niet bang om af en toe 'op je bek te gaan'. Dat overkomt iedereen wel een keertje; is niet erg, daar leer je van en je wordt er sterker van. Maar ga er vooral niet al bij voorbaat van uit dat mensen allerlei verwachtingen van je hebben die jij zogenaamd niet kan waarmaken. Mensen verwachten zoveel; nou en? Als je het alles en iedereen naar de zin moet maken, heb je geen leven! Kies ervoor de dingen te doen die jij leuk vindt, ongeacht of andere mensen die dingen ook doen, ongeacht of een ander daar misschien beter in is dan jij. Het gaat in het leven niet om winnen en verliezen, maar om plezier hebben en gelukkig zijn. En plezier en geluk zijn niet af te meten aan een bepaalde norm of waarde; ze zijn heel persoonsgebonden. Kies ook voor contacten die jij waardevol vindt, ongeacht hoe andere mensen daarover denken. Mensen denken maar een end weg! Kan jou het schelen. Contacten op afstand houden is geen optie. Niemand is perfect, geen enkel contact is perfect. Maar dat hoeft ook niet. Echte vriendschappen kunnen best tegen een stootje; het is een kwestie van geven en nemen.
Wat elatje in de toelichting zei - je nick zegt het al - dat was ook mijn eerste gedachte. Anderen de schuld geven van je eigen falen ... "ik geef op want zij zullen wel te hoge verwachtingen hebben" ... is je reinste zelfbedrog. Ga aan je gevoel voor eigenwaarde werken, je bent namelijk wel goed genoeg, en stop met afhaken in werk en vriendschappen. Ieder mens is zij/ haar hele leven bezig met het investeren in andere mensen (familie, vrienden). Als je je daar vanaf wendt, dan wordt je knap eenzaam. Dus gewoon doen! En dan ben je een paar keer de verliezer, nou en? Je zult ook zeker een paar keer een winnaar zijn :-)
Waarschijnlijk zijn de verwachtingen die je van jezelf hebt, hoger dan die andere mensen van je hebben. Heb je last van faalangst? Probeer je goeie kanten te ontdekken. Wat kan je, waar ben je goed in? En waar wil je aan gaan werken? Vergeet niet dat vrienden je leuk en aardig vinden om wie je bent en niet om wat je presteert. Kom op, rug recht, schouders naar achteren en neus naar de zon gericht. Geloof in jezelf!
In de psychologie noemen we dat selffulfilling prophecy. Jij verwacht dat anderen dat denken, daar wordt je zenuwachtig van, je denkt dat het dan wel mis zal gaan en whoops, daar gaat het mis. Je vervult je eigen negatieve gedachte. Probeer voor ogen re houden dat jíj degene bent met die gedachte, het zegt iets over jou en niet over de ander. Probeer je negatieve gedachtes los te laten en te veranderen in een positievere, meer realistische gedachte.
Je zou ook eens kunnen proberen echt naar je gevoel te luisteren en er niet zoveel over na te denken. Wat voel je precies en waar zit dat in je lichaam? Misschien heb je wel grote behoefte aan tijd en aandacht helemaal voor jezelf en wijst een ongemakkelijke gevoel in je maag of buik je daar op. Aandacht schenken aan je gevoel lijkt mij vaak beter dan er met je hoofd ideeën over te maken. (En het kan geen kwaad om daar soms hulp bij te vragen, hoor).
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
