Ik er bijna constant aan dat ik misschien enge ziektes heb, hoe kon ik hier vanaf?

Vraag jezelf af waarom je ineens deze ziektes zou krijgen? "Ben ik symptomen al tegen gekomen?" of "Waarom zou ik die ziekte krijgen?".

Dat heet Hypochondrie

Mensen met hypochondrie denken steeds dat ze een ernstige ziekte hebben, terwijl er medisch niets te vinden is dat daarop wijst.


Adviezen

U kunt zelf veel doen om uw angst te verminderen. Begin bijvoorbeeld met het bijhouden van een ‘dagboekje’: Noteer per dag of u angstige momenten heeft gehad. Schrijf op waarom u bepaalde lichamelijke verschijnselen niet vertrouwt. Schrijf op wat er gebeurt als er angst of een paniekgevoel bij u opkomt? Wat voor klachten krijgt u dan? Welke gedachten komen in u op? En wat doet u dan? Geeft u toe aan uw angsten door direct aan een ernstige ziekte te denken ? Vlucht u voor de angst door in bed te gaan liggen? Probeert u de angst te verdringen door veel te eten? Of probeert u de angst te verdoven door gebruik van alcohol, drugs of kalmerende middelen?

Overweeg of u inderdaad bij elk gevoel (pijn, jeuk, kramp) in uw lichaam direct aan het ernstigste denkt. Bekijk eens kritisch of uw angstgedachten wel kloppen en of er echt reden is voor paniek. Vaak is dit niet het geval.

Probeer de gedachte aan een ernstige ziekte te vervangen door iets minder ernstigs. Stel er een positieve gedachte tegenover. Bedenk een onschuldige verklaring voor de lichamelijke verschijnselen die u opmerkt. Bijvoorbeeld: ‘De hoofdpijn kan ook komen doordat ik vannacht slecht heb geslapen.’ Of: ‘Ik heb alleen hartkloppingen omdat ik bang ben. Het is heel normaal dat mijn hart zo reageert.’ Schrijf deze positieve gedachten op zodat u ze op moeilijke momenten kunt nalezen. Schrijf ook op wat u voortaan in angstige momenten kunt doen. Bijvoorbeeld rustig ademen om te ontspannen, even wandelen of iemand opbellen. Zoek steun bij mensen die u vertrouwt. Leg aan hen uit waar u bang voor bent. De meeste mensen hebben er begrip voor.

Vlucht niet voor de angst en probeer de angst niet te ‘verdoven’. Op de korte termijn lijkt het misschien even te helpen. Maar u leert daardoor niet met de angst om te gaan en deze te verdragen. Uiteindelijk wordt de angst daardoor alleen maar erger.

Een gesprek met een psycholoog kan uiteraard ook zeer goed werken !!!
Vraag ernaar bij de huisarts, die kan je er ook een hoop over vertellen en je doorverwijzen.

Ik spreek (helaas) uit ervaring, maar ik heb er gelukkig niet veel last meer van.

Bedenk goed of er aanleiding is voor een ernstige ziekte. Heb je toevallig gehoord dat er iemand een ziekte heeft en betrek je dat op jezelf of wat gebeurd er wanneer je een ziekte krijgt? Dus m.a.w. als je dood gaat wat gebeurd er dan? Blijven je ouders dan achter, je kinderen? Probeer na te gaan wat jouw zo een verschrikkelijke angst geeft. Ik heb namelijk de angst dat ik mijn kinderen niet op zie groeien. En wat je zegt meestal in rust of bij verminderde weerstand heb ik de meest vreselijke ziektes. Ik ben momenteel heel druk bezig om door deze visuele cirkel heen te gaan. Het is zwaar maar ik ben nu zelfs bij de arts geweest en deze helpt mij hiermee. De geruststelling dat wanneer ik mij zorgen maak ik langs moet komen omdat het net zo goed wel iets kan zijn. Hoe voel je je over heet algemeen? Ik las laats hier op GV dat iemand zij: dat als je jezelf alleen maar naar voelt wanneer je je in rust bevind dan is het waarschijnlijk geestelijk. Dus probeer na te gaan waardoor je die angst heb.

En vooral niet op internet gaan lezen. Daar staan zoveel erge verhalen waardoor je alleen maar banger wordt.