Heb ik een geestelijke 'stoornis' of is dit redelijk 'normaal'?

Question

Soms word ik extreem kwaad. Als ik al slechte zin heb en iemand iets tegen mij zegt wat voor mijn gevoel negatief is dan lijkt het als of er iets knapt en ga ik schreeuwen en gooien met spullen (vroeger op de basisschool en middelbare ook slaan).
Nu is het wel wat minder, maar soms heb ik het nog steeds. Bijvoorbeeld als ik mijn hare kam en ik doe mezelf pijn dan word ik ineens extreem kwaad en ga ik met de borstel op dingen slaan of trek ik plukken haar uit mijn hoofd. Ik kan er echt niets aan doen (zo voelt het tenminste dan op dat moment). Ik ben al zolang ik me kan herinneren heel snel kwaad en snel beledigd. dat is best lastig vooral als het op vrienden, werk en school aankomt, maar ik doe het echt niet extra. Het is denk ik gewoon mijn karakter hoe dom het misschien ook klinkt.
Ik voel me best vaak ongelukkig en ik denk ook heeeel diep na over het leven... zo diep dat het volgens mij ongezond is. doen meer mensen zulke dingen? Ben ik geestelijk gestoord? Moet ik hulp zoeken of komt dit soort gedrag vaker voor?

 · Answer

Dit gedrag komt vaker voor en is een reden om niet te wachten met het zoeken van hulp.  Verwijzing naar 1e lijns psycholoog vragen.

Toegevoegd na 1 uur:
En nou niet gelijk boos worden.

 · Answer

Dat zijn tekenen van onaangepast gedrag, die wij allemaal wel eens en vooral in de jeugdjaren vertonen. Toch als het nu nog aanwezig is lijkt mij een bezoek aan een psycholoog wel aan te raden. Het feit fat je het meldt en dat het je zelf ook opvalt is al wel een goed teken.

 · Answer

Dit wat jij beschrijft is niet helemaal normaal. Ga er eens over praten bij je huisarts en die kan je een goed advies geven over het hoe en wat voor soort hulp je nodig hebt. Je bent denk ik niet gestoord want je hebt het gelukkig zelf in de gaten. Maar hulp zoeken voor het een keer goed uit de hand loopt is echt wel nodig. Wel dapper om deze vraag te stellen, is zeker een teken dat je het zelf ook als onaangenaam ervaart.

 · Answer

Het is goed dat je zelf doorhebt, dat je het niet alleen kan oplossen. Dus is het goed om eens met je huisarts te praten! Ik ken de rest van je situatie niet en kan ook geen diagnose stellen. Wel herken ik de dingen die je noemt en deze kunnen voorkomen bij de "Borderline" stoornis/aandoening!

Hier kun je er wat meer over lezen!
http://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/190/borderline.html

Hier kun je er wat meer over lezen!
http://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/190/borderline.html

 · Answer

Het is niet normaal gedrag, maar het is al een goed begin dat je zelf inziet dat het abnormaal is. Het is inderdaad een goed idee om hulp te zoeken, misschien komt het ergens vandaan en valt het op te lossen. succes.

 · Answer

het is wel begrijpelijk, maar niet 'normaal' (het meest gangbare in de maatschappij)
van de hevige woestenij heb je zelf ook last, maar ook je omgeving. je hebt er geen grip op, en het is strucueel als je er al zolang last van hebt.

het voelt dubbel (ik ben boos maar heb er geen invloed op, maar ik vind het lastig voor mijn vrienden ,werk, school en mezelf) en voor zover ik weet is dit geen specifieke eigenschap die bepaald word door je karakter.
of het een stoornis is zal moeten blijken.
professionele hulp hierbij lijkt me een goed idee, gezien de woede los staat van je verdere ontwikkeling (je hier al je hele leven last van hebt)

je had ook kunnen zeggen 'hadden anderen maar niet dit of dat moeten zeggen, dan had ik niet boos hoeven worden' en zo het probleem verleggen naar anderen, maar dat doe je gelukkig niet.
ik vind het dan ook knap van je dat je toe kan geven dat het probleem bij jezelf ligt.

bij de link tips om je woede mogelijk te kunnen beheersen, maar gezien de explosies die je ervaart is het de vraag of je er wat mee kan.

succes

 · Answer

Blijkbaar heb je een heel lage tolerantiedrempel.

Ik denk hierbij aan een bepaalde woordbetekenis, welke mij heeft geholpen beter te begrijpen hoe irritatie het hoofd geboden kan worden.

Het woord in kwestie is het woord:' lankmoedigheid'.
In het Grieks is dit woord letterlijk 'lange ziel', of 'grootheid van wezen', dus het vermogen niet als een 'klein kind of een gefrustreerde dwerg' aanstoot te nemen aan iets dat je irriteert, maar belangstelling aan de dag te leggen voor wat die persoon aan werkelijk waardevol aan je probeert over te maken. Je oefenen in dankbaarheid kan je aldus helpen waardering aan de dag te leggen, zelfs al heeft die persoon niet veel te bieden. Hou steeds in gedachten dat zo iemand zich nog steeds beter is dan iemand die je niet eens ziet staan.

 · Answer

In de puberteit? Ik weet niet hoe oud je bent. Sommige delen van de hersenen zijn zelfs nog in ontwikkeling tot de leeftijd van 24 jaar. Puberhersenen zijn nog onrijp en dat zorgt juist voor die typische puberverschijnselen en gedragingen. Heel gemakkelijk boos worden, niet kunnen relativeren, ... Je kunt een dagboek/blog beginnen, je frustratie uiten ... Of naar een psycholoog ...

 · Answer

Het klinkt een beetje als een bi-polaire stoornis in mijn oren. Maar maak je maar geen over dat nadenken, dat is gewoon filosofie: de kunst van het diepe nadenken.

 · Answer

wat jij hebt is een uitbarsting van woede. Dit wist je waarschijnlijk al. Ook dat die uitbarsting de zogenaamde druppel is die de emmer even doet overstromen. Dit wil dus ook zeggen een stapeling op stapeling. 
Je woede uitbarsting is zo heftig dat dit nog lang niet voldoende is om de emotie te verwerken daarvoor zit er gewoon te veel woede in je.

Wat je waarschijnlijk niet zo goed weet is dat onder de emotie woede de bron licht in verdriet. Dit is de feitelijke kern en bron van je woede. Ga aan de slag met dit verdriet en je woede zal zich temperen.
Welk verdriet in jezelf kan jij herkennen? Wat doet jou zoveel innerlijke pijn dat je daarvoor veel verdriet hebt en dit zich uit in een enorme boosheid?
De boosheid is niets anders als je afleiding zodat je dat verdriet maar niet hoeft te voelen, want die doet jou het meeste pijn.
Waarschijnlijk is het iets soortgelijks als die van je vader (wat ik in je reacties lees). Onderzoek dit eens en werk aan je verdriet. De woede volgt dan vanzelf.

 · Answer

Een stoornis, nee, dat is veel te kort door de bocht om daarvan uit te gaan. Niet ieder psychologisch probleem is direct ook een stoornis.

Maar een psychologisch probleem, dát is het wel. Heel begrijpelijk, gezien wat je vertelt over je jeugd, maar wel iets dat je moet oplossen als je wilt voorkomen dat je op een dag - wanneer je een gezin hebt - wakker wordt in het besef dat je je vader bent geworden, je gezin precies hetzelfde aandoet dat hij jou heeft aangedaan.

Het is aan jou om die cirkel te doorbreken. En gelukkig kán dat ook. Zoek daar vooral hulp bij, je huisarts kan je daarvoor doorverwijzen naar een geschikte psycholoog. En omdat ik weet hoe beladen dat kan zijn als het over jezelf gaat: hulp zoeken is geen teken van zwakte, maar een teken dat je de moed hebt om niet hetzelfde pad te kiezen als je vader.

 · Answer

Ik merk ook een enorme woede...tegenover je vader weliswaar. Je durfde nooit tegen je vader uit te barsten als hij je pijn deed en dat doe je nu dus maar bij de andere mensen in je omgeving, bij hun kan je ongestoord je eigen afreageren...van die mensen weet je dat hun je na je uitbarsting geen pijn doen wat je vader waarschijnlijk wel deed. In je onderbewuste ben je niet kwaad op die ene persoon, ook niet op dat ene apparaat of whatever....maar in je onderbewuste komt op dat moment de woede tegenover je vader weer boven die je tegen hem nooit hebt kunnen/durven uiten.

Het is dus heel goed om het verleden met je vader te verwerken en dat kan je niet alleen. Hier zijn psychologen voor die geinteresseerd zijn in jou en je verleden met je vader. Het kan vermoeiend zijn om je verhaal weer te doen maar uiteindelijk zal je je prettiger voelen en merken dat je beter met je emoties om kan gaan in andere situaties en conflicten, je leert je beter te beheersen zogezegd. Een stoornis wil ik dit niet noemen maar gewoon een vervelende ervaring in je jeugd met een persoon die jou had moeten liefhebben in plaats van als afreageermiddel te gebruiken. Ik wens je er heel veel sterkte mee en heel veel succes uiteraard!

Heb ik een geestelijke 'stoornis' of is dit redelijk 'normaal'?

Antwoorden (12)

Weet jij het beter..?