is depersonalisatie gevaarlijk?
Ik voel me heel angstig en let steeds op hoe ik doe en hoe ik me voel en of dat wel normaal is. Ook voel ik me heel wazig en afwezig. Is dat depersonalisatie?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Depersonalisatie is in ieder geval niet gevaarlijk op zich, maar wel vervelend. Ook mijn advies is om dit allemaal met je therapeut te bespreken! Desnoods als je het moeilijk vindt, kun je het allemaal opschrijven op een briefje, al je angsten en vragen en dan daar voorlezen of hem/haar laten lezen. Zo doe ik het ook weleens. Succes. Angst is een heel naar gevoel, en ik hoop dat je weet dat dit soort angst (wat ik zo opmaak uit die paar regels die je schrijft, ook uit je vorige vraag) vaak irreëel is en dus niet echt. De angst is buiten proportie (ik ken het van mezelf). Dit te weten maakt het soms wat makkelijker om mee om te gaan. Groetjes
Gezien je vorige vragen lijkt het me wel verstandig om je huisarts op te zoeken en niet hier vragen te stellen. Anders wordt je als persoon nog meer uit elkaar getrokken misschien een kenmerk van je toestand Dus advies: niet aan willekeurige vreemden vragen wat je hebt ? "we" zijn geen artsen en geen psychologen alleen mensen die je goed genoeg kennen en de kennis hebben om hiermee om te gaan moet je vragen.
niemand hier kan je vertellen wat je mankeert en of je last hebt van depersonalisatie. het gevoel wat hierbij komt kan ook een beeld zijn wat bij andere ziekten, aandoeningen of stoornissen kan horen. bij een burn out kan dit bijvoorbeeld ook het geval zijn. bij je vorige vraag ze ik al je het jezelf erg moeilijk maakt door de lat zo hoog te leggen. als je lang genoeg ergens na zal zoeken zal je ook wat vinden. zo is het met lichamelijke klachten, maar ook met te kritisch naar jezelf kijken. in je vorige antwoord had ik al de tip gegeven hier met me begeleider of hulpverlener over te praten, en kan helaas niets mee doen dan dit nog een keer te zeggen. zoek iemand op die jou duidelijkheid kan geven hierin. wij kunnen geen diagnosen stellen of in je hoofd kijken.
Wat je beschrijft klinkt heel naar maar het lijkt als je het zo formuleert niet op depersonalisatie. Maar niemand kan hier een diagnose stellen, daarvoor zul je toch echt naar een hulpverlener moeten. Heb je in je eerdere vragen te weinig handvatten gevonden om te weten welke stappen je nu het beste kunt zetten? Wat heb je nog nodig?
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
