Kan je een ander persoon worden? kan dat überhaupt wel?

Natuurlijk kan dat als je dat echt wilt.

Blijkbaar vind je het eng als er stiltes vallen.
Veel mensen vinden dat.
Maar waarom?

Misschien moet je dat eerst eens nagaan: waarom kun je niet gewoon fijn samen zwijgen?

En verder is het een kwestie van oefenen.
Als je weer wat wilt zeggen ga je eerst bij jezelf tot 10 tellen, dan je afvragen of het belangrijk is wat je wilde zeggen en dan tot de conclusie komen dat het dat niet is, dus dat het niet gezegd hoeft te worden.

Je handelt impulsief.
Niks mis mee, je bent wie je bent, zo is je denkwijze, zo handel jij erna.

Misschien vinden anderen dit storend, misschien zie jij zelf dit als een probleem, misschien zien anderen dit als een probleem.
Je zegt, op het einde, kan ik mijzelf weer veranderen, hoe ik altijd was...

het zou gemeen zijn, om jou nu te vragen, wat er nu veranderd is, ten opzichte van nu en vroeger....

De GGZ bied mensen cursussen aan, waarmee je anders leert omgaan met jezelf, wandel eens er naar binnen, bekijk de folders eens goed, en zoek iets uit wat jou het meest aanspreekt.

Leuke cursussen, met lotgenoten, die met hetzelfde probleem zitten, en leukste van alles is, ook nog betaalbaar om het te volgen.

Zijn er veel mensen die er zich aan irriteren of enkel je vriend dan? Veel kans dat het hem ook zal irriteren als je probeert minder te praten. Misschien is het beter een vriend te zoeken die je wel kan aprecieren zoals je bent. Ik geloof niet echt in relaties waar de ene de andere persoon wilt veranderen. Lukt nooit. Niet dat mensen niet kunnen veranderen, dat kunnen ze wel maar zou niet moeten omdat 1 enkele persoon er zich aan ergert.

Een ander persoon worden is wel erg moeilijk maar dat hoeft niet. Je kunt wel proberen om je gedrag te veranderen. Dat is al moeilijk genoeg. Maar vraag je eerst af wat precies het probleem is. Kennelijk heb je heel veel behoefte aan contact, waarbij de manier waarop niet belangrijk is. Dat is voor de ander meestal wel het geval, waardoor die zich lastig gevallen voelt met allerlei zaken die hem niet interesseren. Ben je bang om je vriend kwijt te raken?

Probeer met elkaar een gulden middenweg en vooral wat meer rust in jullie relatie te vinden. Je kunt bijvoorbeeld voorstellen dat jij je best gaat doen om je te beperken tot wat er voor jullie allebei toe doet en hij dat hij eerst luistert voordat hij reageert. Oftewel; misschien moeten jullie allebei eerst even ademhalen.

De manier hoe jij je gedraagt is afhankelijk van jouw persoonlijkheid, de personen met wie jij om gaat, de situatie waarin jij zit en jouw verleden.
Veranderen van persoonlijkheid kan eigenlijk alleen bij psychiatrische aandoeningen zoals bij psychoses.
Jouw persoonlijkheid veranderen is iets wat je niet zou moeten willen. Blijf ten eerste plaatse trouw aan jezelf.
Bepaalde vaardigheden toepassen is iets wat niets met het veranderen van persoonlijkheid te maken heeft. Wat jij beschrijft gaat over het toepassen van vaardigheden. Probeer eens wat pauzes in te lassen wanneer je bij andere mensen bent. Niemand vraagt van jou dat je altijd maar moet praten. Gewoon bij elkaar zijn zonder te praten kan ook plezierig zijn. Geef je vriend meer ruimte wanneer hij dat nodig heeft. kijk samen tv of een goede film. Lees eens een boek. Geniet van de stilte bij een wandeling die jullie samen maken. Luister samen eens naar een goede cd enz. Las bij het eten ook eens tijdjes in dat er niet gesproken wordt. Stilte is iets waarmee je naar elkaar kunt komen.

ik weet niet hoe oud je bent maar het kan ook een kwestie van leeftijd zijn, jongere mensen kunnen "onbesuisder en enthousiaster" zijn dan ouderen (en daar soms misschien een pietsje in overdrijven.

Het zou ook zomaar kunnen dat de mensen om je heen (die net zo oud zijn als jij) al iets "bedaarder" zijn waardoor er een verschil tussen jullie manier van doen is.

In dat geval zou ik zeggen. lekker laten zo ,je bent wie je bent!!!

Ik denk dat je veel aandacht wilt, misschien ben je wel wat onzeker, misschien vind je je vriend wel beter dan jezelf en dat je daarom telkens bevestiging vraagt om te zien of hij er nog voor je is.
het kan natuurlijk zomaar zo zijn dat je vriend heel veel van je houdt en dan begrijpt hij al die malle vragen niet; hij wil gewoon dingen doen die hij altijd al deed en dan wordt hij een beetje zot van al die vragen.
Je zegt dat je wilt veranderen, maar eigenlijk wil je je eigen oude zelf weer terug; wat is er gebeurd dat je zo onzeker maakt?
Waarschijnlijk zijn het je eigen hersenspinsels die je zo onzeker maken en is er verder niets aan de hand.
Als je voortaan weer van die vragen wilt gaan stellen vraag je dan eerst af of de dingen waar je je druk over maakt echt aannemelijk zijn, dat het waarschijnlijk zo is of alleen je op hol geslagen fantasie.