Wat veroorzaakt een hevige angstreactie bij stroboscooplicht en is dit te voorkomen?

Stroboscoop lichten interfereren met normaal zicht , het creëren van visuele desoriëntatie . Dit kan leiden tot duizeligheid , misselijkheid en zelfs flauwvallen.
Nee, ook met een zonnebril krijg je deze desoriëntatie. Ik denk dat dit niet te voorkomen valt als je hier last van hebt. Lastig, zeker met jouw beroep.

Ik durf hier niet met zekerheid op te antwoorden, maar het zou kunnen dat je vooral overprikkeld raakt door de lichten. Het is gewoon even teveel om te verwerken, net als (langdurige) blootstelling aan bepaalde geluiden of heel fel licht je even van slag kan brengen. Alleen al het feit dat prikkels zoals van stroboscopen ook bij niet-epileptici voor epileptische activiteit kunnen zorgen, geeft aan dat het behoorlijk wat prikkels zijn die je lijf te verwerken krijgt. Ik kan me zo voorstellen dat dit erger is wanneer je alcohol of drugs hebt gebruikt, of wanneer je erg moe bent.

Het kan ook een paniekaanval zijn, wat weer versterkt kan worden door veel prikkels, of zelfs een min of meer onbewuste angst dat je op de één of andere manier 'last' zult krijgen van het stroboscooplicht. Het kan ook zijn dat je op die momenten een paniekaanval hebt omdat het erg druk is om je heen en je het idee hebt dat áls er iets zou gebeuren, je niet zomaar weg kunt komen.

Het zou eventueel ook nog een complexe partiële aanval kunnen zijn, toch een vorm van epilepsie dus. Hierbij ben je gedeeltelijk buiten bewustzijn, maar niet zo duidelijk als bij een tonisch-clonisch insult oftewel een 'grand mal'. Bij zo'n partiële aanval ben je er 'niet helemaal' bij en vertoon je vaak automatisch gedrag. Dat kan zich uiten in verdwaasd rondlopen of automatische bewegingen zoals smakken met je mond, pulken aan je huid of kleding of andere bewegingen die je steeds herhaald en waar je je zelf niet of weinig bewust van bent. Deze aanvallen ontstaan vaak in de temporale kwab, waardoor tijdens zo'n aanval je stemming aangetast kan zijn. Gevoelens van angst of paniek of derealisatie (waarbij alles 'vreemd' aanvoelt, je de dingen om je heen ziet alsof het een film of een droom is) komen daarbij regelmatig voor.

Wil je zeker weten wat er aan de hand is, ga dan een keer naar je huisarts. Als je mensen om je heen hebt die jou wel eens hebben meegemaakt tijdens zo'n 'episode', zou je hen kunnen vragen om te beschrijven hoe het er voor hén uitziet. Dat kan je huisarts helpen om het beeld helder te krijgen van wat hier nu aan de hand zou kunnen zijn.