Waarom schrijven artsen nog vaak homeopatische middelen voor terwijl wetenschappelijk is aangetoond dat ze niet werken ?

Wanneer er mensen en/of religie bij betrokken zijn verdwijnt de ratio en de verzamelde kennis van de wetenschap naar de achtergrond.
Artsen zijn over het algemeen geen wetenschappers, zeker huisartsen houden zich bezig met patienten en hoeven minder rekening te houden met wetenschappelijke en technische ontwikkelingen. Voor specialisten geldt dit niet en ik kan met niet voorstellen dat er cardiologen zijn die homeopathische middelen voorschrijven. Bij vage klachten kan een huisarts met succes dergelijke pillen voorschrijven, hetzij door het placebo-effect, hetzij door het vanzelf overgaan van de klachten kunnen homeopathische middelen werken.
Aangezien echte homeopathische middelen geen of geen noemenswaardige hoeveelheid werkzame stof bevatten zijn ze een stuk veiliger dan kruidenpreparaten.

Er zijn drie soorten wetenschap: de methode der exactheid, de methode der plausibiliteit en de chaosmethode. De wetenschap die u beschrijft is de methode der exactheid. De wetenschap is aan het onderzoeken of Homeopathie op hun manier bewezen kan worden. Daar is nog geen eensluidend uitsluitsel over gegeven.

Veel hedendaagse artsen omhelzen het principe dat aan de methode der exactheid getwijfeld mag worden. Naar mijn mening terecht. Het is dus logisch dat zij het dogma van de methode der exactheid wensen te kunnen verlaten. Die mogelijkheid biedt onze maatschappij hen.

Artsenij lijkt een exacte wetenschap, inmiddels is (vrijwel) iedereen overtuigd dat dit niet het geval is.

Die artsen die Homeopatische middelen voorschrijven doen dit dus in de overtuiging dat zij de patient daarmee zullen kunnen helpen.

Is dat zo?

Ik ken dat fenomeen alleen bij homeopathische huisartsen. Dus reguliere huisartsen die er een ' cursus ' homeopathie bij hebben gevolgd.

Er zijn vele mensen die graag een homeopathische huisarts hebben omdat ze dat eerst willen proberen alvorens reguliere geneesmiddelen.

En of dat wetenschappelijk bewezen is dat maakt die mensen niet uit. Mijn man had als kind een huisarts die naast reguliere geneeskunde ook homeopathie bedreef en tevens acupunctuur.
Zijn ouders, ook de arts, waren overtuigd van het nut.

Helaas heeft de veelvuldige acupunctuur geen enkele allergie genezen ( no kidding )

Maar goed...homeopathische geneesmiddelen worden zover ik weet enkel voorgeschreven als de patient dat wenst.

Je stelt dat artsen 'vaak' homeopathische middelen voorschrijven, maar dat ligt er maar net aan wat je met 'vaak' bedoelt.

Enquetes en steekproeven wijzen uit dat het voorschrijven van homeopathische middelen rond de jaren 1970 en 1980 op zijn hoogtepunt was. Sindsdien zijn er steeds minder artsen die dergelijke middelen nog voorschrijven.

Die artsen die het nog doen, kunnen daar diverse redenen voor hebben.

Eén van die redenen is heel simpel: de arts gelooft er zelf in. Bij reguliere artsen komt dat heel weinig voor - ik hoef jou niet uit te leggen waarom.     ;-)

Een andere reden is dat de patiënt erin gelooft. Het is voor de arts nuttig om een zo goed mogelijke relatie met de patiënt te hebben. Als de patiënt langskomt met een kwaaltje dat grotendeels psychisch is, of met een kwaaltje dat vanzelf ook wel over zal gaan, en als de arts weet dat deze patiënt in homeopathie gelooft - dan is dat natuurlijk een goede gelegenheid om de patiënt zijn zin te geven. Beter dan eerlijk zeggen "joh, gaat vanzelf over" en de patiënt uiteindelijk kwijtraken.

Een derde reden is dat er wel degelijk "homeopathie" bestaat die werkt. Ik zet het woord "homeopathie" hier tussen aanhalingstekens, omdat dit woord in heel verschillende betekenissen wordt gebruikt.

De klassieke homeopathie volgens Hahnemann werkt niet. De homeopathie van de extreme verdunningen werkt ook niet. Maar... fytotherapie werkt in veel gevallen wel degelijk (fytotherapie is geneeskunde op basis van plantaardige stoffen).

Neem aspirine, sintjanskruid en vele andere plantaardige middelen. Allemaal bewezen werkzaam. Niet voor elke kwaal, niet in alle gevallen - maar fytotherapie heeft wel degelijk een plaats in serieuze geneeskunde.

En wat zien we nu: fytotherapie wordt vaak "homeopathie" genoemd. Feitelijk onterecht. Maar het is (helaas, want het wekt verwarring) wel een feit: sintjanskruid D4 is gewoon een regulier medicijn met een bewezen werking, maar omdat het plantaardig is en omdat je er de homeopathische aanduiding D4 achter zet, wordt het ineens "homeopathie" genoemd.

Dat artsen DIE vorm van "homeopathie", feitelijk gewoon fytotherapie, voorschrijven, is begrijpelijk en goed. Het heeft als bijkomend voordeel dat een deel van de patiënten de arts extra zal waarderen omdat hij zo "open" zou staan.