Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

kan een dokter antidepressiva voorschrijven zonder dat je ouders het weten?

Ik heb het echt nodig denk ik

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
4.2K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (5)

Als je het echt nodig hebt volgens de dokter en je wilt niet dat je ouders het weten, dan heeft de dokter geheimhoudingsplicht. Dat wil zeggen dat hij dit aan niemand door mag vertellen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat hangt af van je leeftijd. Je huisarts heeft een beroepsgeheim, óók bij minderjarigen. Maar voor een behandeling moeten je ouders toestemming geven. Bij kinderen onder de 12 beslissen de ouders over een behandeling, ik neem aan dat jij ouder bent. Tussen de 12 en 16 beslis je samen, en vanaf 16 mag je zelf beslissen.

Je huisarts heeft dan dus beroepsgeheim, maar een huisarts zal niet snel een antidepressivum voorschrijven aan een jong iemand, zeker niet wanneer de ouders niet op de hoogte zijn. Vooral bij jongeren kunnen dergelijke middelen bepaalde symptomen van een depressie soms verergeren in het begin van de behandeling (de eerste paar weken). Het is dan extra belangrijk dat je omgeving weet wat er aan de hand is, en waar ze op moeten letten. Daarbij: als jij nog thuis woont, lijkt het me sowieso niet fijn om dit soort dingen stiekem te doen. Een depressie heeft altijd meerdere oorzaken, en de omgeving speelt ook een rol. Dus bij behandeling door een psycholoog, zullen zeker bij jongeren vaak ook de ouders betrokken worden.

Als je onder behandeling bent van een psychiater, gelden in principe dezelfde regels en bezwaren. Wettelijk gezien heb jij recht op je privacy, zeker als je 16 bent, of zelfs 18 jaar of ouder. Maar wanneer bij een jong iemand antidepressiva worden voorgeschreven, kan het niet juist informeren van de omgeving echt ernstige consequenties hebben.

Ben je al onder behandeling, van een psycholoog of psychiater? Heel vaak is een depressie ook te behandelen zónder medicatie. Als je arts zegt dat je medicatie nodig hebt, en je bent bang om dit met je ouders te bespreken, kan de psycholoog of psychiater, of je huisarts, je ook helpen om hierover te praten met je ouders. Desnoods kan de arts aan je ouders vertellen waarom hij/zij denkt dat je medicatie nodig hebt, zodat je dit zelf niet hoeft te doen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Sommige huisartsen vinden het net iets te makkelijk, heb ik het idee. En sommige patiënten ook trouwens. Op mijn werk kom ik heel vaak mensen tegen die al jarenlang antidepressiva gebruiken, terwijl ze al lang geen klachten meer hebben. De officiële richtlijn is om af te bouwen 6 maanden na het opklaren van de depressie, maar dat gebeurt erg weinig. Het voorschrijven gaat soms ook veel te makkelijk, dat klopt. Ik heb zelfs diverse malen meegemaakt dat een huisarts het voorschreef zonder überhaupt de patiënt gezien te hebben. Voor huisartsen is het soms veel prettiger om medicatie voor te schrijven: de patiënt is tevreden over de dokter (niet altijd over het effect van de behandeling, maar wel over de dokter) en de huisarts hoeft geen regelmatige gesprekken te voeren of een patiënt te begeleiden naar of samen met psychologische zorg. Een beetje het "grote stappen, snel thuis"-idee. Bij jongeren moet je al helemaal oppassen, zéker met SSRI's (de nieuwere antidepressiva).
Dat kan, en dat mag, maar wat jij nodig hebt is geen medicatie, maar therapie. Medicatie zorgt alleen maar voor het tijdelijk eraf halen van de scherpe kantjes, als je ermee stopt komt alles weer terug, tenzij je je problemen echt aanpakt dmv psychotherapie.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bij gebruik volgens de richtlijnen is het zeker niet zo dat klachten altijd terugkomen als je stopt met medicatie. Zeker bij een éénmalige depressieve episode is het echt niet nodig om langdurig te behandelen met medicatie, dan kan een arts gewoon adviseren om te stoppen (in principe kan dit als de patiënt zes maanden klachtenvrij is). Maar belangrijker: hoewel ik absoluut vind dat artsen terughoudender zouden mogen zijn bij het voorschrijven van medicatie, kan ik noch jij hier via internet vertellen welke behandeling vragensteller al dan niet nodig zou hebben. Ik vind je antwoord veel te stellig.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
lies =+
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Een depressieve periode ontstaat niet zomaar. Bij deze persoon zit de nood blijkbaar zo hoog dat ze denkt er zelf niet meer uit te komen. Psychotherapie kan ook therapie in bijvoorbeeld 6 gesprekken die al voldoende helpen om iemand te leren niet meer in zo'n episode terecht te laten komen. Maar als het de keuze is tussen medicatie zonder adequate diagnosticering, of in ieder geval een intake en een aantal gesprekken bij een psych (en ik specificeer ook nadrukkelijk niet wélke behandeling, alleen therapie), blijf ik erbij dat die tweede een heel stuk beter beleid is.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Oh, maar ik ben ook absoluut vóór psychologische begeleiding van depressieve patiënten, en zou liever iemand verwijzen voor cognitieve gedragstherapie of interpersoonlijke psychotherapie (beide bewezen effectief bij depressie) dan medicatie voorschrijven, zéker bij jongeren (6 gesprekken is trouwens wel heel weinig, zelfs bij IPT heb je er meer, en dat staat bekend als een 'korte' therapie). Het hangt echter af van de situatie, en psychotherapie is niet per definitie effectiever dan medicatie. Ook klopt je stelling over de werking van medicatie niet. En jouw stelling hier is: "wat jij nodig hebt, is geen medicatie, maar therapie". Oftewel: je zegt zonder de situatie te kennen dat medicatie NIET geïndiceerd is, maar iets anders WEL. En volgens mij kunnen we daar via internet helemaal niets over zeggen. Vraagsteller geeft nog niet eens aan waarvóór hij/zij meent medicatie nodig te hebben, we kennen dus zelfs de symptomen niet. En we weten ook niet of deze persoon misschien al jarenlang therapie heeft gehad, er net mee gestart is, of wat dan ook. Daar kun je m.i. een dergelijke stellige bewering gewoon niet op baseren.
In principe zou dit kunnen. Toch denk ik dat het belangrijk is om je problemen met je naaste te bespreken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat ligt aan je leeftijd. Als onder de zestien jaar bent, dien zowel jij als je ouders toestemming te geven voor behandeling. Ben je onder de twaalf bepalen alleen de ouders de behandeling. Ben je zestien jaar of ouder bepaald jij zelf de behandeling en kunnen je ouders geen info opvragen. Houdt er wel rekening mee dat wanneer je ouders de rekening van je zorgverzekering betalen zij er vanzelf achterkomen dat je medicatie slikt, vanwege het kostenoverzicht die ze zullen ontvangen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding