Hoe stellen ze reuma vast?

Door middel van een bloedonderzoek:Als je pijnlijke en soms ontstoken gewrichten hebt gaat je behandelend arts je bloed onderzoeken. Ook zal hij röntgenfoto’s van jouw handen en voeten gaan maken. Op deze foto’s kan hij zijn of de gewrichten al ‘echt’ aangetast zijn. Maar je kunt je voorstellen, dat bij een reuma in de beginfase juist nog niets op een foto te zien is. De regeneratie van het gewricht moet dan nog beginnen en op dat moment is een een foto geen goede manier om de diagnose van af te laten hangen.

Meestal wordt begonnnen met rontgenfoto's. Reumatoïde artritis ( RA) wordt vooral vastgesteld door middel van lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. De specialist, meestal reumatoloog kijkt en voelt of er gewrichten ontstoken zijn. RA is eigenlijk de reuma wat reumatologen reuma noemen. Veel vaker komt artrose voor: bijna niemand ontkomt op oudere leeftijd aan deze vorm van gewrichtsslijtage. Maar de reumatoloog kan deze aandoening niet genezen. Vaak word je weer terugverwezen naar je huisarts en krijg je te horen: leer maar te leven met deze aandoening, eventueel aangevuld met wat medicijnen tegen de pijn. Je kunt altijd een aantal maanden glucosamine proberen. Van dit voedingssupplement is namelijk bekend, dat deze bijna net zo ontstekingsremmend en pijnstillend werken als bijvoorbeeld ibrufen. Als je na enkele maanden geen positief effect merkt, kun je net zo goed stoppen. Dan heeft glucosamine niet het goede resultaat voor jouw klachten.

Het bloed kan worden onderzocht op de reumafactor (RF). Dit is het antilichaam tegen het eigen weefsel. Deze antilichamen komen voor in het bloed van de meeste mensen met RA en maar zelden in het bloed van mensen zonder RA.

RF wordt echter niet bij alle mensen met RA in het bloed gevonden.

Als er gewrichten ontstoken zijn, stijgen meestal ook de bloedbezinking en CRP-waarde in het bloed. Er staat meestal, want vaak zijn de waarden niet verhoogd, maar lijkt de aandoening wel heel erg op RA. Een duidelijke diagnose kan dan vaak niet gesteld worden.

De bloedbezinkingswaarde geeft aan hoe snel rode bloedcellen in een dun buisje naar beneden zakken; bij ontstekingen gaat dit sneller.

CRP- C Reactive Proteïne- is een eiwit in het bloed dat door de lever gemaakt wordt bij infecties en bij ontstekingsziekten. Als er maar een kleine ontsteking in het lichaam bestaat, dan is deze waarde al verhoogd!

De bezinking en de CRP-waarde kunnen ook verhoogd door andere ontstekingen, het bloedonderzoek wordt daarom alleen gebruikt als aanvulling op al het andere onderzoek.

Reuma is een verzamelnaam voor alle niet-traumatische gewrichtsaandoeningen en systemische (ontstekings)ziekten waarbij gewrichten betrokken kunnen zijn. Dus er is niet één methode waarmee "reuma" kan worden vastgesteld.

De bekendste vorm van reuma, reuma in engere zin, is RA (reumatoïde artritis). Een vorm van ontstekingsreuma die de gewrichten aantast. Een reumatoloog kan dit meestal vaststellen aan de hand van lichamelijk onderzoek (zijn de gewrichten rood, dik, stijf?), de anamnese (dus vragen over de ziektegeschiedenis, RA heeft bijvoorbeeld vaak een redelijk symmetrisch begin, dus als iemand een ontstoken pols heeft zijn vaak beide polsen aangedaan, er is bijna altijd sprake van ochtendstijfheid, er kan een familiegeschiedenis zijn, etc.) en aanvullende onderzoeken zoals bloedonderzoek (reumafactor, ontstekingswaarden) en eventueel röntgenfoto's.

Andere vormen van reuma hebben soms weer hun eigen specifieke klachten, of specifieke vindingen bij lichamelijk onderzoek en/of bloedonderzoek. Zo kunnen klachten van vooral de lage rug in combinatie met bloeduitslagen en typische kenmerken op röntgenfoto's duiden op de ziekte van Bechterew, zijn bij bepaalde systeemziektes soms ook de huid en bepaalde organen betrokken, heeft jicht een heel typische voorkeursplaats en zijn er vormen van reuma die beginnen na een infectie elders: zo heeft elke vorm van reuma haar eigen kenmerken en diagnostiek.

Fibromyalgie is daarbij misschien nog wel één van de lastigste vormen, omdat hiervoor geen laboratoriumtest bestaat. Sterker nog: laboratoriumonderzoeken en beeldvormende onderzoeken zijn meestal volstrekt normaal. Het is een diagnose die wordt gesteld bij uitsluiting, aan de hand van internationaal afgesproken criteria. Dat is pijn langer dan drie maanden in alle vier de kwadranten van het lichaam, waarbij er geen andere ziekte is die de pijn verklaart. Daarnaast kan de arts een drukpuntentest doen op 18 plekken van het lichaam (meest bij aanhechtingen van pezen, de zgn. tenderpoints) oefent de arts een bepaalde druk uit. Als op 11 of meer van deze plekken de patiënt duidelijk pijn ervaart, is de test positief. Sinds 2010 zijn nieuwe diagnostische criteria voorgesteld waarbij de drukpunten komen te vervallen en naast de pijnklachten ook gekeken naar moeheid, niet uitgerust wakker worden en concentratieproblemen. Een optelsom van pijnscore en de score op bijkomende klachten maakt dan de diagnose.

hoi Vlinder,
vanaf 2006 begonnen bij mij ook die klachten, rugpijn, verminderde kracht in de armen, pijnlijke schouders nek heupen knieën en ga zo maar door, telkens kwam er wel iets raars bij, vingers, tenen of andere lichaam's delen die opzwollen, en zeer pijnlijk werden.. dat verdween ook altijd weer na een dag of 4, ook kreeg ik rare rode plekjes volgens de reumatoloog was dat psoriasis waar ik overigens nooit last van hebt gehad, afijn een heel lang verhaal kort maken,
ik werd ook door verwezen naar de reumatoloog, dan ga je door de mangel heen,
nu nu 7 jaar verder, en allerlei nieuwe aanwijzingen, is er uit uiteindelijk fibromyalgie
vastgesteld, ( volgens mijn huisarts is dit ziektebeeld nog niet officieel herkent dus komt het in hun boekje nog niet voor
in jou geval zou het zeker niet verkeerd zijn om inderdaad naar de reumatoloog toe te gaan, hopelijk voor jou kunnen ze snel een oorzaak vinden, of een goede diagnose stellen.
wens je heel veel sterkte toe