Hoe merk je of je huisarts je klachten serieus neemt ?

Ga er maar vanuit dat je huisarts jou altijd serieus neemt. Daar is hij vanuit zijn beroepsethiek toe verplicht.

Een huisarts hoort een klacht altijd serieus te nemen, je komt er uiteindelijk niet voor niets. En als je twijfels hebt, vraag je het toch? 't Is ook maar een mens.

een goede huisarts luistert naar je, en vraagt door.
hij geeft je voorlichting over je kwalen, en zo nodig verwijst hij je door.

Als je heel vaak naar de huisarts gaat terwijl er eigenlijk weinig aan de hand is dan heb je wel eens kans dat de (huis)arts denkt....heb je die alweer, zal wel weer niets zijn....
Is hetzelfde als iemand die al begint met auw roepen...als er echt iets mis is geloven ze het ook niet...dat heb ik dus een keer op een sportveld gezien, een kind dat veel te vaak gilde (om vrije bal mee te krijgen?).
Toen is zijn been brak dacht eerst ook iedereen dat het weer show was....

Korter gezegd: Ga je zelden naar de huisarts dan neemt ie je sowieso serieus. Ga je er vaak heen (tenzij je een chronische kwaal hebt) is er meer kans dat er een keer minder serieus gekeken wordt.

Doordat hij 1) de tijd neemt om je verhaal aan te horen, en 2) komt met een diagnose die anders luidt dan: het zit tussen je oren en 3) je doorverwijst naar een specialist of medicatie voorschrijft waarvan je na een tijdje merkt, dat je klachten afnemen.

Meestal zal je huisarts je serieus nemen, maar als hij tijdens het consult zelfs het toetsenbord van zijn PC niet meer beroert kun je er van uit gaan dat hij je als klant heeft afgeschreven.

dat merk je en voel je.
hij/zij geeft aandacht aan wat jij vertelt
en stelt iets voor dat jou verder helpt.

De huisarts moet in de eerste plaats jou als mens serieus nemen. Als jij met een gezondheidsprobleem of met een vraag over je gezondheid in de spreekkamer zit dan zal de huisarts door middel van een aantal vragen en eventueel aanvullend onderzoek dat verhaal duidelijk proberen te krijgen.Zie zo’n consult als een samenwerkingsspel waarbij jullie allebei een eigen rol hebben.

Het is best mogelijk dat jij met andere verwachtingen naar de huisarts gaat dan waar die op uitkomt. Jij denkt bijvoorbeeld dat jouw kwaal ernstig genoeg is om naar een specialist verwezen te worden maar je staat na zevenenhalve minuut weer buiten met een recept in je hand. Ik noem maar een voorbeeld.

Als je het gevoel hebt dat je daarmee tekort gedaan bent is er iets in de communicatie tussen de huisarts en jou als patiënt niet helemaal goed gegaan. Niettemin kan die huisarts helemaal correct naar de medische maatstaven heeft gehandeld maar om de een of andere reden jouw verwachting niet goed heeft opgepikt. Dat komt best veel voor. Als je bedenkt dat een gemiddeld consult bij een huisarts zevenenhalf à tien minuten duurt zit die kans er gewoon in. Toch vind ik het de taak van de huisarts om bij jou te toetsen of jij je verhaal hebt kunnen vertellen. Zo niet, dan vind ik het verstandig om op korte termijn een nieuwe afspraak te maken.

Je mag je, ook bij de huisarts, best mondig opstellen maar tegelijkertijd moet je de huisarts de gelegenheid geven om zorgvuldig medisch te handelen. Zowel van de huisarts als van de patiënt vergt dat wat sociale vaardigheden en daar kan het makkelijk mee misgaan. Denk je dat je een moeilijk probleem hebt waardoor je tijd nodig hebt of heb je meerdere problemen, dan is het altijd verstandig om een dubbele afspraak te maken. Zowel de huisarts als jij zitten er dan wat rustiger bij.

Zelf heb ik ook wel eens het gevoel dat m'n huisarts me niet serieus neemt maar don´t worry, het is tenslotte zijn beroep om mensen met lichamelijke klachten een oplossing te bieden, of uitkomst te geven voor waar ze aan lijden.

Als je meerdere keren bij je huisartst bent geweest voor dezelfde klacht en hij schuift het steeds op hetzelfde af terwijl jij echt vermoed dat er wat is zal ik me wel eens af gaan vragen of hij je serieus neemt en niet denkt 'daar heb je haar/ hem weer'
maar dat is echt de minderheid lijkt me.

Je huisarts zal je klachten altijd serieus nemen, maar een goede huisarts kent zijn/haar patienten wel en weet precies wie de "aanstellers" zijn en wie niet. Met aanstellers bedoel ik hier mensen die niets mankeren maar die wel wekelijks naar de huisarts gaan en zo de praktijk behoorlijk belasten.
Als je twijfelt aan hoe je huisarts over jou denkt dan kun je dit bespreken (als je er toch een keer bent). Als je je niet serieus genomen voelt dan kun je dat ook bespreken.
Mijn huisarts zei ooit tegen mij dat het heel fijn is als mensen duidelijk zijn over wat ze willen en wat ze verwachten. Ben je bang voor een ernstige ziekte, zeg dat dan. Je huisarts kan niet ruiken wat je hebt en waar je mee zit.

Neem ook de tijd om goed naar je huisarts te luisteren. Hij/zij is verplicht om je uit te leggen waarom je niet krijgt wat je wilt. Mijn ervaring is dat die uitleg doorgaans heel erg redelijk is. En als je blijft praten dan kom je soms tot een oplossing die nog veel beter is dan je ooit had durven dromen. Ik spreek uit ervaring.

een Huisarts neemt jou alleen serieus als jezelf met een serieus vraag komt of klacht en die je dan ook behandeld met hem of haar als je daar te veel grappen over gaat maken dan zal hij of zij jou niet echt serieus nemen en het gaat ook om je lichaamshouding dus bijvoorbeeld als je zeg dat je enkel beroken is en je komt binnen alsof je nijmeegse vierdaagse nog kan lopen dan ja hij zal je dan niet echt serieus nemen want dan is het zonder van zijn tijd en uiteindelijk die van jou