In principe kun je twee maanden in leven blijven zonder te eten. Maar daarmee is ook alles gezegd, want goed zul je je niet voelen. Zodra je niet meer eet slaan de vermoeidheid en duizeligheid al snel toe. Er komt weliswaar glucose vrij uit de reserves, maar de concentratie glucose in je bloed zal toch een stuk lager zijn dan wanneer je wel genoeg eet. Om te overleven is het cruciaal dat vitale organen zoals hart en hersenen blijven werken. Hart en hersenen worden ontzien door andere organen die bij uitval niet direct tot sterfte leiden, op een laag pitje te zetten. Het afweersysteem begint bijvoorbeeld al snel te haperen, wat de kans op infecties vergroot.
Concentratiekamp
Mensen in concentratiekampen waren zwaar ondervoed.
Wikimedia Commons, H. Miller voor U.S. army via CC0
Na een maand zonder eten beginnen zich ernstige symptomen voor te doen. Je organen beginnen één voor één uit te vallen. Het begint met je darmen en lever, gevolgd door je nieren. Daarna zullen dan toch echt je hart en zenuwstelsel het opgeven. In de meeste gevallen is een hartstilstand de uiteindelijke doodsoorzaak: de hartspier is gedeeltelijk afgebroken en er is niet genoeg energie meer om het hart te laten pompen.