Waarom zijn "de persoonlijke financiën" zo'n taboe om te bespreken?

Omdat je uit ervaring weet dat je dan al snel jaloerse mensen zult treffen... Dat maakt 't er niet gezelliger op.

Omdat we in een prestatie-gerichte maatschappij leven waarin er veel van ons wordt verwacht.Het is inderdaad een afgeschermd onderwerp en in tijden van crisis is iedereen ontzettend bang zijn/haar baan kwijt te raken en daarmee een bijbehorend statis.

Da's niet overal zo. Ga even naar Amerika (eerst even door de bodyscan) en het belangrijkste onderwerp is wat je verdient. Daar hebben ze geen enkel probleem mee. En dat is moeilijk wennen, als Nederlander...

Wel; er heerst een taboe op om hierover te spreken. Vreemd eigenlijk omdat nagenoeg elk salaris vaak terug te vinden is in de CAO boekjes.

Als je echter goed luistert naar mensen dan hoor je wel altijd de verhalen over bv welk huis ze hebben gekocht en tegen welke rente ze de hypotheek hebben afgesloten. Hieruit kun je vrij snel een lasten berekening maken en dan weet je ongeveer wat men te besteden heeft. En anders vraag je het gewoon als je het perse wilt weten.

Waarom men er niet over spreekt? Schaamte, jaloezie, zich "grote en beter" voor (willen) doen dan het in werkelijkheid is etc.
Maar met een beetje kennis dan kun je van mensen wel redelijk aflezen wat ze te besteden hebben. Hun gedrag etc verraad veel.

Omdat het weinig toegevoegde waarde heeft als mijn buren weten wat ik verdien! Ze mogen het best weten, mij maakt het niet uit, maar wat hebben ze eraan?

sommigen zijn bang het te vertellen omdat de ander dan vindt dat het beter kan. je voorkomt dan liever die schaamte.
verder is het helemaal geen leuk en sociaal onderwerp om over te praten

In europa blijft het grotendeel een taboeonderwerp.Op een vlucht naar de states vroeg de texaan naast mij zonder introductie "Ik verdien 300 K per jaar en jij??" Echt gebeurd en later nog een paar keer meegemaakt zonder enige schroom.