Wat is het verschil tussen olijfolie uit Italie, Spanje, Turkije en Griekenland?

De verschillen tussen Spaanse, Griekse en Italiaanse olijfolie (en ook uit andere landen aan de Middellandse Zee of zelfs nog verder weg) zijn afhankelijk van een aantaal factoren:
- Ras van de olijfboom, dat is net zoals met de druiven om wijn te maken.
- Klimaat, soort grond, hoogte... dat zijn hele belangrijke factoren. Dezelfde boom geeft een andere soort olie in de heuvels van Toscane, de Griekse vlakte of in het binnenland van Andalusië.
- Extractie van de olie: het moment en de manier van persen, en ook of de olie gewonnen wordt met alleen persen, of ook met oplosmiddel (in de regel met hexaan) heeft enorm veel invloed op de smaak.

Als vuistregel, hoe droger het klimaat, en hoe lager de temperatuur (dat hangt vaak samen met de hoogte mee) hoe minder snel de olijven zullen rijpen, hoe sterker de smaak, en beter het rendement in olie. Vandaar dat de Griekse olijven uit laag gelegen gebieden zeer geschikt zijn om op te eten: omdat ze minder uitgesproken van smaak zijn, en iets minder olie bevatten (het is ook een aparte ras dan de olijven voor olie)

De ware experts vinden de Spaanse olijfolie de beste. Dat blijkt ook uit allerlei professionele tests. Met name kleine ambachtelijke producties van specifieke, autochtone rassen uit hoog gelegen gebieden in het binnenland van Spanje (de regio´s Aragón, Andalusië of Catalonië) zijn superverfijnd van smaak en aroma. Deze soorten olie zijn erg duur, maar de kleine producties kunnen besteld worden ter plaatse, maar ook via delicatessenzaken, of soms via Internet.
Het grappige is dat met name de Italiaanse olijfolie vaak bekend staat als "de beste", terwijl in feite Italië de grootste importeur is van Spaanse, Griekse en Afrikaanse olie. De Italianen kunnen ook erg goede olijfolie maken (ik heb een ooit onvergetelijke proeverij meegemaakt in Toscane), maar ze zijn nog beter in het promoten van hun producten: het loont dus voor de Spaanse en Griekse producenten om hun productie aan Italiaanse bedrijven te verkopen, die straks geëxporteerd worden als Italiaans tegen hele hoge prijzen.

Dus mijn advies: als je geen échte fijnproever bent, de gemiddelde "extra virgen" (=olie van koude persing, eerste extractie, en binnen strikte organoleptische parameters) is een prima betaalbare optie, maar let op met "te goedkope" olie.
Voor gourmets, raad ik je aan om Internet door te zoeken (je kan heel wat vinden), of tijdens de vakanties een bezoek aan de boer te brengen.