wanneer spreek je van armoede

Toevallig gisteren nog gelezen, omdat ik dat moet leren voor een tentamen van vandaar:
"In Nederland wordt vaak gesproken over het armoedeprobleem. Veel mensen in de laagste inkomensgroepen zouden een zo laag inkomen hebben dat ze er nauwelijks van rond kunnen komen, geen ontplooiingsmogelijkheden hebben of er zelfs hun primaire levensbehoeften niet van kunnen bevredigen. In sommige schattingen gaat het daarbij om ongeveer een miljoen huishoudens met bijstandsuitkeringen, studiebeurzen en kleine pensioenen. De vraag is bij welke inkomens men van armoede spreekt. Waar ligt de armoedegrens? Hierop zijn in principe twee antwoorden mogelijk:
- De eerste mogelijkheid om armoede te definiëren noemt men de objectieve methode. Men trekt ergens een grens in de inkomensverdeling. De onderste 10% van de inkomens bijvoorbeeld noemt men dan arm. Dit is een tamelijk willekeurige en arbitraire indeling. Zo gedefinieerd blijft de armoede altijd bestaan, want de onderste 10% van de inkomensgroep zal er altijd zijn.
- Daarnaast is er een subjectieve methode. Deze is gebaseerd op het oordeel van mensen zelf. Bij het toepassen van deze methode komt men door middel van enquêtes achter het armoedeprobleem. Door vragen te stellen over hun eigen armoedebeleving komt men op het spoor van de omvang van het probleem. Ook deze methode heeft zijn tekortkomingen. Mensen hebben namelijk de neiging om zich te spiegelen aan andere en met name hogere inkomens. Daardoor is het armoedeprobleem ook moeilijk te definiëren.

[...]

Mensen in de laagste inkomensgroepen die voor extra kosten komen te staan en die geen sociaal netwerk hebben, zijn zeer gevoelig voor armoede.

Als je niet voldoende in je eigen levensbehoefte kan voorzien door geldgebrek.

Maar iedereen trekt die definitie anders. Ik sprak in moldavie toen ik daar temidden van een sloppenwijk werkte een man die niet eens eten kon kopen voor zijn kinderen, laat staan een huis met een dak zonder gaten, maar die zich rijk noemde omdat hij kinderen had en die allemaal naar de kerk gingen en klaar stonden voor de mensen om hen heen. Hij zei: 'arm, dat zijn jullie in het westen. Jullie hebben nooit genoeg geld en spullen. Altijd moet het meer zijn en nieuwer en leuker dan dat van een ander. Daarbij verliezen jullie de zorg voor elkaar uit het oog. Rijk ben je als je dat wat je hebt met een ander kan delen. Wij hebben geen geld om te delen, maar delen de zorg, de liefde, de hoop en het geloof. Wij zijn rijk'