Hoe komt het dat ik zo graag en veel eet terwijl ik weet dat het niet goed is voor mijn gewicht...

Je hebt helemaal gelijk, zo werkt het inderdaad, maar wat kan ik doen om mezelf in de hand te houden?

Een goede vriendin van mij zegt altijd : als het probleem groot genoeg is, zoek je wel een oplossing....
Dus : als je er echt onder lijdt, als je weer eens richting 80 gaat, en je walgt van jezelf als je jezelf onverwacht weerspiegelt ziet in een etalageruit, dan beslis je : nu dus echt nooit meer....en dan doe je er iets aan - definitief. (En als je denkt, dat ik maar wat praat : nee, hoor - voor mijn droombaan ben ik in 4 maanden tijd 18 kilo afgevallen : van 80 naar 62. En dat ben ik nu, ruim 12 jaar later, nog steeds. Door zó te eten, dat ik niet meer aankom : dus veel groenten, water, fruit, volkorenproducten, eiwitten, en bij iets heel lekkers aan mijn wijze oude opa denken, die altijd zei : 'en de rest smaakt nét zo'.....dus maar één chipje, één m&mmetje, één bolletje ijs eens in de 3 maanden, één melbatoastje met Yummie rijpe brie, enz enz)

Wouw, knap hoor! Eigenlijk weet ik het ook wel... maar alles is zooooo lekker! Duidelijk de knop moet gewoon om, voor de rest van mijn leven...

ja, óf je er gewoon bij neerleggen, dat je jojoot - dat is natuurlijk óók een optie. Zoals de Duitsers zeggen : wir sind rund - na, und???