In hoeverre is het slecht je voedsel op te warmen in een magnetron?

Ik vind het wel schattig dat die antroposofen er zo over denken. Het is allemaal leuk bedacht hoor, daar niet van. Maar: het blijven allemaal *bedenksels*. Bedenksels kunnen waar zijn, ze kunnen ook onwaar zijn. Alles wat hierboven staat, is puur geponeerd: 'ik vind nu eenmaal dat het zo is'. *Waarom* dat zo zou zijn, daarvan ontbreekt elk spoor. Het is bijvoorbeeld typerend dat nog nooit een antroposoof heeft kunnen vertellen welke van twee aardappels in de magnetron was klaargemaakt, en welke boven een biologisch-dynamisch houtvuurtje. Het is dus pure theorie, zonder relatie met de praktijk. Het antwoord van Laiperd, hierboven, is van een heel andere orde. Daar worden ook dingen beweerd, maar daarvan wordt gezegd WAAROM die dingen zo zijn. Er wordt een VERBINDING gelegd met de PRAKTIJK. Jij kunt er anders over denken; voor mij is die *verbinding* met de *praktijk* uitermate belangrijk. Die verbinding wil ik beslist niet verliezen!

Hier in het kort enkele gegevens: De Zwitserse voedingstechnoloog Hertel vond bij een proef met lichtopnemende bacteriën in het voedsel dat ze extra licht gingen geven bij voeding bereid in de magnetron.
De Amerikaanse wetenschapper William Kopp verzamelde gegevens van het Instituut voor Radio Technologie in Kinks in Byelorussia en vond dat in de magnetron bereid voedsel:
vaker kan leiden tot immunologische en hormonale problemen, vermoeidheid, maagdarmkanker, spijsverteringsproblemen en psychische klachten.
beduidend lagere voedingswaarde heeft (o.a. van de flavonoiden, vitamine B 12).
kankerverwekkende stoffen bevat.
vrije radicalen bevat.
de chemische structuur van voedsel verandert waarbij door deformatie nieuwe onbekende structuren ontstaan (bepaalde verbindingen in fruit worden op afwijkende manier afgebroken, aminozuren veranderen in hun ruimtelijke structuur).
de hoeveelheid E-colibacteriën veel hoger ligt (proef met melk). Voedsel wordt ongelijk verwarmd, waarbij sommige delen eerder oververhit en andere onderverhit raken. Dit leidt tot vorming van giftige verbindingen die ontstaan door reacties tussen suikers en vetten, eiwitten of nucleïnezuren (versuikering). Daarnaast is de kans op voedselinfecties door deze vorm van verhitting toegenomen. Veel mensen gebruiken de magnetron om voorverpakte kant- en klare maaltijden op te warmen. Uit de verpakkingen kunnen schadelijke stoffen in het voedsel terechtkomen. Tevens bevat dit gemaksvoedsel vaak veel additieven (E-nummers). De vraag die ons bezig dient te houden na al deze gegevens van voeding klaargemaakt in de magnetron is: zitten we nog op de juiste gezonde golflengte met de magnetron in de keuken? Ook de directe blootstelling aan magnetronstraling als hij aanstaat baart zorgen. De magnetron produceert een krachtige elektromagnetisch veld wanneer deze aanstaat. Veiligheidshalve wordt door de Amerikaanse overheid vooral aan zwangere en kinderen geadviseerd minimaal een armlengte afstand te houden bij gebruik van een magnetron.

Voedsel dat in de magnetron klaar gemaakt is kan het menselijk elektromagnetische veld onderuit halen. De magnetron produceert radiofrequentie(micro)golven: ultrakorte golven van elektromagnetische energie die zich verplaatsen met de snelheid van het licht. Microgolven uit de magnetron hebben een frequentie van 2,45 gigahertz en een golflengte van twaalf centimeter.Kan het verstoringen geven van onze lichamelijke elektrische circuits (zoals zenuwstelsel, elektrische polen van de cellen) als we magnetronvoedsel eten?Bij deze frequentie neemt water de elektromagnetische energie het beste op zodat het voedsel snel opwarmt. Zonlicht heeft een frequentie tussen 3 en 300 gigahertz. De zon zendt golven van variërende golflengte uit in steeds dezelfde richting. De magnetron produceert snel alternerende velden, waardoor polaire (water)moleculen en ionen in voedsel zich 2,45 miljard keer per seconde moeten draaien, door deze enorme frictie ontstaat warmte. Kan dit ook frictie en chaos opleveren in ons elektromagnetische veld waardoor we een andere ‘uitstraling’ krijgen? Kan het verstoringen geven van onze lichamelijke elektrische circuits (zoals zenuwstelsel, elektrische polen van de cellen) als we magnetronvoedsel eten?

Kijk, dit is een beginnetje. Je noemt een aantal namen. En zelfs (Russische) instituten. Maar laten we vooral eerlijk zijn: er zijn veel mensen die absoluut baggeronderzoek hebben gedaan. Baggeronderzoek wordt gepubliceerd in vage blaadjes - een enkele keer komt het in de wetenschappelijke bladen terecht, maar dan worden de fouten het meestal binnen enkele maanden door collega-onderzoekers rechtgezet. Ik hoop dat je begrijpt dat een paar namen en een paar instituten mij niet zoveel zeggen. Ik zoek juist verwijzingen naar controleerbare publicaties, waarin ook aanvullingen en kritieken van collega-onderzoekers staan. Tot zover de namen die je noemt. Dan inhoudelijk. Alles wat je zegt over ongelijke verwarming, over deformatie, enzovoort, geldt nu *juist* voor koken op hout of op gas. Ben je oud genoeg om nog de ouderwetse pannen te kennen? Die hadden geen anti-aanbaklaag. Je moest goed oppassen, anders brandde het voedsel op de bodem van de pan aan, en vormde daar een harde, donkerbruine "koek". Dat is toch wel HET toonbeeld van ongelijke verwarming! Overigens, die donkerbruine stoffen zijn kankerverwekkend... Tegenwoordig hebben we antiaanbaklagen in onze pannen. Die bruine koek ontstaat dus niet meer zo snel. Maar de ongelijke verwarming is er natuurlijk nog steeds. Alleen worden de schadelijke stoffen nu netjes verspreid door de gehele inhoud van de pan. Dan de veronderstelde "straling" van een magnetron. Ja, die is er. Een heel klein beetje. ALS je er al aan wordt blootgesteld, word je een heel klein beetje opgewarmd. Vind je dat erg? Dan mag je nooit meer rennen of hard fietsen, nooit meer tegen de verwarming zitten, nooit meer in de zon zitten, en nooit meer je handen warmen aan een mok warme chocola. Van die dingen warmt je lichaam namelijk veel meer op dan van dat kleine beetje magnetronstraling.

Of gaat het je niet om de gevolgen van die elektromagnetische velden voor het lichaam, maar puur om het theoretische feit "dat" er velden zijn? In dat geval kun je beter eerst zorgen dat je andere velden aanpakt, velden die een paar duizend keer sterker zijn dan de veldjes van de magnetron. Want zeg nu zelf: als jouw baby tegelijk wordt aangevallen door een muis en door een duizend keer zo sterke leeuw, en jij hebt een geweer met één kogel - welke aanvaller zou je dan aanpakken? Bij elektromagnetische velden zou ik hetzelfde doen: pak alsjeblieft die velden aan die duizend (of zelfs tienduizend) keer sterker zijn. Ik denk dan aan de schokken die je krijgt als je uit de auto stapt en het portier dicht wilt doen. Of aan de "knetters" die je hoort als je je pyjama uittrekt. Of neem zo'n plastic koffiebekertje. Wrijf dat eens over je blouse. Ik heb zelf gemeten welke velden dan ontstaan... daarbij vergeleken stelt die magnetron echt helemaal niets voor!

Dan je tweede reactie. Je vindt het vast niet erg als ik jouw redenatie PRECIES volg. Daarom zal ik jouw eigen tekst gebruiken, om te laten zien wat je eigenlijk beweert. Ik heb de tekst slechts hier en daar aangepast om de nieuwe inhoud toch een goedlopende tekst te laten zijn. Inhoudelijk is mijn versie 100% correct - behalve natuurlijk de conclusies. -- Voedsel dat in de keuken klaar gemaakt is kan het menselijk elektromagnetische veld onderuit halen. De lamp in de keuken produceert kunstlicht. Dat bestaat uit elektromagnetische golven: ultrakorte golven van elektromagnetische energie die zich verplaatsen met de snelheid van het licht. Golven uit de lamp hebben een frequentie van 600 duizend gigahertz en een golflengte van de helft van een duizendste millimeter. Kan het verstoringen geven van onze lichamelijke elektrische circuits (zoals zenuwstelsel, elektrische polen van de cellen) als we voedsel eten dat onder kunstlicht is gemaakt? -- Het tweede stuk heb ik niet meer meegenomen. Dat kon ik echt niet meer rechtbreien. Vanaf het moment waarop je de zon noemt, gaat het namelijk helemaal mis. Zonlicht heeft NIET de door jou genoemde frequentie. De velden van zonlicht hebben NIET steeds dezelfde richting - anders zou het geen straling zijn. Er is GEEN verschil tussen zonlicht en magnetronstraling, behalve de frequentie. Ook de rest van dat stuk is een stuk bangmakerij. Er wordt slechts met wetenschappelijk klinkende termen gegooid om indruk te maken, om net te doen alsof het de waarheid is. In werkelijkheid maak je hiermee alleen indruk op mensen die geen verstand van zaken hebben. Mensen die wel verstand van zaken hebben, zien direct welke grove onjuistheden erin staan, en hebben dus door dat die tweede helft geen basis heeft. Maar goed, afgezien van de onjuistheden in de tweede helft - wat vind je van mijn versie van de eerste helft? Ga je vanaf nu je voedsel in het donker klaarmaken, om te voorkomen dat het wordt beïnvloed door dat gevaarlijke kunstlicht uit de lamp?

je maakt me ontzettend aan het twijfelen. En ik zal open kaart met je spelen, gezien de moeite die je neemt om mijn (gekopieerde argumenten van de linksite) over te nemen.
Punt is: een jaar of 10 geleden heeft het louis bolk instituut (antroposofen) een onderzoek gedaan naar levenskracht in voedsel. En gepubliceerd in Vruchtbare Aarde. Ze hebben een rekeneenheid ontwikkeld om dit te meten, ik neem dat dan aan. Uit testen bleek dat deze levenskracht afneemt door gebruik van de magnetron, door bijv omgooing moleculen.
Voor mij geldt: je lichaam vernieuwt zichzelf voortdurend. Dat doet het met vooral dat wat je eet. Hoe gezonder je eet, hoe beter de celvervanging.
Het verhaal van levenskracht klinkt me ook logisch in de oren. Het is een aspect dat niet vaak meegewogen wordt.
Ik heb een groentetuin, zonder kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Waar de groemtes langzaam groeien. En soms ook wel eens mislukken, of juist als een speer gaan. Na grondbewerken, zaaien, verspenen, wieden, aanbinden, verzorgen en oogsten, is het zonde als de levenskracht verdwijnt uit de groentes en fruit. De test sprak me aan. Nu is het volgens mij zo dat er aan elk onderwerp meerdere kanten zitten en afhankelijk van hoe je in het leven staat, haal je uit deze hoeveelheid gegevens dat wat het dichtst bij je eigen referentiekader ligt. Zo in de loop van het leven kan het voorkomen dat je steeds meer afwijkt van het gemiddelde. Aan de andere kant; sinds ik steeds meer mijn eigen keuzes volg, voel ik me steeds gezonder. Heb nooit griep, was vroeger wel, maar ook al weer jaren niet verkouden. en als je eens een besmetting van iets hebt, word ik er niet ziek van. Nu is dit geen bewijs in harde, wetenschappelijke zin, maar ik vaar er wel bij.
Sta echter wel open voor andere meningen en ga jouw commentaar laten bezinken....bedankt voor het geven ervan.

Als ik er nog even op in mag gaan: De vraag die ik mij bij dit soort onderzoeken stel, is: wat IS die 'levenskracht'? Wat bedoelen ze ermee, wat IS het? Hoe meten ze het? Ter vergelijking: als een wetenschapper het heeft over een elektromagnetisch veld, dan is bekend WAT hij daarmee precies bedoelt. Voor de eigenschappen van zo'n veld, zoals sterkte en frequentie, geldt hetzelfde: het is precies bekend WAT hij ermee bedoelt. Ook is bekend HOE je het kunt meten. Bij die antroposofische 'levenskracht' is dit mij volkomen onduidelijk. Daarom weet ik niet of het iets is dat echt bestaat, of iets waarin zij geloven, maar dat niet aan te tonen is. In de wetenschap hebben mensen als Lavoisier juist aangetoond dat de materie waaruit levende wezens (inclusief planten) bestaan, exact dezelfde materie is als de materie waaruit levenloos materiaal bestaat. Dat is niet slechts een bewering of een geloof - het is juist de *conclusie* van goed kijken en van dingen combineren. Het is dus een resultaat, geen uitgangspunt. Bij de antroposofen bekruipt mij het gevoel dat die 'levenskracht' geen resultaat is, maar juist een uitgangspunt. Wat wel klopt is dat de manier waarop groenten groeien veel invloed heeft op de voedingswaarde. Uit proeven (dus opnieuw: gewoon kijken, waaruit een *conclusie* komt, en niet als *uitgangspunt* nemen) blijkt dat bijvoorbeeld de hoeveelheid vitaminen, vezels en andere voedingsstoffen afhankelijk is van de manier van groeien. Teveel mest, en de groente "schiet door", waardoor je weliswaar VEEL groente krijgt, maar er nauwelijks goede stoffen inzitten. Dit kun je natuurlijk 'levenskracht' noemen - maar waarom zou je? Waarom niet veel eenvoudiger doen en gewoon concluderen dat groente die te snel groeit, geen tijd meer heeft om nog voldoende vitamines te maken? Waar nog eens bij komt dat die vitamines die er zijn, over veel meer kilo's aan 'product' moeten worden verdeeld, zodat de hoeveelheid vitamine per kilo (of per ons) veel lager wordt. Terugkomend op je reactie: het is leuk dat ze zeggen dat ze een test doen, maar zolang onbekend is wat ze testen, hoe ze dat testen, en hoe ze de resultaten meten, is het in feite totaal nietszeggend - toch? Of kun jij er iets anders van maken? Voor mij is het dan iets dat weliswaar leuk klinkt, en misschien nog wel aanspreekt - zolang je er niet over nadenkt. Zodra je begint na te denken over wat ze nu eigenlijk zeggen, komen de vraagtekens vanzelf.

Maar goed, bovenstaande reactie is toch weer een lang stuk tekst geworden. Je gaf aan dat je alles even wilt laten bezinken. Dat is prima, heel goed zelfs! Laat het vooral even rusten, denk er op je gemak over na. Als je vragen hebt, of als je dingen wilt delen, of mijn reactie ergens over wilt horen: laat maar weten!

Hartelijk dank voor de complimenten.
Ik ben op zoek naar de bron van mijn beweringen, een verslag van het wetenschappelijke experiment hierover.
Dit stuurde ik naar Vruchtbare Aarde:
http://www.vruchtbareaarde.nl/ Hallo Vruchtbare Aarde, Omdat ik geen zoekfunctie zie op de website, vraag ik het zo. Enkele jaren geleden heb ik een artikel gelezen in uw blad over levenskracht bij magnetrongebruik. Door dit artikel, waarin resultaten van een wetenschappelijke proef weergegeven werden, heb ik mijn magnetron weggegeven. Dit artikel zou ik erg graag nog eens lezen. Op de site www.goeievraag.nl heb ik gereageerd op een vraag over de gezondheid van een magnetron en daarbij uw artikel aangehaald. Er was ook een antwoord waarin , ook duidelijk, werd aangetoond dat het gebruik van een magnetron zeer onschadelijk is, zeker tov van bijv kunstlichtstraling. Er ontspon zich een mooie discussie.
http://www.goeievraag.nl/vraag/hoeverre-slecht-voedsel-warmen-magnetron.256030
Mijn grootste bron , een artikel uit uw blad, kan ik echter niet terugvinden. Het onderzoek is gedaan door het Loius Bolk instituut, die ik ook zal benaderen. Hopelijk kunt u mij aan een exemplaar, liefst digitaal van dit artikel helpen. Bij voorbaat dank, Cyp (maar dan mijn eigen naam:-)
Nu ga ik het Louis Bolk insituut ook benaderen.

Hier alvast een link met artikelen over levenskracht, terwijl ik verder zoek:
http://www.louisbolk.org/index.php?Zoekterm=levenskracht&page=zoek&Actie=Zoeken

Geacht Louis Bolk instituut, In een discussie op www.goeievraag.nl namelijk:
http://www.goeievraag.nl/vraag/hoeverre-slecht-voedsel-warmen-magnetron.256030 heb ik een onderzoek van uw instituut over het veranderen en verminderen van levenskracht na opwarmen in een magnetron aangehaald. Vooral een verhaal over winterwortelen staat me bij. Het ging om meetbare getallen, er was een rekeneenheid voor. De conclusie was dat na magnetrongebruik de levenskracht verdwenen of zelfs schadelijk (meen ik) was. Naar aanleiding van dit artikel heb ik mijn magnetron weggedaan. Vragen die nu rijzen zijn:
wat is levenskracht en hoe meet je dit?
hoe verhoudt de straling zich ten opzichte van andere stralingen, biijv kunstlicht, zonlicht etc.
weet u welk artikel dit is en is het, liefst digitaal, te verkrijgen?
Het zou leuk zijn als ik de, interessante discussie met feiten kan onderbouwen. Misschien kunt u mij daarbij helpen en zo ook het Louis Bolk instituutonder de aandacht brengen bij een nieuwe doelgroep? Goeievraag is een leuke, groeiende site die ook bij google opdrachten vaak op de eerste bladzij komt. Alvast bedankt en met vriendelijke groet,

tot slot voor vandaag:
Deze week las ik elders ook over levenskracht:
Hoe kunnen we die levenskracht meten? de Fransman André Bovis heeft een frequentieschaal ontwikkeld om de vitaliteit van dingen te meten.
een sla, vers van het veld, heeft een totaal andere levenskracht dan een verlebberde sla.
gezonde mensen hebben een waarde van 6.500 tot 8.000 op de Bovisschaal. Bij een lagere Bovis wordt de mens vatbaar voor ziekten en dooft zijn energiepeil. de befaamde Nederlander Robert H. steelooper stelt: ‘Voedingsmiddelen met een Boviswaarde beneden de 7.000 kosten het lichaam energie en zijn ziekmakend. Boven de 7.500 geven ze energie en zijn deze
voedingsmiddelen goed voor de gezondheid te noemen. Boven de 9.000 hebben voedingsmiddelen zelfs een reinigende en therapeutische werking.’
http://www.noble-house.tk/Brochures/Gammabrochure_2011.pdf
blz 4 . Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik Steeloper niet ken en nog niet weet wat en hoe er gemeten wordt. Dit stond wel uitgelegd in dat artikel. Maar hier is een begin en ik GV te ook even:-) fijne avond

Sorry, maar de bovisschaal is nergens op gebaseerd. Zie bijvoorbeeld
http://www.esowatch.com/en/index.php?title=Bovis_scale . Niemand weet wat er wordt gemeten, niemand weet wat de getallen van de bovisschaal voorstellen, en metingen zijn niet herhaalbaar - doe twee metingen van hetzelfde, en de uitkomsten kunnen totaal verschillend zijn. Zie ook een eerdere vraag hierover op GV:
http://www.goeievraag.nl/vraag/boviswaarde.92432 . -- In de artikelen van het Louis Bolk Instituut wordt wel 'levenskracht' genoemd, maar die wordt niet gekoppeld aan de Boviswaarde (gelukkig maar - anders zou die levenskracht meteen waardeloos zijn). Maar wat die levenskracht dan zou zijn, wordt niet duidelijk. Er wordt slechts gesproken van 'de levenskracht', alsof iedereen precies weet wat daarmee bedoeld wordt. Misschien geldt dat binnen de kring waarop het Louis Bolk Instituut zich richt, maar voor de rest van de wereld geldt dat duidelijk niet. Het blijft dus wachten op een goede omschrijving van dit begrip.