Duitsers zijn " anspruchsvoll", dat wil zeggen dat ze snel kritiek hebben en waar voor hun geld verlangen. Indien je geen goede spullen verkoopt, lopen ze genadeloos je winkel voorbij en waarschuwen ook anderen waar je wel goed gesneden /gekruid vlees of verse groenten kan kopen. De winkeliers met goede spullen overleven, de minderen hebben een zwaar bestaan of gaan failliet als ze zich niet aanpassen.
Je bent ook niet zomaar verkoper/-koopster in Duitsland.
Hier moet je een opleiding voor volgen en wil je eerste verkoopster zijn, dan ben je een paar jaar verder. Hier wordt warenkennis vereist, omgang met klanten, verkooppsychologie enz. Hoofd uitgangspunt is; 'de klant is koning'. Wij als nederlanders zijn sneller tevreden of durven niet zo snel iets te zeggen, want ' ze doen toch hun best' en ze zijn zo aardig en ' hebben het ook niet gemakkelijk met hun zieke moeder', we hebben het gevoel dat we niets mogen eisen, anders wordt je als zeur of arrogant gezien. Hebben de Duitsers maling aan.
Die denken meer aan zichzelf. Oh, wij worden ook mondiger hoor, maar zij waren het altijd al. Hier in Zandvoort, met vele Duitse toeristen is ' Die grosse Schnautze' en ' Bei uns ist alles viel besser und grösser, een welbekend gegeven. De schnitzels hier zullen nooit de omvang van een Duits exemplaar bereiken, omdat de slagers ze hier uit een ander deel van het dier snijden.
Wij willen snel geld verdienen met mindere ingrediënten, de Duitsers willen aan de wensen van hun klanten voldoen
en willen altijd beter zijn dan hun concurrent.