Waarom zijn veel mensen zo geboeid door de tv zelfs zo erg dat als je tegen ze praat er niet gereageerd wordt.

Het komt vooral, omdat er bewegende beelden zijn, die de aandacht opeisen. Want zelfs als je het geluid uitzet, zullen mensen naar die bewegende beelden blijven kijken, en wordt hun aandacht erdoor opgeëist.
Onze hersenen zijn blijkbaar geprogrammeerd, om heel snel iets dat snel beweegt waar te nemen : vandaar, dat iemand die te ver in zee is, heftig zal zwaaien in de hoop opgemerkt te worden door de mensen op het strand, en waarom je mensen altijd enorm ziet zwaaien naar overvliegende zoekvliegtuigen.

Ik vind het (maar dat is natuurlijk mijn mening...) niet erg beleefd, om de tv aan te laten staan als er iemand langskomt. Tenzij je zeker weet, dat wat er aanstaat, ook van brandende interesse is van de bezoeker. Maar dan ga je met z'n allen kijken, en wordt er niet echt een gesprek opgezet.

In je eigen omgeving, in je eigen gezin, vind ik, dat de tv gewoon uitmoet, als er iets besproken moet worden. Natuurlijk niet net, als het absolute favoriete programma bezig is, maar dan daarna. Want niemand heeft wat aan het gevoel, tegen de muren te kletsen.