Waarom vinden we het prettig om te dansen op muziek?

Onderzoekers hebben ontdekt (wat veel ouders al lang wisten) dat baby’s beter op tempo en ritme reageren dan op spraak. Het onderzoek stond onder leiding van dr. Marcel Zentner van de Universiteit van York, afdeling psychologie en dr. Tuomas Eerola van het Finse centrum voor Muziekresearch. Voor het onderzoek werden kinderen van 5 maanden tot 2 jaar geanalyseerd. Zij luisterden naar verschillende muziek en werden vastgelegd op video en 3D-motion-capture. De verschillende stimuli werden vervolgens vergeleken. Uit de resultaten haalt dr. Zentner dat baby’s mogelijk zijn geboren om ritmisch te bewegen in reactie op muziek.
Volgens Zentner reageren baby’s voornamelijk op de beat en niet op andere elementen van muziek zoals melodie en harmonie. Hij vond het tevens opmerkelijk dat baby’s meer lachen wanneer het ze lukt om hun bewegingen synchroon te krijgen met de muziek.

Het is nog onduidelijk waarom mensen dansen. Men weet nog niet wat het evolutionaire voordeel is van deze aanleg om te dansen.

De vraag waarom mensen meebewegen op muziek kan je vanuit een psychologisch en neurologisch perspectief benaderen. Je kunt je ook afvragen waarom er binnen een groep altijd mensen zijn die zich helemaal aan de muziek overgeven en mensen die aan de kant blijven staan. Die vraag leent zich meer voor een sociologische of psychologische benadering. Je kunt je daarnaast afvragen waarom tijdens dansvoorstellingen - zelfs als de muziek opzwepend is - het publiek gewoon blijft zitten. In sommige delen van Afrika is dat wel anders. Dit is dus een vraag van sociologische en antropologische aard.
Het aardige van een vraag als waarom muziek tot dansen aanzet, is dat musici, dj's en componisten op hun manier eveneens onderzoeken welke muziek het lekkerst is om op te dansen. Alleen gaat het hen om de ervaring, terwijl het de wetenschap om de kennis gaat.