Hoe is een deurbel onstaan?

Nou iemand vond het wel handig om te wten als er iemand voor zijn deur stond en heeft een belletje opgehangen

Een deurbel is een instrument om aan te geven dat er bezoekers aan de deur staan.

Dit werd vroeger aangegeven door op de deur te kloppen, al dan niet met behulp van een deurklopper. Ook een belletje dat men met de hand moest luiden kwam voor. Ook was er vaak een trekknop waaraan via ijzerdraad een koperen bel verbonden was. Dit type bel is de oorsprong van de term belletje trekken.

Sjieker nog dan een bel, was een soort gong.

Elektrische systemen

Tegen het einde van de 19e eeuw werd de elektrische deurbel of inductie-schel uitgevonden die, mede door de ontdekking van het mangaan(IV)oxideelement in 1868, zijn intrede deed in het huishouden. Als een elektromagneet door het indrukken van een buiten aan de deur bevestigde knop (elektrische bouton) werd bekrachtigd, sloeg een klepeltje tegen een metalen schel en werd tegelijkertijd het elektrisch contact verbroken, waarna de cyclus zich herhaalde zolang de drukknop bleef ingedrukt. Aldus ontstond het bekende trrrring-geluid. Overigens had men in de begintijd eventueel ook de beschikking over een luchtdruk-schel. De elektriciteit maakte ook eenvoudige interne telecommunicatiesystemen mogelijk, zoals het bellenbord.

Toegevoegd na 1 minuut:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Deurbel

Tegen het einde van de 19e eeuw werd de elektrische deurbel of inductie-schel uitgevonden die, mede door de ontdekking van het mangaan(IV)oxideelement in 1868, zijn intrede deed in het huishouden. Als een elektromagneet door het indrukken van een buiten aan de deur bevestigde knop (elektrische bouton) werd bekrachtigd, sloeg een klepeltje tegen een metalen schel en werd tegelijkertijd het elektrisch contact verbroken, waarna de cyclus zich herhaalde zolang de drukknop bleef ingedrukt. Aldus ontstond het bekende trrrring-geluid. Overigens had men in de begintijd eventueel ook de beschikking over een luchtdruk-schel. De elektriciteit maakte ook eenvoudige interne telecommunicatiesystemen mogelijk, zoals het bellenbord.

De winkeldeurbel is een belletje dat gaat klinken als de deur wordt geopend. Tegenwoordig werkt dat meestal elektrisch, met een drukcontact dat zich boven de deur bevindt en dat door de bovenkant van de deur wordt ingedrukt als deze geopend of gesloten wordt.

Het bruinsteenelement werd later vervangen door andere typen van batterijen of, indien een elektriciteitsnet aanwezig was, kon de voeding geschieden met behulp van een transformator. De verbinding tussen belknop en bel kan tegenwoordig ook draadloos geschieden.

Naast systemen met eenvoudige akoestische signalen werden ook systemen ontwikkeld die mondelinge communicatie mogelijk maakten. Een dergelijk intercomsysteem aan de voordeur noemt men een parlofoon.

Vóór de deurbel was er de deurklopper. De bezoeker tilde dan een metalen ring op en liet die op de deur vallen, waardoor je dit binnen hoorde.
Later kwam er een kleine bel, die in de woning zelf hing. Van buiten werd er aan een touwtje getrokken en dit touwtje liep door naar de bel.

De elektrische deurbel is uitgevonden in 1831 door Joseph Henry, een amerikaanse wetenschapper.
De elektrische deurbel werkt vrij simpel: als er op het knopje wordt gedrukt, gaat er een elektrische stroom door een transformator die een geluidssignaal activeert.